به گزارش ایسنا، این اتفاق تاسف بار در یکی از درههای تنگل سنگ نصوح که از آن به عنوان زیباترین منطقه کاشمر نام برده میشود رخ داده بود.
تا رسیدن به این مکان راه زیادی نبود 15 کیلومتر از تنگل سنگ نصوح یا همان جاده کاشمر به ریوش را که پشت سر میگذاشتی به یکی از صدها دره این مسیر می رسیدی شاید در ابتدای تنگل هیچ چیز مشاهده نشود اما اگر با پای پیاده دو کیلومتر را به داخل این تنگل برویم شاهد فجایع تاسف باری خواهیم بود. فجایعی که قلب هر دوستدار محیط زیست را به درد میآورد.
درختانی که ایستاده توسط فرد و یا عدهای به خاطر منافع و تفریح خود آنها را ایستاد در آتش سوزانده بودند. این درختان کهنسال برای اینکه نتوانند آب رودخانه را مصرف کنند و فقط این نعمت خدادادی به چند اصله درخت گردو و یا تاکهای انگورشان که در پائین دست کاشته بودند برسد آنها را به آتش کشیده و قتل عام کرده بودند. آتشی که هنوز در بسیاری نقاط خاکستر آن بر جای مانده است.
استمداد برای نجات نبض زمین
بستر دره سنگ نصوح در جاده اصلی کاشمر به نیشابور واقع شده و از شمال به جنوب و جنوب به شمال کشیده شده و هیچ روستا و آبادی به آن وصل نمیشود که این خود موجب شده منطقه با طبیعتی که دارد بکر باقی بماند.
هرچند در دو دهه اخیر شاهد خشکسالیهای بسیاری هستیم اما این دره ها در تمام فصول سال آب دارند که این موجب داشتن طبیعتی زیبا و درختانی چند صد ساله شده است. اما از سویی برخی به قصد سودجویی که تعدادشان هم کم نیست عامل تخریب این درختان که نبض زمین و مایه حیات انسان و حیوان و حتی بعضی از گیاهان محسوب میشوند شدهاند.
در کمتر درهای از این منطقه است که یک نفر آن را تصرف نکرده باشد هرچند ناگفته نماند که به گفته یکی از فعالان محیط زیست تمامی این اتفاقات در طی چند سال اخیر رخ داده است.
همراه من در تهیه این گزارش یکی از فعالان محیط زیستی که در 30 سال گذشته هر هفته یکی از کوههای شهرستان و به خصوص منطقه ترشیز را رفته است و آشنایی کامل با این مناطق دارد است.
حسن قربانی درهای که در آن درختان بسیاری به آتش کشیده شدهاند را تنگلی معروف به کرامتی معرفی میکند و میگوید: این دره یکی از سرسبزترین و زیباترین درههای منطقه کاشمر در قبل از این فجایع بوده است.
وی که بارها این دره را آمده اما به خاطر درختان بسیار امکان عبور از وسط آن را نداشته و باید از روی کوه عبور می کرده اما امروز به راحتی از بستر رودخانه عبور میکنیم و تنها نظارهگر درختان آتش زده میشویم.
این فعال محیط زیستی که معتقد است بسیاری از درختان کهنسال این تنگل در سه سال گذشته از بین رفته و به آتش کشیده شده اند، عنوان می کند: گناه این درختان بدین خاطر بوده که در مسیر رودخانه بودهاند.
وی با بیان اینکه این فرد به خاطر کاشتن چند اصله درخت گردو و تاک انگور درختان غیر مثمر دیگر را قطع کرده تا آب را مصرف نکنند و این نعمت خدادادی به نهالهای خودش که عمر بسیار کمی هم دارند برسد، اظهار میکند: با وجود اینکه به خاطر خشکسالی در پائین دست این تنگل هیچ آبی نبود اما با قطع درختان و احداث چندین سد توانسته آب را از بالادست به مناطقی که نهالها را کاشته برساند.
وی با اشاره به اینکه هرچه خشکسالی بیشتر شود شدت تخریب درختان توسط این فرد و یا افراد بیشتر خواهد شد، میگوید: تاکنون شاید بالغ بر صدها هزار از بوتههای تمشک و درختان جنگلی را از بین برده و سوزاندهاند.
این فعال زیست محیطی که میگوید در بسیاری از تنگلهای این منطقه شاهد این فجایع هستیم، معتقد است: این گونه اقدامات کمتر از جنایت نیست.
در مسیر راه شاهد به آتش کشیدن برخی درختان با تنههای بسیار قطور که بالغ بر 200 تا 300 سال عمر داشتند هستیم، درختانی که تنههای آنها در پای رودخانهای با آب بسیار گوارا و قابل شرب افتاده است.
در کمتر قسمتی از این تنگل بود که شاهد خاکسترهای به جا مانده از به آتش کشیدن این درختان نباشیم خاکسترهایی که نشان میهد نهایت یک ماه بیشتر از این فجایع نمیگذرد.
هرچه بیشتر مسیر را به سمت بالادست این دره طی میکنیم شاهد از بین رفتن درختانی همچون چنار، سپیدار و برخی درختان جنگلی دیگر هستیم تخریبی که شدت آن هر لحظه بیشتر میشد.
