فرزندپروری مثبت (1)

2. بچه های کوچک نمی دانند که شما فردی با ذهن مستقل خودتان هستید. اگر بچه کوچکی دارید، احتمالا متوجه شده اید که او بیشتر وقتش را صرف کشیدن موی شما یا گاز گرفتن شما می کند. این به خاطر این نیست که از شما بدش می آید و می خواهد کاری کند که دردتان بگیرد. به دلیل این است که قبل از یک سن خاص بچه نمی داند که شما ذهنی دارید که ممکن است درد را احساس کند. یک بچه پنج ساله که طبق روال عادی بزرگ شده به خوبی از توانایی خواندن فکر بقیه برخوردار است. ما با دقت قادر به حدس زدن هستیم و می توانیم بفهمیم فردی که ما با او حرف می زنیم چه فکری می کند. اما در سه سالگی اکثر بچه ها قادر به انجام هیچ کدام از این کارها نیستند. در یک تجربه تحقیقی بچه ها با چنین سناریویی روبرو می شوند: یک نفر یک تیله در داخل یک جعبه می گذارد و سپس اتاق را ترک می کند. یک نفر تیله را از جعبه در آورده و آن را در یک جعبه دیگر می گذارد. از بچه ها سوال می شود که صاحب اصلی تیله وقتی وارد اتاق می شود باید کجا دنبال آن بگردد. تا وقتی که بچه ها چهار ساله نشده اند، بیشتر آنها جعبه دوم را نشان می دهند. برای اینکه می دانند که تیله آنجاست. آنها نمی توانند خودشان را در مغز شخص دیگری که به اطلاعات متفاوتی دسترسی دارد، تصور کنند. در سنین کمتر بچه ها حتی بدتر از این هم هستند. بین 12 تا 18 ماهگی، اگر شما به چیزی اشاره کنید، آنها به انگشت شما نگاه می کنند، نه به نقطه ای که به آن اشاره کرده اید. و اگر شما حرکتی انجام دهید و چیزی بگویید و سعی کنید کاری بکنید و نتوانید، بچه ها تا 18 ماهگی آن کار را همان طور که شما سعی در انجام آن داشته اید، تکرار می کنند.

3. بچه ها باید یاد بگیرند که دروغ بگویند و برای مدتی واقعا در دروغ گفتن مهارتی ندارند. وقتی به دوران نوجوانی می رسید، در دروغ گفتن به والدین خود استاد شده اید. اما بچه های کوچک در دروغ گفتن هیچ مهارتی ندارند. در یک تجربه تحقیقی بچه ها در اتاقی با یک اسباب بازی تنها ماندند ولی به آنها گفته شد تا زمانیکه شخص محقق به اتاق برنگشته به آن اسباب بازی نگاه نکنند. مسلما بیشتر بچه ها به آن نگاه کردند. ولی وقتی از آنها در این مورد سوال شد، بیشتر بچه های 2 و 3 ساله خیلی زود به جرم خود اعتراف کردند. بچه های سنین بالاتر بیشتر به دروغ گفتن در این مورد تمایل داشتند. نکته شگفت انگیز اینکه آنها لزوما در دروغ گفتن مهارت هم ندارند. علاوه بر اینکه از آنها سوال شد که آیا به عروسک نگاه کرده اند یا نه، از بعضی از بچه ها پرسیده شد که فکر کرده اند آن چه عروسکی است. با وجود ادعای بعضی از بچه ها درمورد اینکه به آن نگاه نکرده اند، بچه های کوچک تر پاسخ این سوال را دادند. ولی بچه های بزرگ تر سعی کردند پاسخ دیگری ارائه دهند. یکی از آنها گفت:" من آن را برنداشتم. آن را لمس کردم و احساس کردم "بارنی" باشد" در هفت سالگی تقریبا همه آنها دروغ گوهای خوبی می شوند.

4.بچه ها فوق العاده نژاد پرست هستند. هیچکس نژادپرست به دنیا نمی آید. و این حقیقت دارد. ولی در سه ماهگی بچه ها ترجیح می دهند به چهره هایی از نژادهایی نگاه کنند که برایشان آشنا تر است. با این حال وقتی بچه ها در یک محیط چند قومی برده می شوند،هیچ نژادی را نسبت به بقیه ترجیح نمی دهند. این خبر خوبی برای پدر ومادرهایی است که بچه های کوچکی در شهرهای چند قومی دارند.

5. نوشیدن قهوه در دوران بارداری ایرادی ندارد. وقتی امیلی آستر اقتصاددان باردار شد، متوجه شد توصیه های مردم در مورد اینکه در زمان حاملگی چه کار بکند و نکند، مفید نیستند. او به عنوان اقتصاد دادن انتظار دلایلی با شواهد و مدرک داشت. به جای این متوجه شد که بیشتر دستورها و توصیه ها هیچ توجیه منطقی نداشتند. مثلا به او گفته بودند که قهوه ننوشد. او شواهد آماری این ادعاها را بررسی کرده و یافته هایش را در یک کتاب منتشر کرد. او کشف کرد خانم هایی که در دوران بارداری قهوه نوشیده اند، بیشتر در معرض سقط جنین هستند. و همین باعث شده که مردم به خانمهای باردار توصیه کنند تا قهوه ننوشند. اما موضوع از این پیچیده تر است. او با نگاهی به شواهد کشف کرد که احتمالا موضوع دیگری مطرح است. خانم هایی که احتمال سقط جنین در آنها بیشتر بود، بیشتر به نوشیدن قهوه تمایل نشان می دهند. شاید چنین چیزی عجیب باشد ولی معنی دار است. بعضی از خانم ها در دوران بارداری حالت تهوع دارند و برای همین قهوه را کنار می گذارند. ولی حالت تهوع نشان دهنده بارداری سالم است. همچنین خانم های مسن تر که بیشتر در معرض سقط جنین هستند، بیشتر به نوشیدن قهوه تمایل دارند. البته یک تحقیق نشان داد که اگر شما بیش از حد قهوه بنوشید و میزان مصرف خود را کاهش ندهید، ممکن است خطرات احتمالی را افزایش دهید.

ادامه دارد...