مهم‌ترین سرمایه برای کارآفرینی ایده و خلاقیت است/گوهرشاد تبلور عینی همت بانوان ایرانی

وقتی وارد مغازه میشوم روسری های رنگارنگ با گلهای رنگی خودنمایی می کند وقتی مارکش را نگاه می کنم کلمه « made in china» را می بینم و با جستجو در روسری ها جنس ایرانی را نمی یابم.

وقتی وار فضای مجازی می شوم تبلیغات روسری ها و ملزومات حجاب در کانالهای تلگرامی و اینستاگرام به وفور یافت می‌شود در این بین نام برند«گوهرشاد» توجهم را جلب می‎کند.

در خصوص مجموعه جستجو می‌کنم و متوجه می‌شوم در گوشه ای از شهر خودمان دستان توانمندی این هنر را عرضه می‌کنند به سراغشان می‌روم که محدثه چیتگرها و لیلا بهرامی مجموعه‌ای به نام گوهرشاد ایجاده کرده و به تولید پرداخته‌اند.

چیتگرها به ما می‌گوید: رواج بد‌حجابی در اثر رسانه‌های مختلف خصوصا ماهواره، وجود کانال های تلگرام و اینستاگرام که مروج بدحجابی و بی‌حجابی هستند، ویژگی‌های عرفی جدید جامعه، مسأله‌ی آراستگی در حجاب و موضوع مهم اقتصاد مقاومتی، تولید محصول ایرانی و ایجاد اشتغال ما را تشویق کرد که وارد پروسه‌ی تولید محصولات حجاب شویم.

سرمایه اولیه برای کار تنها 10 میلیون تومان بود

وی ادامه می‌دهد: گوهرشاد با 10 میلیون سرمایه اولیه آغاز به کار کرد. یعنی هر کدام از ما نفری 5 میلیون تومان به عنوان سرمایه وسط گذاشتیم که جالب است بدانید ان را هم قرض گرفته بودیم.

این بانوی کارآفرین خاطرنشان می‎کند: بنده معتقدم با سرمایه‌های اَندک هم میتوان کارآفرینی کرد. مهمتر از میزان سرمایه , ایده و خلاقیتی است که برای یک کار تولیدی_ اقتصادی باید داشت، برای رسیدن به ایده‌ی مذکور، نیازسنجی قدم اول و پر اهمیتی است.

وی عنوان می‌کند: اگر همراهی خانواده ها نبود اصلا گوهرشادی وجودنداشت!ایده پردازی, تعامل جهت بازاریابی و فروش، همیاری در خریدها و... کمک در امور منزل و نگهداری بچه‌ها حاصل نگاه دغدغه‌مند، جهادی و فرهنگی همسران‌مان به مقوله‌ی کار در گوهرشاد است. اگر قرار بود همراهی نکنند به طور قطع کار اصلا پیش نمی‌رفت. نه تنها همراهی‌مان می‌کنند بلکه مشوق‌مان هستند.

چیتگرها یادآور می‌شود: جرقه‌ی اولیه ی این کار اقتصادی-فرهنگی، به دنبال نیاز به لباس مناسبِ دختران تازه تکلیف شده زده شد.

وی می‌گوید: ما تلاش کردیم محصولی که تولید می‌کنیم یک قدم از مجموعه های موجود جلوتر رفته و ابتکاری در کارمان باشد، این ابتکار همان ((ساق دست های ست با روسری)) بود که گوهرشاد آن را برای اولین بار طراحی و اجرا کرد.

این بانوی فعال فرهنگی اظهار می‌کند: گوهرشاد؛ اولین بار تولیداتش را در ماه رمضان 95 در نمایشگاه فصل شیدایی قزوین(تئاتر شب آفتابی) عرضه کرد و در مهرماه همان سال کانال تلگرام و صفحه ی اینستاگرام‌مان با هدف کارآفرینی در فضای مجازی را راه اندازی و فروش اینترنتی‌مان آغاز شد.

وی ابراز می‌کند: اکثر مشتریان گوهرشاد قزوینی نیستند از استان های دیگر و حتی هموطنان مان در کشورهای دیگر مشتری داریم و این موضوع به خوبی نشان می دهد که اگر فضای کاری ما روی فضای مجازی نبود چه میزان مشتری از دست می دادیم؛این مهمترین دلیلی است که امروزه باعث رشد کسب و کارهای اینترنتی شده است.

