بررسی دوچرخه‌های موجود در بازار: جاینت فاتوم 2

ازدحام، شلوغی، ترافیک سنگین، تلف شدن روزانهٔ مقدار زیادی وقت باارزش و گران‌بها، تنفس هوای آلوده و ورود مقادیر زیادی گازهای سمی و مضر برای سلامتی بافت‌های مختلف بدن، بی‌حوصلگی و تضعیف اعصاب، تنش و درگیری با دیگر شهروندان،… به‌راستی چاره چیست؟

اگر در یک روز کاری، به خیابان‌های کلان‌شهری مثل تهران سری بزنید، شاهد عبور و مرور بسیار بالایی به دلیل جمعیت زیاد این شهر خواهید بود؛ اما آنچه شما را از این کارتان پشیمان خواهد کرد، ترافیک سنگین وسایل نقلیه، عبور و مرور کُند، خسته شدن از ماندن در این ترافیک و احتمالاً دیر رسیدن به مقصد است؛ اما با کمی دقت خواهید دید که چیزی در حدود 60 درصد و یا بیشتر، خودروهای شخصی تک سرنشین در این ترافیک سنگین حضور دارند که اگر راننده‌های این خودروها مانند دیگر مردمی که از وسایل نقلیهٔ عمومی مثل مترو و سامانه اتوبوس‌های تندرو و یا حتی تاکسی استفاده می‌کنند، در سطح شهر جابجا می‌شدند، آن‌وقت اوضاع خیابان‌ها و کیفیت هوای شهر، زمین تا آسمان تفاوت می‌کرد. در تمامی کشورهای توسعه‌یافته، این “نه به خودروی تک سرنشین” به‌عنوان یک فرهنگ اجتماعی در حوضهٔ رانندگی وجود دارد. فارغ از تمامی نواقص موجود در بحث مدیریت‌ها و امکانات، اما رقم حدود 1/3 میلیون سفر در یک شبانه‌روز از طریق خطوط متروی تهران، نشان‌دهندهٔ این است که می‌شود تا حد بسیار خوب و قابل‌توجهی این فرهنگ را در جامعه بنا کرد که شروع آن هم باید از خودمان باشد. وجود این حجم از خودروهای تک‌سرنشین در خیابان‌ها، متأسفانه نشانهٔ وجود ویژگی ناپسند “راحت‌طلبی بدون در نظر گرفتن اقتضاها”، در درون ما است.

برای آن دسته از افرادی که از شلوغی مترو و بی‌آرتی فراری‌اند و در عین حال، نمی‌خواهند با راحت‌طلبی خود، در به وجود آمدن این مشکلات عدیده سهیم باشند، گزینه بسیار مناسبی وجود دارد؛ استفاده از دوچرخه برای سفرهای درون‌شهری. این انتخاب، علاوه بر حل مشکلات ذکرشده در بالا، نشاط و سلامتی و عضلات قوی نیز برای صاحب دوچرخه به ارمغان خواهد آورد؛ حتی در همین پایتخت شلوغ و بعضاً آلوده. این تجربهٔ چندین سالهٔ نگارنده در مسافت‌های نسبتاً طولانی است! البته در روزهایی که آلودگی خیلی زیاد می‌شود، برای حفظ سلامتی، نباید از دوچرخه استفاده کرد. در این مقاله به بررسی یکی دیگر از دوچرخه‌های جاینت، از سری کوهستان آن می‌پردازیم تا راهنمایی برای خریداران و علاقه‌مندان باشد و سهم‌مان در ترویج این فرهنگ نیز، انجام شده باشد.

جاینت فاتوم طراحی بدنهٔ زیبایی دارد. رنگ سبز- مشکی آن نیز با کیفیت و جذاب است. طراحی آن تقریباً مشابه مدل تالون این شرکت است. میلهٔ بالایی و پایینی، استوانه‌های مستطیل شکل هستند که میلهٔ بالایی آن در هنگام اتصال به میلهٔ عمودی، از انحنا و کاهش قطر برای جلوگیری از یکنواختی بهره جسته است. جفت میلهٔ بالایی نگه‌دارندهٔ چرخ عقب که به رنگ سبز هستند، نازک طراحی شده‌اند، اما برخلاف مدل تالون، جفت میله‌های پایینی از قطر مناسبی برخوردارند. در مجموع بدنهٔ آلومینیومی و تایوانی این مدل در بخش طراحی، کیفیت رنگ و استحکام، نمرهٔ خیلی خوبی دریافت می‌کند.

