ارز دیجیتال چیست؟ آشنایی اولیه با ارز دیجیتال برای مبتدیان

ارزهای دیجیتال برای پوشش نواقص و مشکلات سیستم مالی سنتی و ارائه راه حل‌های جایگزین برای آنها، ایجاد شدند. محدودیت‌هایی که بانک‌ها و دولت‌ها بر سیستم مالی سنتی اعمال می‌کنند، عدم شفافیت و محدودیت دسترسی به موسسات ارائه دهنده خدمات مالی و هزینه‌های بالا از جمله مشکلاتی است که در سیستم مالی سنتی مشاهده می‌شود.

صنعت رمزارزها با هدف پر کردن خلا موجود در سیستم مالی سنتی و مقابله با محدودیت‌های آن ایجاد شده است. این صنعت جدید به نوبه خود دارای ویژگی‌هایی است که فعالیت در آن را جذاب می‌کند. در ادامه به برخی از ویژگی‌های ارزهای دیجیتال اشاره می‌کنیم.

ویژگی‌های ارزهای دیجیتال

• تمرکززدایی: ارزهای دیجیتال با هدف ایجاد سیستم‌های غیرمتمرکز که بدون نیاز به واسطه‌هایی مانند بانک‌ها یا دولت‌ها ایجاد شده است. ارزهای دیجیتال باعث می‌شود افراد کنترل مستقیم بر تراکنش‌های مالی و دارایی‌های خود داشته باشند و اتکا به سیستم‌های متمرکز را کاهش می‌دهد.
• اعتماد و شفافیت: ارزهای دیجیتال از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند. بلاک چین مانند یک پایگاه داده عمل می‌کند که شفافیت و تغییر ناپذیری سوابق تراکنش‌ها را فراهم می‌کند. با استفاده از رمز ارزها، سطح امنیت تراکنش‌ها را ارتقا می‌دهد و با قابلیت تایید تراکنش‌ها احتمال دستکاری و تقلب در آنها کاهش می‌یابد.
• دسترسی همگانی: ارزهای دیجیتال امکان مشارکت افرادی که به سیستم بانکی دسترسی ندارند، در مناطق محروم زندگی می‌کنند و یا منابع مالی محدودی دارند، در اقتصاد جهانی را فراهم می‌کند.
• تراکنش‌های برون مرزی: استفاده از رمز ارزها تراکنش‌های سریع و کم هزینه ارزی را با حذف واسطه‌ها، فراهم می‌کند و به این ترتیب زمان انجام تراکنش‌ها و انتقالات ارزی بین کشورها و ارزهای مختلف کاهش می‌یابد.
• حفظ حریم خصوصی و ناشناس بودن: برخی از ارزهای دیجیتال بر ارائه ویژگی‌های حریم خصوصی پیشرفته تمرکز می‌کنند و به کاربران این امکان را می‌دهند تا جزئیات و هویت تراکنش‌های خود را محرمانه نگه دارند. این موضوع برای افرادی که به حریم خصوصی در معاملات مالی خود اهمیت می‌دهند جذاب خواهد بود.

• نوآوری و پیشرفت‌های فناوری: ارزهای دیجیتال بخشی از یک حرکت گسترده تر به سمت فناوری‌های جدید هستند. نقش فناوری بلاک چین در این صنعت بسیار پررنگ است. این فناوری پتانسیل ایجاد تغییرات چشمگیری در صنایع مختلف فراتر از امور مالی، مانند مدیریت زنجیره تامین، مراقبت‌های بهداشتی، را دارد.

تفاوت‌های ارز دیجیتال و ارز فیات

با وجودی که ارزهای دیجیتال و ارز فیات به عنوان واحد پولی برای انجام تبادلات کالا و خدمات در نظر گرفته می‌شوند و دارای ویژگی‌های مشترکی نیز هستند اما می‌تواند تفاوت‌های قابل توجهی نیز در این دو ارز مشاهده کرد.

