درسی از بازی السد و تقابل با ژاوی / چشم از ستاره‌های جهانی برندار

ایران ورزشی آنلاین / سعید زاهدیان / استرس و اضطراب؛ دلهره‌ای که تا سوت پایان بازی با ما همراه بود. ضربه ایستگاهی دقیقه 5+90 حسابی ما را نگران کرده. یک طرف ژاوی هرناندس پشت ایستگاهی ایستاده، یک طرف دیوار دفاعی، دروازه‌بان پرسپولیس و هواداران نگران پرسپولیس. ضربه ژاوی اما آنقدر دقیق نبود که داشته‌های ما را نقش بر آب کند. این دوئل ما را یاد دوئل‌های بزرگی انداخت که در جام جهانی مقابل ستاره‌های برتر دنیا خواهیم داشت.

بازی پرسپولیس و السد یک فوق ستاره به نام ژاوی داشت؛ بازیکنی در کلاس بالای جهانی که علی‌رغم سن بالا و دور بودن از تمرین‌های تیم بزرگی مثل بارسلونا، باز هم فوتبال خود را در زمین دیکته می‌کرد و یک کاپیتان فوق‌العاده برای السد بود. در این بازی بود که به تفاوت‌های بازیکنان جهانی و تاپ کلاس پی ‌بردیم. وقتی ژاوی با پاس‌های فوق‌العاده‌اش برای مهاجمان السد موقعیت خلق می‌کرد، ذهن ما سر می‌خورد به جام جهانی روسیه؛ به دوئل‌هایی که میان اینیستا، ایسکو، آسنسیو، موراتا، دیه‌گو کاستا، داوید سیلوا بوسکتس و تیاگو آلکانتارا و بازیکنان ایران در بازی با اسپانیا شکل خواهد گرفت. در کنار این نام‌ها باید به یوردی آلبا، پیکه و سرخیو راموس هم اشاره کرد که در حمله حضوری جدی و چشمگیر دارند. این دوئل‌ها وحشتناک است برای مایی که دل توی دل‌مان نیست و هر حمله که شکل می‌گیرد، دل ما هری می‌ریزد که مبادا دروازه باز شود.
مقابل پرتغال هم در جام جهانی همین قصه تکرار خواهد شد؛ یک ستاره جهانی به نام کریستیانو رونالدو که این روزها گل‌های قشنگ لیگ قهرمانان را قیچی می‌کند قرار دارد و طرف دیگر تیم کی‌روش که البته به آن امیدواریم اما نمی‌شود از فوق ستاره‌های جهانی به سادگی گذشت. ضربه ایستگاهی دقیقه 5+90 بازی پرسپولیس و السد را در جام جهانی مقابل پرتغال تجسم کنید که پشت توپ این‌بار به جای ژاوی پا به سن گذاشته، بی‌شک کریستیانو رونالدویی قرار می‌گیرد که استاد ضربات آزاد است.
تیم ملی زمان زیادی تا جام جهانی پیش رو ندارد و در این زمان باقی‌مانده نه فقط باید به سطح آمادگی جسمانی بالاتری برسد و خود را به سطح ستاره‌های رئال و بارسا نزدیک کند، بلکه وظیفه سخت‌تر کی‌روش آشنا کردن بازیکنان ایرانی با ریزه‌کاری فوق ستاره‌های جهانی است تا مراقب باشند که اطراف محوطه خطر ضربه آزاد به تیم حریف ندهند یا در منطقه جریمه مراقب پا عوض کردن آن ستاره‌ها باشند که آماده پنالتی دشت کردن هستند. همه اینها با هم نشان‌دهنده کار دشوار کی‌روش در جام جهانی است. تقابل پرسپولیس و السد -که بازیکنان جهانی مثل ژاوی و حتی بنجاح- در ترکیب داشت باید برای ما تلنگری جدی باشد که حرف‌های سرمربی تیم ملی را جدی بگیریم؛ اگر بخت با پرسپولیس همراه نبود، ژاوی زهر خود را ریخته بود و السد برنده از تهران بیرون می‌رفت. یک گل السد به اشتباه مردود اعلام شد که محصول پاس فوق‌العاده دقیق ژاوی بود و سید جلال حسینی با خوش‌اقبالی از زمین اخراج نشد. تکرار این صحنه‌ها در جام جهانی می‌تواند برای ما گران تمام شود و شاید دیگر بخت با ما یار نباشد و اتفاقا حریف به واسطه حملات و فشار بیشتر، بخت بهتری داشته و اشتباهات داور هم به سود آنها تمام شود.
بازی با السد برای ما با تمام دردسرهایش به شیرینی تمام شد و پرسپولیس به‌عنوان تیم نخست صعود خود را قطعی کرد که همه ما از این اتفاق خوشحالیم اما باید از حالا خود را برای مصاف با ستاره‌های بزرگ جهانی در روسیه آماده کنیم.