فرمان فاتوم (Fathom) 2 که ساخت شرکت CONNECT به سفارش جاینت است، بسیار پهن است؛ حتی پهن‌تر از تالون. این در حفظ تعادل بهتر خصوصاً در مسیرهای کوهستانی نقش بسزایی دارد، اما در مسیرهای شهری در گذر زمان به کمر فشار وارد می‌کند و در هنگام راندن آن در خیابان‌های شهری، برای برخورد نکردن با آینهٔ ماشین‌ها، احتیاط بیشتری را می‌طلبد.
اما در بخش کمک‌فنرها، این مدل حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. شرکت SR SUNTOUR سیستم متفاوتی نسبت به سه مدل قبلی بررسی شده برای این دوچرخه در نظر گرفته است. این سیستم دارای دو نوع تنظیم است؛ روی کمک سمت راست همانند مدل تالون قفل کمک‌فنر را می‌بینیم؛ با این تفاوت که شاسی قفل آن روی دسته فرمان تعبیه شده که کار را بسیار راحت می‌کند؛ اما وجه تمایز خیلی عالی این کمک‌فنر، روی کمک چپ تعبیه شده: سیستم تعلیق بادی! همان‌طور که در تصویر مشاهده می‌کنید، در قسمت سری استوانهٔ سمت چپ، یک ورودی هوا همانند آنچه روی لاستیک‌های دوچرخه وجود دارد، نصب شده و می‌توان با خالی و پر کردن هوای داخل استوانه، میزان نرمی و سفتی کمک‌فنرها را تنظیم نمود. این خیلی بهتر از تنظیم پیچی مدل تالون و مریدای متس می‌باشد؛ کما اینکه در دو مدل ذکرشده تأثیر چندانی در سفتی و نرمی مشاهده نمی‌کردیم.
لاستیک‌های این دوچرخه نیز متمایز هستند؛ ساخت شرکت MAXXIS و تایوانی بوده و سایز آن 29 است! این لاستیک‌ها از ضخامت مناسبی (اما کمتر از اورلورد فایتر) برخوردارند و به دلیل بزرگ‌تر بودن، انرژی کمتری در یک مسافت مشخص از دوچرخه‌سوار دریافت می‌کنند؛ اما چیزی که شاید با این دوچرخه همخوانی ندارد، طوقه‌های آن هستند که عبارت Made in China روی آن‌ها حک شده است.

زین دوچرخه هم ساخت شرکت CONNECT است و تفاوت خاصی با مدل تالون ندارد. نه به سفتی مریدای متس و نه به راحتی مدل VELO در اورلورد فایتر؛ در مسافت طولانی دوچرخه‌سوار را اذیت می‌کند.

رکاب‌های این دوچرخه اما ساخت شرکت معتبر DEORE، درزمینهٔ ساخت قطعات دوچرخه، بوده و از نظر طراحی و زیبایی در هماهنگی کامل با بدنه است. باوجوداینکه نحوهٔ اتصال قامه‌های آن به بدنه متفاوت با سه مدل قبلی و بهتر از آنها می‌باشد، اما پس از حدود یک ماه استفادهٔ تقریباً عادی مالک از آن، بخش پایی رکاب‌های آن به صدا افتادند و از سوی نمایندگی تعویض گردیدند که تمام هزینه‌های آن مشمول گارانتی، رایگان محاسبه شد.

سورپرایز این دوچرخه تمام نشده است؛ تعداد حالت‌های سیستم انتقال قدرت این مدل، 21 و 24 و 27 و 30 و یا 32 نیست. این دوچرخه 20 دنده است! 10 چرخ‌دنده در عقب و 2 چرخ‌دنده در جلو. سیستم بسیار دقیقی که هر 5 دنده عقب آن با یک دنده جلو کاملاً هماهنگ هستند و تعویض دنده‌ها و صدای زنجیر آن در حرکت، بسیار آرام هستند؛ آرام‌تر از تالون تست شده. البته که ما از تعداد کم دنده‌های آن گله‌مندیم! اما شانژمان SHIMANO- DEORE XT آن به ما چشمک زده و ما را از اعتراض‌مان منصرف می‌کند. این یکی از بهترین سازنده‌های شانژمان در دنیاست. همچنین دسته دنده‌های آن نیز DEORE و مونتاژ مالزی است که بدتر از جاینت تالون، هیچ نشان‌دهنده‌ای از وضعیت دنده‌های آن ندارد؛ این بسیار آزاردهنده است.
بازهم هیجان! ترمزهای هیدرولیکی ساخت SHIMANO. این ترمزها از نمونهٔ نصب شده بر روی مدل تالون، TEKTRO، کیفیت برتری دارند و البته بازهم عرض می‌کنیم، هزینهٔ رسیدگی به این مدل ترمزها بسیار بیشتر از ترمزهای لقمه‌ای هست. این ترمزها مونتاژ کشور مالزی است.

