حرکات نوزاد طبیعی

نوزاد یکماهه اگر به پشت خوابانده شود سرش را یک طرف نگه می‌دارد. بازوها و پاهایش را تند و سریع حرکت می‌دهد. هنگام خوابیدن دست ها را می‌بندد و انگشت شستش را در دست جمع می‌کنند اما گاهی دست ها را باز می‌کند. انگشتان دست و پا را با حرکات شدید دست و پا از هم دور می‌‌کند.

وقتی گوشه دهانش را لمس کنید، برای مکیدن انگشت به همان طرف میچر‌خد. اگر دست هایش را بکشیم تا در حالت نشسته قرار بگیرد، سرش عقب می‌رود مگر اینکه پرستار سرش را نگه دارد. اگر نوزاد را در حالت نشسته قرار بدهیم، یک لحظه سرش به حالت قائم قرار می‌گیرد و بعد به سمت جلو می افتد و کمرش کاملاً خم می‌شود.

اگر نوزاد را از شکم آویزان کنیم، سرش را در سطح بدن نگه می‌دارد و باسنش را صاف می‌کند.

اگر نوزاد را روی شکم قرار بدهیم (دَمر)، بلافاصله سرش را به اطراف میچرخاند؛ بازوها و پاهایش را خم می‌کند، آرنجش دور از بدن نگه می‌دارد و باسن‌اش را تقریباً بالا می‌برد.

اگر نوزاد را روی سطحی سخت به حالت ایستاده نگه داریم با پاهایش روی زمین فشار می‌آورد، بدنش را صاف می‌کند و معمولاً واکنشی شبیه راه رفتن از خود نشان می دهد. واکنش راه رفتن روی سطح را با تقلید راه رفتن روی پاشنهٔ پا نشان می‌دهد.

حرکات مناسب و ادراکی‌ـ‌بینایی

مردمک ها به نور واکنش نشان می‌دهد. سر و چشم ها را به سمت منبع ساطع نور میچرخاند. به درخشندگی ساطع از پنجره ها، چراغ روی میز و دیوار روشن خیره می‌شود.

نوزاد چگونه می بیند

برای چند لحظه خطوط نور را در فاصلهٔ 30 سانتی متری چشمانش دنبال می‌کند. وقتی نور به چشمانش بیندازیم، محکم آن ها را می‌بندد.

نوزاد به اسباب بازی های آویزان و درخشانی که در مسیر دیدش در فاصله ۱۵ تا ۲۵ سانتی متری قرار دارد و به آرامی به صورتش دور یا نزدیک می‌شوند، خیره می‌شود و بی حرکت می‌ماند. حدوداً از 3 هفتگی با چهرهٔ کاملاً هوشیار به چهرهٔ آشنایی که به او غذا می‌دهد یا صحبت می‌کند نگاه می‌کند. با چشم به حرکات جزئی صورت و حرکات افقی اشیاء از یک سو به طرف مرکز خیره می‌شود و آن ها را دنبال می‌کند که با حرکت سر به صورت ربع دایره یا بیشتر قبل از برگشتن سر به حالت اول همراه است.

از ۶ تا ۸ هفتگی برای محافظت از چشمانش در مقابل چیزهایی که به او نزدیک میشود، پلک می‌زند.

رفتار شنیداری نوزاد یکماهه

اگر نوزاد از صدایی ناگهانی بترسد، چشم هایش را جمع می‌کند، پلک می‌زند، میلرزد و منقبض می‌کند.دست و پاها را دراز می‌کند، انگشتان دست و پا را از هم باز و ممکن است گریه کند.

وقتی زنگوله کوچکی را به آرامی تکان دهیم، برای مدتی کوتاه حرکت نمی‌کند؛ ممکن است چشم ها و سرش را سمت منبع صدا بچرخاند اما هنوز نمی‌تواند محل صدا را تشخیص بدهد.

کلام،زبان و ارتباط نوزادان یکماهه

گریه را قطع می‌کند و معمولاً به طرف صدای آرامش بخش کسی که نزدیک اوست و صداهای طولانی مثل صدای جاروبرقی برمی‌گردد البته نه زمانی که جیغ می‌کشد یا غذا می‌خورد.

وقتی خوشحال است صدای تو گلویی و خفیفی را تولید می‌کند.

نوزادان به محرک‌های اجتماعی علاقه‌مند هستند و چیزی پس از تولید در واکنش به صحبت های والدین و پرستاران‌شان‌ غان‌غان‌ می‌کنند و زبان لب‌هایشان را حرکت می‌دهند که در واقع اولین مرحله آمادگی برای صحبت کردن است.

زمانی که گرسنه هستند یا راحت نیستند به شدت گریه می‌کنند.

در دوران بارداری، چه کنیم تا نوزاد کم شنوا نشود؟

نکته: نوزادانی که مشکل شنوایی دارند هم گریه می‌کنند و با این روش غیر ارادی چیزهایی را به زبان می‌آورند اما زمانی که مشکل شنوایی آن‌ها جدی است از صداهای ناگهانی نمی‌ترسند. ممکن است نوزادانی که مشکلات بینایی شدیدی دارند، چشمانشان را به سمت منبع تولید کننده صدا بچرخانند، بنابراین باید واکنش بینایی و شنوایی همیشه جداگانه بررسی شوند.

رفتار اجتماعی و بازی

بیشتر مواقع زمانی که غذا نمی‌خورد و در آغوش بزرگترها نیست، می‌خوابد.

تنظیم خواب کودک یکماهه

هنوز حالت گنگ و نامشخصی دارد اما اما هر‌ روز بهتر می‌شود و حدوداً در 5 یا 6 هفتگی می‌تواند لبخند بزند و صداهایی را در واکنش اطرافش تولید کند.

نوزاد آگاهانه روابط متقابل اجتماعی با دیگران از طریق چشم ارتباط برقرار می‌کند.

به طور طبیعی دست هایش را می‌بندد اما اگر بازکند و انگشتی کف دستش را لمس کند، انگشت هایش را جمع می‌کند.

زمانی که بغلش کنیم و با او حرف بزنیم، دیگر گریه نمی‌کند.سرش را می‌چرخاند تا به چهره کسی که با او صحبت می‌کند، خیره بشود.

باید سر نوزاد را زمانی که بغل می‌شود یا لباس‌اش را می‌پوشانید حمامش می‌کنید،با دستتان نگه دارید.

مراقبت از خویش و استقلال

نوزاد به تدریج با هوشیار شدن برنامه‌های روزانه‌ای مثل حمام کردن و لباس پوشیدن را می‌پذیرد و نسبت به آن‌ها واکنش نشان می‌دهد.