تبر تیز پدرخوانده‌ها برای زدن ریشه شورای شهر تهران

سرویس اجتماعی فردا: اگر تا دیروز اصلاح طلبان سعی می کردند یکدستی شورا شهری را به عنوان فضیلت انتخابات و اعتماد عمومی مردم تهران به خود بر سر جناح رقیب خرد کنند، اینک این یکدستی تبدیل به آنتی تز خود شده و هر روز از این جمع و حتی خارج از آن صداهایی شنیده می شود که بازگشت به 15 سال قبل را زمزمه می کند. سرنوشت شورای شهر اول به عنوان کابوس اصلاح طلبان شناخته می شود.

کابوسی که پس از آن دمینوی شکست این طیف در انتخابات بعدی به حرکت درآمد تا سال 1392 و حمایت از یک گزینه راست قدیمی به نام حسن روحانی که وی نیز نتوانسته رضایت اصلاح طلبان را به دنبال داشته باشد. انتخابات مجلس در سال 94 و شورای شهر در 96 برای اصلاح طلبان در برخی از کلانشهرها خوش یوم بود و تهران را به طور کامل قبضه کردند. از دست دادن این پایگاه ها می تواند با شکست در شورای شهر محتمل شود.

در 9 ماه گذشته بسیاری از نشانه های سرخوردگی افکار عمومی از رای به اصلاح طلبان در شورای شهر پنجم خود را نشان داده است. محمدعلی نجفی، گزینه ای که با 21 رای بر کرسی نشست بسیار زود به خاطر ناکارآمدی و حاشیه ها از بهشت بیرون رانده شد. با وجود آنکه اصلاح طلبان سعی می کردند تا اختلافات را در چند ماه گذشته عیان نسازند ولی با استعفای نجفی و افتادن شورای شهر در گردنه انتخاب شهردار، لاجرم انشقاق ها و دلخوری ها منجر به بروز اختلافات شده و نه تنها منتقدان و رقبای اصلاح طلبان بلکه گروه ها و فعالین سیاسی اصلاح طلب خود درباره تکرار سرنوشت شورای شهر اول هشدار می دهند.

اگر در گذشته انحلال یا از بین رفتن کارکردهای شورای پنجم شنیده می شد؛ اینک نشانه های آن نیز بروز کرده اند و این موضوع می تواند در آینده ای نزدیک نه تنها برای انتخابات آینده کار اصلاح طلبان را تمام کند بلکه خسارت بزرگی به شهروندان و پایتخت وارد شود که ماههاست عملا شهر تعطیل و بسیاری از پروژه ها و طرح ها بر زمین مانده اند. طرح ساده ای مانند طرح ترافیک که هر ساله پرونده آن در بهمن و اسفندماه بسته می شد ولی تا به امروز این طرح در گیر و دار مدیریت ناکارآمد شهرداری مانده است.

کدام نشانه ها قوت گرفته اند؟

برای بررسی دقیق تر این موضوع باید اذعان کرد که همانند شواری شهر اول رفت و آمد مدیران به شهرداری با سرعت برق و باد در حال انجام است. در 9 ماه اخیر سه مدیر وارد دفتر شهردار شده اند. مصطفی سلیمی، محمدعلی نجفی و سمیع الله حسینی مکارم و با آمدن شهردار جدید باید شاهد چهارمین نقل و انتقال در کمتر از یکسال در شهرداری تهران باشیم. این رویه حتی شدیدتر از دوره شهر اول است که 3 شهردار را در عرض 4 سال تجربه کرد. مرتضی الویری، محمد حسن ملک مدنی و محمدحسین مقیمی نام های آشنای شورای شهر اول در شهرداری بودند.

با عبور از محمدعلی نجفی، اختلاف برای انتخاب شهردار جدید دعوا را به میان گروههای اصلاح طلب از جمله کارگزارن و حزب اتحاد ملت کشانده است. اگر تا دیروز بحث نقد بود اینک موضوع هشدار و نهیب زدن بر سر اعضای شورای شهر از سوی گروه های سیاسی اصلاح طلب دنبال می شود.

اختلاف عمده بر سر محسن هاشمی بروز پیدا کرد. کسی که خود نیز تمایلش را برای حضور در پست شهرداری رسما اعلام کرد ولی برخی از اعضای شورای شهر به بهانه یکدستی مانع از خروج و قبول استعفای وی شدند. در همین زمینه غلامحسین کرباسچی با انتقاد تندی نسبت به این رویه اعلام کرده که شورای شهر آبروی اصلاح طلبان را برده است:«برخی ها با هاشمی مشکل دارند و نمی‌خواهند او شهردار شود. با این رفتارها آبروی شورای شهر تهران و اصلاح‌طلبان را باهم می برند! متاسفانه مهم‌ترین دغدغه امروز اعضای شورای شهر آن است که چه کسی میثاقنامه را امضا کرده است.»

