جودو، سعید ملایی و دیگر هیچ/ از ناکامی تیم‌های پایه تا رفتن رشنو

به گزارش خبرنگار مهر، جودو ایران در سال ۹۶ حضور در تورنمنت های مختلف و متعددی را تجربه کرد که تقریبا در تمامی آنها نمایندگان کشورمان جز در یک وزن، با شکست و ناکامی به کار خود پایان دادند. نوجوانان و جوانانی که باید پشتوانه های مستحکمی برای ملی پوشان باشند، در رقابتهای قهرمانی آسیا بازنده و حذف شدند و البته یک پناهنده هم به نام جودو نوشته شد.

جودو ایران در سال گذشته ۱۳ تورنمنت را تجربه کرده است که حاصل آن کسب ۲۱ مدال شامل ۳ طلا، ۵ نقره و ۱۳ برنز بوده است. در این بین سعید ملایی با کسب بیش از نیمی از این تعداد مدال، بیشترین و مهمترین نقش را در موفقیت های جودو ایفا کرده است.

عملکرد درخشان ملایی
ملایی سال ۹۶ را با رنکینگ ۱۰ جهان آغاز و سوم دنیا به پایان رساند. وی همان فروردین ماه در گرجستان به نشان برنز دست یافت، سپس به باکو اعزام شد و در بازیهای کشورهای اسلامی به نشان طلا دست یافت و در ادامه نقره مسابقات قهرمانی آسیا در هنگ کنگ را به گردن آویخت. اوج کار ملایی و هنر نمایی او در مسابقات قهرمانی جهان بود که موفق شد به نشان برنز دست پیدا کند. جودو ایران بعد از ۱۰ سال، توسط این جودوکار موفق به کسب مدال جهانی شد. ملایی پس از آن در گرند اسلم ابوظبی، گرندپری هلند و گرنداسلم روسیه به نشان برنز دست یافت و در گرند اسلم دوسلدورف طلا گرفت.

بازگشت محجوب با نشان برنز
جواد محجوب نیز از امیدهای مدال ایران در میادین مختلف ابتدا ترجیح داد راه امیرعلی اکبری را رفته و به ورزش حرفه ای روی آورد. ولی خیلی زود پشیمان شد و از آبان ماه به اردوهای تیم ملی رفت و در وزن ۱۰۰+ کیلوگرم در همین چهار ماه پایانی سال موفق به کسب دو برنز رقابتهای گرندپری هلند و تونس را به همراه طلای کاپ آزاد جمهوری چک شد. محجوب باید در این وزن بیشتر تمرین کرده و مبارزه دهد. برتری مقابل«لوکاس کارپلاک» با طلای المپیک کار بزرگی بود که محجوب به سرانجامش رساند.

ناکامی تیم های رده سنی پایه
تیم های نوجوانان و جوانان ایران فروردین ماه به مسابقات بین المللی آلمان اعزام شده و از میان ۱۶ جودوکار تنها مجید بریمانلو موفق به کسب مدال برنز شد. حذف ۱۵ جودوکار زنگ خطر را برای کادر فنی و مسئولان فدراسیون به صدا در نیاورد تا همین تیم ها در رقابتهای قهرمانی آسیا به میزبانی قزاقستان بازنده تمام عیار بود. در رده نوجوانان از میان ۹ جودوکار اعزامی به تنها علی یوسفی و علی امینی موفق به کسب مدال برنز شدند. در رده جوانان نیز ۱۴ جودوکار اعزام شده و حاصل آن دو نقره علیرضا خجسته و جواد مرادی و چهار برنز قاسم باغچقی، علی پرهیزکار، مریم بربط و زهرا باقری بود. البته خود با این نتایج ضعیف، فدراسیون تصمیم گرفت تیمی به مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان اعزام نکند و تیم شش نفره اعزامی به جوانان جهان در زاگرب هم توفیقی در کسب مدال نداشت.

تغییر کادر فنی
بعد از ناکامی تیم های رده سنی پایه، مسئولان فدراسیون در بدو بازگشت به تهران دست به تغییر در کادر فنی تیم های رده های سنی مختلف زده و مجید زارعیان که با حکم سرمربیگری تیم ملی خانه نشین شده بود، را رسما کنار گذاشته و محمد منصوری را از تیم ناکام جوانان به تیم بزرگسالان منتقل کردند. احمد کاظمی سرمربی جوانان شد و شاطرزاده هم جای کاظمی در تیم جوانان را گرفت.

