طلبه شهید حسن توکلیان

مادر نذر کرده بود که اگر فرزندش پسر باشد، او را در زمره شاگردان مکتب امام صادق‌ علیه‌السلام قرار دهد. تولد شهید حسن توکلیان در سال 1350 شمسی و در تربت‌ حیدریه اتفاق افتاد. زندگی‌شان را با کشاورزی و دامپروری سپری می‌کردند. در کنار کار، تحصیلات ابتدایی‌اش را طی کرد و غالباً نفر اول کلاس بود و معلمش علاقه زیادی به او داشت. این نوجوان با ذکاوت پس از اتمام دوره ابتدایی وارد حوزه علمیه شد و حدود چهار سال از عمرش را به کسب دانش و تقوا نزد اساتید دیار خود مشغول شد.

▪ اخلاقیات
دوستانش می‌گفتند: نماز شب را معمولاً‌ می‌خواند. اهل مطالعه بود و هر روز به خواندن قرآن انس داشت. حسن به خرید لباس نو در ایام عید تمایل نداشت و می‌گفت: مادر! این عید سلطانی است و بهتر است ما در عید ائمه‌ علیهم‌السلام که روز غدیر است، لباس نو بپوشیم.

▪ انجام وظیفه
در ایام تحصیل حوزوی‌اش، جنوب و غرب کشور در آتش حملات دشمن می‌سوخت و او تکلیفش را حضور در جبهه و کمک به رزمندگان می‌دانست. مادرش در این زمینه می‌گوید: «وقتی حسن می‌خواست به جبهه برود، به او گفتم، ما به روحانی بیشتر نیاز داریم تا شاید از رفتن اجتناب کند؛ اما او با گشاده‌رویی جواب داد: اگر روزی دزدی به خانه ما بیاید، آیا باید بایستیم و بگوییم صبر کنید که بپرسم آیا اجازه دارم با شما مقابله کنم یا نه؟»

▪ شهادت
حسن دوبار داوطلبانه عازم جبهه‌ها شد و در اعزام آخر پس از چهار ماه خبر مفقود شدنش آمد. پس از تحقیقات معلوم شد، او در عملیات کربلای2 در منطقه حاج عمران در اثر اصابت تیر مجروح می‌شود و چون امکان انتقال او به پشت خط میسر نبوده، به دلیل شدت خونریزی جان به جان آفرین تسلیم می‌کند.

خانواده شهید توکلیان پس‌از 8 سال انتظار، در سال 1373 شمسی به دیدن پیکر مطهرش موفق می‌شوند و او را با احترام ویژه تشییع و در دل خاک به امانت می‌سپارند.


منبع: وبسایت افق حوزه