روزنامه آرمان یکی از ارگان های رسانه ای حامی هاشمی رفسنجانی نیز در شماره ای نسبت به سرنوشت مجلس ششم به اصلاح طلبان هشدار داد که با آیت الله هاشمی بد رفتاری کردند و نتیجه آن نیز مجلسی سیاسی و ناکارآمد شد:« « نوع برخورد لجاجت‌گونه بخشی از بدنه اصلاح‌طلبان در شورای شهر تهران با انتخاب محسن هاشمی به عنوان شهردار تهران، تداعی کننده تکرار ماجرای انتخابات مجلس ششم و میثاقی بود که برخی‌ها در آن زمان برای ممانعت از حضور آیت‌ا... هاشمی در مجلس شورای اسلامی بسته بودند و تا آخر هم پای آن ایستادند و عاقبتش را هم دیدند. در آن زمان آیت‌ا... هاشمی با نگاه عمیق و آینده‌نگر خود به خوبی دریافته بود که چشم‌انداز تندروی و تفرقه فراوانی در مجلس ششم موجود است و با اطلاع از برنامه‌ریزی‌های پشت پرده –با وجود میل شخصی- پای در صحنه انتخابات مجلس ششم گذاشت و در نهایت وقتی دید بخشی از اصلاح‌طلبان پای میثاق «هاشمی، نباشد!» همچون وحی منزل ایستاده‌اند، به اشارتی انصراف داد تا نام هاشمی مایه تفرقه جدیدی نشود ولی متاسفانه در غیاب جلودار اعتدال، مجلس ششم به راهی رفت که عاقبتش جز گسترش افراطی‌گری و میدانداری تندروها نشد.»

اما اصرار کارگزاران برای هاشمی با واکنش تند دیگر گروه های اصلاح طلب مواجه شده است. روزنامه آفتاب یزد در واکنش به مخالفت های همراه با رفتارهای تحقیر آمیز رسانه های منتسب به کارگزاران با نامزدی محمدرضا عارف برای شهرداری، به محسن هاشمی توصیه کرده بود که تجدید نظری در میان مشاورانش بکند: «.اینکه به رئیس شورای شهر تهران القا گردد که «فقط تو می‌توانی تهران را اداره کنی و لاغیر...»خطرناک و سبب به انحراف کشیده شدن است. فراموش نکنیم همین مشاوره‌ها‌ی غلط بارها و بارها اصلاح‌طلبان را راهی چاه کرده است.در این باب مثال فراوان وجود دارد. به هرحال این امیدواری وجود دارد آقای محسن‌ها‌شمی هشیار و آگاه باشند و در آینده از ایشان به عنوان عامل برهم خوردن وحدت نسبی میان اصلاح‌طلبان یاد نشود.»

اختلافات زمانی در اوج قرار می گیرد که پای کرسی مهمی چون شهرداری تهران در میان باشد و آن زمان است که هیچ گریزی از عریان شدن این اختلافات در رسانه ها و افکار عمومی برای اصلاح طلبان نیست. علی شکوری راد؛ دبیرکل حزب اتحاد ملت؛ بروز اختلافات را به استعفای نجفی مرتبط می داند که کارگزاران موافق و اتحاد ملت نگران از آ ن بود اما وی همین اختلاف را در زمینه انتخاب شهردار جدید نیز آشکار می کند:« مهم‌ترین انتقادی که درباره شهردار‌شدن محسن هاشمی مطرح می‌شود، مسئله نقض میثاق‌نامه است که به تصریح آن، اعضای شورا قول داده‌اند که به خاطر تصدی هیچ سمتی، از شورا استعفا ندهند. البته آقای کرباسچی گفته‌اند که میثاق‌نامه «وحی منزل» نیست آقای هاشمی با ما میثاقی نبسته است، اما با مردم و دیگر اعضای شورای شهر میثاق بسته و طبیعتا باید به آن پایبند باشد. اگر کسی به میثاق خود پایبند نباشد این سؤال پیش می‌آید که فردا چگونه به تعهدات خود پایبند خواهد بود؟»

اما پیش از آنکه اختلافات به انحلال یا چیزی به مانند این در شورای شهر تبدیل شود، هشدارهاست که در این زمینه از سوی فعالین و گروه های سیاسی اصلاح طلب پیرامون آن عنوان می شود. محمد عطریانفر، فعال اصلاح طلب در 21 فروردین ماه سال جاری بود که از اعضای شورا خواسته بود از تجربه آنها در شورای شهر اول درست عبرت بگیرند و آن را تکرار نکنند:« نگاه جدایی‌طلبانه برای شورای شهر خطرناک است. اعضای شورای شهر باید به‌دنبال فردی بگردند که بتواند شهر تهران را مدیریت کند، چون اگر در فرصت باقی‌مانده از عمر شورای شهر، دستاورد خوبی به‌دست نیاید، فاتحه آینده اصلاحات برای دورانی طولانی خوانده می‌شود.»

گزاره انحلال هر روز از دیروز پررنگ تر می شود و در زمان انتخاب شهردار جدید نیز بروز و ظهورهای جدی یافته است. اولین بار یک نهاد دموکراتیک بعد از انقلاب توسط اصلاح طلبان منحل شد و به نظر می رسد بار دیگر این داستان در حال تکرار است.