اما تجربهٔ سواری با این مدل…

زین دوچرخه را به‌صورت استاندارد تنظیم می‌کنیم؛ آن‌چنان‌که وقتی رکاب در پایین‌ترین حالت خود است، زانوها نباید هیچ شکستی داشته باشند. همان‌طور که عرض شد، زین این مدل از طراحی خوبی برخوردار است و باوجود نازک بودن، ابرهای باکیفیت آن از اذیت شدن دوچرخه‌سوار در میان‌مدت جلوگیری می‌کنند؛ اما وقتی زین را تنظیم می‌کنیم، فرمان‌های پهن آن، انسان را به خم شدن بیشتر مجبور می‌کنند که در کنار بهتر شدن آئرودینامیک، در هنگام رکاب زدن کمی به کمر فشار وارد می‌کند که البته به قوی شدن ماهیچه‌های گودی کمر کمک کرده و بعد از مدتی عادت می‌شود. این دوچرخه در حدود یک ماه است که خریداری شده؛ کمک‌های آن از همان ابتدا بسیار پرباد هستند و به همین دلیل ضربات ریز و درشت را به دستان راننده منتقل می‌کنند که البته می‌توان با کمی خالی کردن باد آن، به‌راحتی می‌توان آن را مطابق میل خود تنظیم کرد. یکی دیگر از ویژگی‌های ظریف این دوچرخه، پنهان بودن سیم‌کشی‌های آن در درون بدنه است.

اما سیستم انتقال قدرت؛ جایی که حقیقتاً زبان انسان را به تحسین می‌گشاید. اگر خاطرتان باشد، در مقالهٔ قبلی (بررسی جاینت تالون)، کمی در مورد مهندسی چرخ‌دنده‌ها و کوپل شدن چرخ‌دنده‌های جلو و عقب و به‌طور مشابه، کوپل شدن گیربکس خودروها با موتورشان که ناشی از همین مهندسی چرخ‌دنده‌ها هست، صحبت کردیم. این مدل به دلیل وجود دو دنده در جلو و زوج دنده در عقب و خصوصاً به دلیل مهندسی بسیار دقیق شرکت نامی DEORE، دارای تعویض دندهٔ فوق‌العاده روانی است و به طرز عجیبی این سیستم انتقال قدرت در هنگام رکاب زدن بی‌صدا عمل می‌کند.

