حضور نیروی هوایی سنگاپور در سراسر جهان، ضرورتی برای تامین امنیت

کوالالامپور - ایرنا - سنگاپور به منظور حفظ و توسعه قدرت هوایی خود درصدد ایجاد پایگاه های هوایی بیشتر در بیرون از مرزها است تا ضمن استفاده از ظرفیت های هوایی اش بتواند امنیت این دولت - شهر جنوب شرق آسیا را تامین کند.

به گزارش ایرنا، سنگاپور که قرار است به زودی پایگاه هوایی دیگری در یک کشور راه اندازی کند، به تدریج بر تعداد پایگاه های هوایی اش که هم اکنون در کشورهای آمریکا، فرانسه و استرالیا ایجاد کرده است، می افزاید.
سنگاپور سال گذشته 3.4 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را (9 میلیارد و 700 میلیون دلار) صرف هزینه های دفاعی کرد.
سنگاپور از نظر دارابودن هواپیمای نظامی ششمین کشور در بین اعضای اتحادیه منطقه ای جنوب شرق آسیا (آ.سه.آن) است و از سوی دیگر شمار هواپیماهای نظامی این کشور نشان دهنده کل داستان نیست.
بر اساس گزارش روز دوشنبه 'فلایت گلوبال'، سنگاپور نیروی آموزش دیده ماهر، خوب مدیریت شده و مجهزی را در اختیار دارد که جزء یکی از بهترین کشورهای جنوب شرق آسیا است.
گزارش ها نشان می دهد تایلند با 555 فروند، اندونزی با 441، ویتنام با 278، میانمار با 249، مالزی با 232، سنگاپور با 226، فیلیپین با 149 فروند و لائوس با 25 فروند هواپیمای نظامی به ترتیب بیشترین تعداد هواپیماهای نظامی را در این منطقه در اختیار دارند.
البته شمار هواپیماهای نظامی که این کشورها در اختیار دارند را نمی توان به ضرورت نشان دهنده قدرت و توان آنها دانست، اما در حالی که سنگاپور کمترین جمعیت را در جنوب شرق آسیا دارد، نیروی هوایی نظامی این کشور از قدرت قابل توجهی برخوردار است.
جنگنده های 'اف – 15' سنگاپور از آمریکا، رژیم صهیونیستی، ژاپن، عربستان سعودی و کره جنوبی خریداری شده اند.
با توجه به تنش های ژئوپولتیک و تهدیدات خارجی، سنگاپور همواره احساس می کند نیازمند حفظ و توسعه قدرت نظامی خود است. این نوع تصور را می توان در اظهارات 'نگ انگ هی' وزیر دفاع سنگاپور مشاهده کرد که در تارنمای 'آ.سه.آن تودی' اینگونه منتشر شده است: گفته می شود هر چه قدرتمندتر باشید، دشمنان کمتری خواهید داشت و فکر می کنم این موضوع درستی است.
وی گفت: درمقایسه با پنج تا 8 سال گذشته، سختی های کمتری وجود دارد تا مردم را قانع کنیم که ما در معرض آسیب قرار داریم. به ویژه از آنجایی که در پنج سال گذشته تغییرات زیادی در این منطقه رخ داده است.
سنگاپور به رغم وسعت کوچک با بسیاری از کشورهای مطرح جهان همکاری دارد تا بتواند ناوگان خود را به روز کند و خلبانانش را براساس آخرین پیشرفت های جهان آموزش دهد.
در حالی که سنگاپور دارای چهار پایگاه در این کشور در 'چانگی'، 'پایا لبار'، 'سمباوان' و 'تنگاه' است، در بسیاری از کشورهای دیگر در حال دایر کردن پایگاه هوایی است.
پایگاه 'پایا لبار' از جمله پایگاه های سنگاپور است که نیروی هوایی و دریایی آمریکا از آن استفاده می کند و قرار است این پایگاه از چند سال دیگر تغییر مکان دهد و دولت نیز توسعه توسعه 'چانگای' و 'تنگاه' را در برنامه قرار داده است.
به نظر می رسد نیوزیلند آخرین مقصد ایجاد پایگاه سنگاپور نیست. این دو کشور از سال 1971 پس از آنکه به توافق دفاع قدرت پنچ (FPDA) همراه با استرالیا، انگلستان و مالزی دست یافتند، همکاری نظامی خود را با این کشور افزایش داد.
از آنجایی که سنگاپور با استقرار هواپیمایش در پایگاه هایی که در این کشور ساخته شده نمی تواند خلبان ها را آموزش دهد، حضور در سایر کشورها امری ضروری محسوب می شود، از اینرو نیازمند حضور گسترده تر در سایر نقاط جهان است تا برخی نیازهای خود را تامین کند.
فضای محدود سنگاپور از دیگر دلایلی است تا این کشور را مجبور به ایجاد پایگاه هایی در خارج از این کشور کند تا بتواند با آموزش نیروهایش از ظرفیت آنها برای تامین امنیت این دولت - شهر کوچک که از نظر اقتصادی نقش مهمی در منطقه ایفا می کند، مورد استفاده نماید.
آساق**241**1611**انتشاردهنده: رضاپیمان یغمایی

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه بین‌الملل

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!