قربانی ادامه میدهد: در ده سال قبل که بارندگی وضعیت بهتری داشته تاک میم و یا گردو در این تنگل نبوده اما اکنون آن هم با این شدت خشکسالی درختان گردو و تاکهای انگور سرسبزی هستند.
این که به چه قیمتی برای رساندن آب به پای این درختان کم سن و سال اقدام به از بین بردن آن همه درخت کهنسال شده واقعا نمیدانم، اما علاوه بر این اقدام برای راه دسترسی بهتر بخشهایی از کوه نیز تخریب شده بود.
این فعال محیط زیست که معتقد است باید با این افراد به شدت برخورد شود، میگوید: از این جنایتها گزارشهای بسیاری تهیه و به رئیس منابع طبیعی وقت دادهام.
وی که بدترین قلع و قمع رخ داده در منطقه را مربوط به حدفاصل کلاته تیمور با خلیلآباد می داند عنوان میکند: در این قسمت از دره که به خروش شهرت دارد بیش از 500 تا 600 درخت چنار بسیار تنومند و غول پیکر با عمر بیش از 100 سال قطع و به باغ غازی در نزدیکی کلاته تیمور انتقال داده شد و از آنجا به مشهد بردند.
قربانی با بیان اینکه هرچه آب در پائین دست این تنگل کمتر می شود با لوله آب را از پشت سدهایی که در بالا دست احداث کردهاند میآورند، بیان می کند: در چند سال گذشته یک نهال گردو در این منطقه وجود نداشته و سرشار از درختهای جنگلی سپیدار و تمشک بود اما امروز این درختان در هر چند متر مشاهده میشوند که همانها را هم به روشهای مختلف در حال خشک کردن هستند.
وی ادامه میدهد: شاید از نظر آثار باستانی حرفی نداشته باشیم اما از نظر جاذبههای طبیعی به عنوان کسی که تمامی کوهها و تنگلهای ایران را چندین مرتبه رفتهام با جرأت می گویم طبیعت منطقه ترشیز با این آب روانی که دارد بسیار منحصر به فرد است.
قربانی با اعلام اینکه در تمامی جنگلهای منطقه به رغم خشکسالیها اما در تمامی طول سال آب قابل خوردن وجود دارد، عنوان می کند: همانند این دره سرسبز و پر آب حدود 500 دره دیگر در منطقه ترشیز وجود دارد.
وی براساس گردشهایی که از منطقه داشته می گوید، در خود کاشمر 20 دره دیگر با 20 کیلومتر طول و بیش از 50 انشعاب وجود دارد که در آنها گیاهان دارویی بسیاری وجود دارد.
این فعال محیط زیستی با تاکید براینکه اگر جلوی اینگونه جنایتها گرفته نشود با توجه به خشکسالی ها و عدم بارندگی مناسب تاچند ماه آینده سایر درختان باقی مانده را هم از بین خواهد برد، بیان کرد: این فرد به خاطر خوشگذرانی این کار را کرده در غیر این صورت نباید این درختان را از بین می برد.
پس از طی دو کیلومتر از مسیر به قسمتی می رسیم که میشود آن را به قتلگاه درختان تشبیه کرد، مکانی که اغلب درختان را به این منطقه آورده بودند. به جز طول مسیر در همین مکان از تنگل بالغ بر 30 درخت عظیم قطع و یا به آتش کشیده شده بودند. درختانی با تنه های عظیم که به خاطر خوش گذرانی بر خاک افتاده بودند. هرچه اطراف را مینگرم جنازه درخت است و زمین سوخته. نگاهم را از هرجا می گیرم بجای سرسبزی، سیاهی بجا مانده از مصاف آتش و سرو و چنار را می بینیم.
در پایان به نمایندگی از همه حافظان زیست محیطی خواهان رسیدگی به موضوع قطع صدها اصله درخت غیرمثمر و هزاران بوته تمشک میشویم و برای جلوگیری از ادامه این فجایع از دادستان محترم استمداد میطلبیم.
در این روزهایی که منطقه دچار بحران آب است چه مقدار آب باید دوباره صرف شود تا باز درختانی این چنینی در این مناطق داشته باشیم. بعضأ بالغ بر صدها سال است که آب این سرزمین کم آب، صرف این درختان شده است و درختانی که به تولید اکسیژن می پردازند نباید برای چند اصله درخت گردو و میم انگور سوزانده و از بین برده شوند.
بدون شک حیات سهم همه درختانی است که در کمرکش این کوهها استوار ایستادهاند و برای من و تو هوایی پاک و سرزمینی زیبا آفریدهاند. تکمیل حلقه صیانت و حفاظت از جنگلها و مراتع در مقابل تخریب و آتشسوزی در گام اول، کشف و برخورد قاطعانه با مسببان آتش سوزی در جنگل ها که کمترین خواستهی فعالان زیستمحیطی بسیاری از دوستداران محیط زیست در منطقه است، در گام دوم و در نهایت برخورد با متخلفان است که نقش مدیریت در همه حلقههای این زنجیره مشهود است.
انتهای پیام