نکتهٔ آموزشی که در این بخش می‌توان مطرح کرد، این است که ایده‌آل ماندن سیستم دندهٔ این دوچرخه و هر مدل دیگری، نیازمند مراقبت است. به‌عنوان‌مثال اگر هر روز مدتی از دوچرخه استفاده می‌کنیم، هر هفته یا دو هفته یک‌بار اقدام به روغن‌کاری این بخش کنیم؛ که بهترین پیشنهاد استفاده از اسپری‌های تمیزکنندهٔ روغنی است. استفاده از این اسپری‌ها علاوه بر اینکه از جرم گرفتن چرخ‌دنده‌ها و زنجیر جلوگیری می‌کند، سیستم را نیز روغن‌کاری مجدد می‌کند؛ البته باید از ریختن روغن روی دیسک برای دوچرخه‌های دیسکی و روی طوقه برای مدل‌های لقمه‌ای جلوگیری نمود تا به تجربهٔ مالک جاینت تالون در مقالهٔ قبلی دچار نشویم. در صورت ریخته شدن روغن هم باید قبل از حرکت دوچرخه و قبل از هرگونه تماس لنت یا لقمه با روغن، روغن را به‌طور کامل از دیسک یا طوقه پاک نماییم.
جاینت فاتوم 2 در هنگام سواری، به دلیل ضخامت مناسب لاستیک‌ها، ضربات را در حد معقولی به دوچرخه‌سوار منتقل می‌کند. نکتهٔ جالب توجه اینکه نگارنده وقتی دنده را مثلاً روی حالت 2 و 6 تنظیم کردم، نیاز به نیروی بیشتری را نسبت به حالت مشابه در یک دوچرخهٔ سایز 26 احساس کردم. دلیل این اتفاق، سایز 29 بودن این دوچرخه است که باوجود تعداد کم دنده، اما می‌توان با آن به سرعتی که یک دوچرخه 27 دندهٔ سایز 26 می‌رسد، رسید و در زمان مشابه در یک حالت دندهٔ مشابه این مدل به دلیل قطر بیشتر، مسافت بیشتری را می‌پیماید. البته طبق قانون فیزیکی مشهور اهرم‌ها، در اینجا ما از طرف دستگاه دنده‌ها و چرخ‌های این دوچرخه، افزایش مسافت و سرعت اثر نیرو داریم، نه افزایش نیرو؛ بنابراین اتفاق ذکرشده نیازمند مقدار نیروی بیشتری نسبت به دوچرخهٔ سایز 26 در حالت مشابه است و مثلاً در همان حالت 2 و 6، با نیروی بیشتر، می‌توان به سرعت بالاتری نسبت به سایز 26 دست پیدا کرد.

نتیجه‌گیری
شاید بعدازاین همه تعریف از مزایای این دوچرخه و اطلاع از پتانسیل بالای آن، به خرید آن ترغیب شده باشید؛ اما صبر کنید؛ هنوز تمام نشده!

جاینت فاتوم 2 هم‌اکنون در نمایندگی 3,900,000 تومان قیمت دارد؛ با گارانتی یک ساله برای قطعات و سیستم‌های ترمز و انتقال قدرت و کمک‌فنر و گارانتی 5 ساله برای بدنه و دوشاخه فرمان و شرایط دیگر که در تصویر مشاهده می‌کنید.

همچنین بدون تجهیزات جانبی مانند جک و قمقمه؛ که مالک برای خرید یک جک مناسب و خوب با تنظیم ارتفاع غیر پیچی و دکمه‌ای از خود نمایندگی، 110,000 تومان دیگر پرداخت کرد. همچنین قاعدتاً هرچه تکنولوژی یک وسیله بالاتر می‌رود، نیازمند مراقبت بیشتر است و هزینه‌های رسیدگی آن نیز، بیشتر می‌شود.

در مورد اینکه انتخاب این دوچرخه منطقی است یا نه، نگارنده هیچ نظری نمی‌دهم؛ اما اگر این دوچرخه را انتخاب کردید، از سوی خود جاینت فاتوم 2 پشیمان نخواهید شد و این دوچرخه شما را کاملاً راضی نگه خواهد داشت. این هم که گفته می‌شود با این پول می‌توان موتور خرید و این حرف‌ها، شاید حرف چندان دقیقی نباشد؛ کسی که موتور می‌خرد، یک هدف و نیاز دارد، کسی که دوچرخه می‌خرد، هدف و نیاز دیگر. شاید اگر نگارنده قصد خرید دوچرخه و استفادهٔ مستمر و جدی از آن را داشتم، این مدل را با این هزینه انتخاب می‌کردم. البته حتماً بازار داغ دوچرخه دزدی را هم به‌طور ویژه‌ای در نظر می‌گرفتم؛ چون همین سه ماه پیش برای بار سوم دوچرخهٔ نگارنده را از پارکینگ منزل به سرقت بردند!

در پایان از جناب آقای محمد نکونام بابت در اختیار گذاشتن دوچرخهٔ خود و جناب آقای مهدی نکونام بابت صرف وقت و همکاری با ما تشکر می‌کنم. همچنین از همهٔ دوستانی که مدل صفر دوچرخه‌شان هنوز در نمایندگی‌ها و فروشگاه‌ها موجود است، برای راهنمایی هرچه بهتر دیگر هم‌وطنان در جهت خرید دوچرخه، دعوت به همکاری می‌کنیم. می‌توانید از طریق ایمیل ali.stn.29@gmail.com با ما در ارتباط باشید.