• ارز فیات توسط یک مقام مرکزی مانند دولت یا بانک مرکزی صادر می‌شود و متمرکز است در صورتی‌که رمز‌ارزها غیرمتمرکز بوده و بدون مرجع صادر کنند در شبکه‌های توزیع شده کار می‌کنند.
• ارز فیات یک موجودیت فیزیکی مانند اسکناس دارد در مقابل ارزهای دیجیتال کاملا به‌صورت الکترونیکی هستند و سوابق آنها در یک بلاک چین نگهداری می‌شود.
• ارزهای فیات برخلاف رمز ارزها توسط بانک‌های مرکزی یا دولت صادر شده و تحت کنترل هستند. رمز ارزها طی فرایند استخراج یا استیکینگ ایجاد شده و صدور آنها توسط الگوریتم‌های از پیش تعریف شده کنترل می‌شود.
• هر دو ارز فیات و رمز ارز تدابیر امنیتی را در نظر می‌گیرد اما با رویکردهای متفاوت. استفاده از واترمارک، هولوگرام و طرح‌های پیچیده روی اسکناس‌ها از روش‌های امنیتی مورد استفاده در جلوگیری از جعل ارز فیات است. اما استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری برای ایمن سازی تراکنش‌ها و کنترل واحد‌های جدید و محافظت در برابر تقلب و دستکاری از روش‌های مورد استفاده در ارزهای دیجیتال است.
• زمان تسویه تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در مقایسه با ارز فیات کمتر است. به علاوه کارمزد کمتری نسبت به سیستم مالی سنتی برای تراکنش‌ها در نظر گرفته می‌شود که وابسته به نوع ارز دیجیتال و ازدحام شبکه است.
• ارزهای فیات پشتوانه دولتی را به همراه خود دارند و ثبات آنها با اجرای سیاست‌های پولی و عوامل اقتصادی حفظ می‌شود. ارزهای دیجیتال تحت تاثیر سفته بازی، عرضه و تقاضای بازار نوسانات قیمتی بالایی را تجربه می‌کنند و ارزش آنها کاملا وابسته به عرضه و تقاضا در بازار است.

تولید ارزهای دیجیتال

برای تولید ارزهای دیجیتال جدید بستگی به فناوری زیربنایی ان دارد. دو روش متداول برای تولید ارزهای دیجیتال ماینینگ و استیکینگ است که در ادامه در مورد آنها بیشتر صحبت می‌کنیم.

ماینینگ

فرایندی است که بر اساس مکانیزم اجماع اثبات کار PoW توسط بسیاری از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم استفاده می‌شود. ماینر‌ها از سخت افزارهای کامپیوتری تخصصی برای حل مسائل پیچیده ریاضی برای تایید تراکنش‌های شبکه استفاده می‌کنند. هنگامی که یک ماینر با موفقیت مشکلی را حل می‌کند، یک بلاک جدید به بلاک چین اضافه می‌کند و پاداش دریافت می‌کند که به صورت مقدار مشخصی از ارز دیجیتال تازه استخراج شده است. این فرایند نیازمند صرف انرژی و توانایی بالای محاسباتی است.

استیکینگ

برخی از ارزهای رمزپایه مانند اتریوم 2.0 و کاردانو بر اساس مکانیزم اجماع اثبات سهام (PoS) عمل می‌کنند. در PoS، افرادی که مقدار معینی از ارزهای دیجیتال را در یک کیف پول نگه می‌دارند و به صورت سهام در شبکه مورد استفاده قرار می‌دهند، به‌عنوان اعتبارسنجی و امنیت شبکه عمل می‌کنند. اعتبارسنجی‌ها برای ایجاد بلوک‌های جدید و اعتبارسنجی تراکنش‌ها بر اساس میزان ارز دیجیتالی که دارند و مایلند به عنوان «سهم» در شبکه قفل کنند، انتخاب می‌شوند. اعتبار سنجی‌ها به خاطر مشارکت و امنیتی که به شبکه ارائه می‌کنند، به شکل ارزهای دیجیتال تازه ساخته شده، جوایزی دریافت می‌کنند.

قابل ذکر است که دو روش ماینینگ و استیکینگ تنها روش‌های ایجاد ارزهای دیجیتال نیستند. برخی از ارزهای دیجیتال قبل از عرضه عمومی، به طور کامل استخراج شده و به افرای تخصیص داده شده‌اند. برخی دیگر نیز با استفاده از مکانیزم‌های توزیع متفاوتی مانند عرضه اولیه توکن (ICO)، فروش توکن و یا ایردراپ استفاده می‌کنند.

سخن پایانی

گسترش سریع صنعت ارزهای دیجیتال نظر بسیاری را به خود جلب کرده است. ویژگی‌های خاص این بازار و حذف محدودیت‌های سیستم مالی سنتی از جمله دلایلی است که کاربران به بازار رمز ارز تمایل دارند و به سرمایه‌گذاری در این بازار نوظهور علاقه نشان می‌دهند.

در این میان آشنایی با بازار ارزهای دیجیتال، ویژگی‌های آن می‌تواند مسیر ورود به این صنعت را برای علاقه مندان هموارتر کرده و در تصمیم گیری‌های سرمایه‌گذاری آنها موثر باشد. از این رو در این مقاله با بازار رمز‌ارز بیشتر آشنا شدیم و در مورد ویژگی‌هایی که باعث جذابیت این بازار شده است سخن گفتم و در پایان روش‌های تولید این ارزهای دیجیتال را بررسی کردیم.