از غصه آزادم کن

هیئت غم در دلم
شمع سادگی روشن میکند
و اشک کوه بر چشمانم
رودبار است

هیچکس نمیتواند
ترجمان نگاهم را بخواند
که سرچشمه‌ی این غم از کجاست
مگر میتوان فهمید آغاز دریا از کجاست؟

دهانم از تلخی سیگار و غصه
شیرین شد
کاش قند بشود
تا در چایم حل شَود.

علیرضا یوسفی

_________
در روز های اخیر در بدترین شرایط روحی بودم
و این شعر را در آن حال هوا نوشتم.