پایان بی توجهی به بانوان
تا قبل از آنکه فدراسیون با «نلیا»ی ازبک به توافق برسد، بانوان جودوکار آینده ای برای خود متصور نبودند. اعزام سه، چهار نفر به مسابقات نوجوانان و جوانان آسیا تمام فعالیت بانوان جودوکار بود که خو بربط و باقری هم برنز گرفتند. اما در ماه های پایانی سال این مربی ازبک با فدراسیون به توافق رسید و کار خود را در تیم بانوان آغاز کرد تا بانوان جودوکار امیدوار باشند به حضور در رقابتهای بین المللی پیش رو بخصوص مسابقات قهرمانی آسیا.

رشنو به هلند رفت و برنگشت
تیم ملی جودو کشورمان آبان ماه با شش جودوکار به رقابتهای گرندپری هلند اعزام شد. محجوب بعد از دوری یکساله برگشت و به همراه سعید ملایی برنز گرفت. ولی نکته مهم این سفر ناپدید شدن محمدرشنونژاد جودوکار با آتیه تیم کشورمان بود. رشنونژاد که در این رقابتها توفیقی در کسب مدال نداشت و پس از آن از هتل خارج شد و دیگر کسی از او خبر نداشت و محمدرضا رودکی سرپرست و مسئول حراست تیم هم یک هفته در هلند ماند ولی موفق به یافتنش نشد.

آندره دستیار سرمربی شد
فدراسیون جودو بعد از نزدیک به ۱۵ ماه تحقیق و تفحص در خصوص جذب مربی خارجی و آزمایش چند مربی، در نهایت با «آندره» ازبک به توافق رسید و با او با قرارداد بست تا به عنوان دستیار محمد منصوری از این مربی با تجربه و المپیک دیده بهره ببرد. اینکه استراتژی فدراسیون در خصوص نحوه استفاده از این مربی تا چه میزان درست بوده، باید حداقل تا بازیهای آسیایی جاکارتا منتظر ماند.

خبری از پدیده نبود
در سالی که بیشترین حضور بین المللی را از سوی جودوکاران کشورمان شاهد بودیم، بازهم بار مدال آوری را ملایی و این اواخر هم محجوب به دوش کشیدند و خبری از ظهور چهره های جوان و با آتیه نبود. محمد بریمانلو هم که اغلب به رقابتهای مختلف اعزام می شد، جز یک برنز، مدالی در کارنامه اش ثبت نشد. روند شکست ها همچنان ادامه داشت و مشخص نشد برنامه کادر فنی برای اعزام ها چگونه است. علیرضا خجسته بعد از نقره آسیا، به المپیک اعزام نشد و تا کلا به فراموشی سپرده شود. او در بازیهای کشور اسلامی برنز گرفت و در قهرمانی جوانان آسیا هم نقره گرفت، ولی معلوم نیست چرا او فقط تمرین کردند و بس، چرا نفراتی چون ملک زاده، مرادی، فیروزآبادی و..... به اردوها یا مسابقات اعزام نمی شوند. به نظر می رسد فدراسیون محمد درخشان هم بیش از پشتوانه سازی به مدال آوری توجه دارد و بس.

بازیهای آسیایی و عیار کادر فنی
مهمترین برنامه پیش روی کادر فنی تیم ملی را باید بازیهای آسیایی جاکارتا عنوان کرد. دوره کسب امتیاز برای رسیدن به سهمیه المپیک از ۴ خردادماه و رقابتهای گرندپری چین آغاز می شود. در واقع از این تاریخ است که جودوکاران به رقابتهای مخنلف می روند تا امتیازات لازم را برای کسب سهمیه به حساب خود واریز کنند و کادر فنی تیم ملی و در راس آنها محمدمنصوری خوب می داند که کار دو چندان سخت تر از قبل خواهد شد و بدون شک در کنار رقابتهای جهانی باکو، بازیهای آسیایی جاکارتا چالش جدی پیش روی آنهاست. آیا بازهم باید به مدال آوری ملایی و محجوب دلخوش بود؟