زندگی نامه شهید کریم ادیبی

به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛حماسه دفاع مقدس روز به روز بالنده‌تر شد و جوانان ما چونان کوهی استوار در برابر تهاجم دشمن ایستادند. مقدس‌ترین و با ارزش‌ترین استقامت، دفاع از عقیده است و بدون شک دوران هشت ساله جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از افتخارات بزرگ و بی‌نظیر ایران اسلامی است.

شهادت زندگانی جاودانه یافتن است؛ اوج و عروج تعالی است. شهادت تکامل ایمان و نهایت خلوص قلب‌هاست. شهادت مردن تحمیلی نیست، انتخاب آزادانه و آگاهانه است؛ خلوت عاشق و معشوق است.

شما می‌توانید در ادامه شرح کوتاه زندگی زندگی نامه شهید کریم ادیبی
یکی از شهدای دوران دفاع مقدس را بخوانید؛

شهید کریم ادیبی سال 1351 در بخش محمدیار از توابع نقده به دنیا آمد.شهید با عمر کوتاهش (14 ساله) پر ماجراترین دوران را سپری نموده است. جوانی که به سال 1351 شمسی در بخش محمدیار دیده به دنیا گشود و به جامعه کوچک مذهبی و پر جوش و خروش خانواده قدم نهاد.

جامعه ای که فقر مالی را به تأسی از پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) خویش می دانسته و در عین حال غنای معنوی را پیشه خود ساخته است.

شهید بزرگوار از همان دوران خردسالی با الفاظ جلاله ا... و لا اله الا هو با زبان پدر آشنایی یافته و با این اعتقاد که او را مبدأ و معاد و خلقتش را غایتی در پیش است، روح معصومش را صیقل داد.

شهید در سن 7 سالگی وارد دبستان شده و رفته رفته با واژه های جور و تبعیض نیز آشنا می شود و به جامعه دیگری (اجتماع) پا می نهد و در تدبیر مبارزه با آنها برمی آید. روح ملکوتی شهید اوج می گیرد و در این برهه از نوجوانی خود با زمزمه جدیدی آشنا می شود که در گوشه و کنار شهر و روستا مردم دم گوش کلمه مقدس خمینی را بر زبان می آورند و دیگر این نقطه کنجکاوترین و پر تحرک ترین ایام زندگی او می باشد و کم کم سواد کلاسیک وی نیز بالا رفته و مسایلی بیشتری را می تواند تجزیه و تحلیل نماید و لازم است که مجتهدی را انتخاب و در مسایل دینی از وی تقلید کنند.

او امام و مقلدش را یافته است و با تمام وجودش خود را در فرمان او فانی می بیند. هل من ناصر ینصرش را می شنود و اولین بار به سال 65/3/24 قدم به عرصه نبرد با خصم زبون بعثی می گذارد.

شهید عزیز پس از فراغت از این مأموریت مدتی را به تحصیل پرداخته و عقب ماندگی های درسی خود را جبران می کند. ولی مجدداً جبهه را به مدرسه و رفتن را به نشستن ترجیح می دهد و به سال 65/1/30 باز عازم جبهات جنگ می شود و بعد از مدتی با اجازه فرماندهان خود به پشت جبهه آمده و از طریق اداره آموزش و پرورش نقده به به مجتمع آموزشی رزمندگان اعزام می شود تا بتواند این بار نیز عقب ماندگی درس خود را جبران نموده و به جبهه اعزام می شود و آنچه را که آرزو می کرده بدان نایل گردد. (یا زیارت، یا شهادت) او ایثار و صداقت را از مولایش حسین بن علی(ع) و سوختن و نساختن را از برادر بزرگ شهیدش یونس ادیبی آموخته که این شیرازه حق به تاریخ 62/1/21 در عملیات والفجر مقدماتی «منطقه شرهانی» به شهادت رسیده بود.

شهید کریم نیز در سنگر یونس اعتکاف نموده و آخر راه شهادت را برمی گزیند. اما زبونی دشمن بعثی بر کسی پوشیده نیست که تاب مقاومت را توانمندانه اسلام در میادین نبرد از وی ربوده و او را به جنون وادار ساخته اند که دست به بمباران مناطق مسکونی می زند.

در مجتمع دانش آموزی رزمندگان (ثارا...) ارومیه این سنگر علم و نزاکت با دست مزدوران عراقی همراه با عده ای از همرزمانش در آتش به ظاهر سوزان بمب ها به خون خود غلطان و به فیض شهادت نایل آمدند و پیکر مطهرش در گلستان شهدای نقده به خاک آرمید.

انتهای پیام/

بیوگرافی شهید کریم ادیبی