انواع بازی کودکان در خانه، یادبگیرید

مادر بانو: این هم چند بازی قدیمی که محبوب روزگار بچگی های خیلی از مامان باباهای امروزی بوده است.

اهداف بازی: سرگرمی و نشاط، تقویت حافظه و دقت

تعداد بازیکنان: ۲ تا ۱۰ نفر

ابزار بازی: به ابزاری نیاز ندارد

محوطه بازی: فضای بسته

شرح بازی: یک نفر بزرگ تر (اوستا) یکی از بچه ها را به حالت سجده می خواباند و به او می گوید، چشم هایش را ببندد، سپس دست یکی از بچه ها را بالا می برد و در حالی که آرام آرام به پشت او می زند، این شعر را می خواند: تاپ تاپ خمیر شیشه پر پنیر دست کی بالا؟

در این موقع بازیکن باید حدس بزند اسم شخصی که دستش بالا برده شده است، چیست.اگر درست بگوید برنده است و یک امتیاز می گیرد و شخصی که دستش بالا برده شده بود، باید جای او را بگوید و اگر اشتباه بگوید، یک امتیاز منفی می گیرد و باید خودش بازی را تکرار کند، این بازی هم چنان ادامه دارد تا زمانی که بازیکن درست حدس بزند و در پایان، امتیاز شماری می کنند و امتیاز هر کس بیشتر بود، برنده است.

این بازی را می توان حتی یک نفره اجرا کرد. به صورتی که پاها را دراز کرده و شعر مخصوص آن خوانده می‌شود و با هر ضرب آهنگ شعر دست روی یک پا می‌رود و در پایان شعر پایی که شعر روی آن پایان می‌پذیرد به عنوان بازنده انتخاب می‌شود واین کار تا باقی مانند یک پا ادامه می‌یابد. شعر اتل متل به این صورت است:

اتل متل توتوله

گاو حسن چه جوره

نه شیر داره نه پستون

شیرشو بردن هندستون

یک زن کردی بستون

اسمشو بزار عم‏ قزی

دور کلاش قرمزی

هاچین و واچین

یه… پا… تو… ورچین.

شعر اتل متل به گونه های دیگری نیز خوانده می شود که البته رواج کمتری دارد، مثل:

اتل متل یک مورچه … قدم میزدتو کوچه … اومد یک کفش ولگرد … پای اونو لگد کرد … مورچه پا شکسته … راه نمیره نشسته … با برگی پاشو بسته … مورچه جونم تو ماهی … خوب بشه پات الهی … هاچین و واچین … یک پاتو ورچین

گل یاپوچ یه بازی دسته جمعی هستش که معمولاً دونفره هم بازی می کنن. در این بازی یک شئ گردکوچک مثل نخود، سنگ ریزه یا هرچیز کوچک مشابه را داخل یکی از دستان قرارداده به طوری که افراد دیگر نبینند بایدبه اصطلاح گل را پیدا کنند.

دو نفر دستهای همدیگر را روی هم قرار می‌دهند و هر کس که توانست روی دست آن یکی بزند برنده‌است.