چیتگرها تأکید می‌کند: مشتری محوری و دادنِ خدمات به مشتری برای مجموعه ی گوهرشاد در اولویت بوده و امتیازِ ((ارسالِ رایگان)) از همین جهت تدارک دیده شده است.

وی ابراز می‌کند: ما تمام دوستانی که می‌خواستند شبیه کار ما را تولید کنند تشویق کردیم فقط نکته ای که به این دوستان پیشنهاد دادیم و بر آن تاکید داشته و داریم این است که حتما قدمی رو به جلو بردارند و خلاقیتی به کار اضافه کنند.

این بانوی کارآفرین توضیح می‌دهد: روند تولید از انتخاب و خرید پارچه آغاز می‎شود که عموما از بازار بزرگ تهران خرید می کنیم، بعد پارچه ها را به دست برش کار و سپس به خیاط می سپاریم و از هر نمونه عکاسی می‌شود در پایان محصولات به انبار تحویل داده شده و بعد از آن بسته بندی و پست می‌شود.

وی اضافه می‌کند: برش زدن پارچه حریر یک دقت و مهارت خاصی می‌خواهد. در روند تولید اولین سری محصولات ‌مان، خیاط مان اکثر پارچه ‌های ما را اشتباه و سر کج برش زده بود و همین اشتباه باعث شد که ما در اول کار حدود 4 میلیون تومان متضرر شویم. شاید اگر هر کسی جای ما بود کار را رها می‌کرد اما ما به لطف خدا ناامید نشدیم و با این ایده که ((دیکته ی ننوشته غلط ندارد)) کارمان را جلو بردیم و اصلاح کردیم و در حال حاضر به یک ثبات رسیده‌ا‌یم که البته برای پیشرفت مسیر طولانی پیش روی ماست.

چیتگرها با اشاره به قیمت محصولات این مجموعه تشریح می‌کند: روسری های وارداتی چینی است که هم کیفیت پایینی دارد و هم جنس خارجی محسوب می شود. محصولات ما اولاً تولید داخل و ثانیاً از جهت کیفیت پارچه و دوخت واقعا عالی است. نکته‌ی دیگر مساله‌ی هزینه‌های تولید است که به طور معمول در نظر گرفته نمی‌شود.

وی می‌افزاید: ما به عنوان تولید کننده باید هزینه ی برشکار، خیاط، پارچه روسری، پارچه لایی، ریون، دکمه، لیبل، عکاسی، اینترنت، کارت ویزیت، ساک دستی، پست و ارسال، بسته بندی و ..... را در نظر بگیریم و بر اساس قیمت تمام شده قیمت گذاری کنیم.

این بانوی کارآفرین ادامه می‌دهد: در قیمت‌گذاری، قیمت پارچه دخیل است که با توجه به قیمت دلار تغییر می کند حتی قیمت برخی پارچه‌ها از سال گذشته که ما کارمان را شروع کرده‌ایم تا امسال دو برابر شده است. نکته ی ظریفی که این‌جا وجود دارد این است که ما می‌توانیم از مبادی قاچاق همان پارچه‌‌ها را با یک سوم قیمت خریداری کنیم اما هم طبق فتوای اکثر مراجع خرید و فروش جنس قاچاق حرام است و هم این‌که این مسأله به اقتصاد کشور ضربه‌های جدی وارد می‌کند و از آن‌جایی که رعایت حریم شرعی و قانونی برای گوهرشاد در اولویت است، ما از این کار صرف نظر کرده ایم.

خرید کالای ایرانی موجب اشتغالزایی جوانان این مرزوبوم خواهد شد و حیات تولید ایرانی به حمایت هوطنان از محصول بستگی دارد.

ایجاد شغل برای بیش از 20 نفر

وی اعلام می‌کند: تا امروز برای ٢۰ تا ٣۰ نفر به طور متغیر ( بسته به حجم تولید) شغل ایجاد کرده‌ایم و سعی ما این بوده که سودهای هنگفتی که عموما نصیب واسطه‌ها و دلال‌ها می‌شود را به چرخه‌ی نیرو انسانی که تولیدکننده‌ی اصلی است بازگردانیم که البته کار بسیار بسیار سختی است، همچنین تلاش ‌مان این است خانم‌های سرپرست خانوار را توانمند کنیم.‌

چیتگرها عنوان می‌کند: ما خیلی آرمانی به آینده گوهرشاد نگاه می‌کنیم؛ مثلا در افق چشم اندازمان صادرات محصولات‌مان و تولید روسری‌های حریر کاملا ایرانی است که چند هفته ای است کارخانه نساجی شهرکرد 10 مدل پارچه حریر مناسب روسری تولید کرده و ما در حال رایزنی و خرید هستیم، امیدواریم کیفیت پارچه‌های تولیدی مناسب باشد و بتوانیم با پارچه‌های ایرانی روسری کاملا ایرانی تولید کنیم.

وی می‌افزاید: در اول راه که هنوز دست به کار نشده بودیم و نیاز به حمایت داشتیم تقریبا هیچ کجا کمکی نکرد. اما بعد از تاسیس کانال و آغاز فروش، پیشنهادهای همکاری از اشخاص، مراکز و اُرگان های مختلف به ما داده شد. حتی یک تاجر چادر در ایران نیز به ما پیشنهاد داد که با او همکاری کنیم. اما ما کارمان را بدون حمایت جایی شروع کردیم و الان هم بنا داریم که کمکی از جایی نگیریم.

محصول باید بنا به نیاز و سلیقه جامعه تولید شود

این بانوی کارآفرین توضیح می‌دهد: مهمترین مساله در کارآفرینی سرمایه نیست، بلکه ایده‌ی جدید و خلاقانه است. اگر افراد در هر رشته‌ای که تخصص وعلاقه دارند نیازسنجی کرده و بر اساس «نیاز» جامعه محصول یا خدمتی را طراحی کنند؛ می‌توان گفت به احتمال زیاد موفق خواهند شد. البته تولید واقعا پروسه‌ی سختی است و نیازمند پشتکار جدی و انگیزه ی قوی است .

وی در خصوص افزودن سایر البسه به سبد محصولی این مجوعه می‌گوید: ایده های جدیدی مانند تولید مانتو و لباس کودک داریم که طراحی کارها در حالِ انجام است و در حال رایزنی برای تولید هستیم و به مرورِ زمان ارائه خواهد شد.

چیتگرها اظهار می‌کند: تمرکز ما در حال حاضر روی فروش عمده است تا بتوانیم بازارهای بیشتری را در دست بگیریم. فروش های جزیی مان هم از طریق کانال تلگرام، صفحه ی اینستا و فروش هایی حضوری و نمایشگاه ها انجام می شود. سایت گوهرشاد نیز در حال طراحی است و به زودی رونمایی خواهد شد.

وی عنوان می‌کند: در قرآن کریم داریم که مومنین با جانها و مال های خود در راه اسلام جهاد می کنند، خرید کالای ایرانی در مقایسه با کالاهای خیلی باکیفیتِ خارجی یک جهاد است. البته در حالِ حاضر اجناسِ با کیفیتِ ایرانی کم نیست فقط نیاز به کمی دقت و جست و جو و البته تعصب در خرید دارد.

از فروشده بپرسیم «اجناستان ایرانی است؟»

این بانوی کارآفرین ادامه می‌دهد: اگر برای خرید وارد فروشگاهی میشویم از فروشنده سوال کنیم اجناستان ایرانی است؟ و تاکید کنیم دنبالِ جنس ایرانی هستیم، همین سوال به مرور هم باعث فرهنگسازی خواهد شد و هم فروشنده ها را تشویق می کند اجناس ایرانی را در فروشگاه هایشان بفروشند.

چیتگر در پایان می‌افزاید: از سویی دیگر دیدگاه صرفا مادی است و خرید کالای ایرانی توجیه عقلانی دارد چرا که نسلِ جوان را از بیکاری حفظ می کند و کشور را آباد می کند.

مسئولان با حمایت از تولید داخل می توانند به ادامه حیات واحدهای تولیدی کمک کنند و تولیدکنندگان نیز با ارائه محصولات با کیفیت گامی در ایجاد اشتغال بردارند ومردم نیز با خرید کالاهای تولید داخل کشورمان نیز به اقتصاد کشور کمک کنند.