باورتان می شود؟ سیارکی به نام آرسن ونگر !

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ آرسن ونگر سرمربی فرانسوی آرسنال در پایان فصل و بعد از 22 سال نیمکت این تیم را ترک می کند. او تجربه ای پر از شادی و سرخوردگی را در این تیم داشت. تابستان 1996 و زمانی که توپچی ها "بروس ریوچ" را اخراج کردند؛ یک فرانسوی ناشناخته روی نیمکت آن ها نشست تا این تیم در آینده یکی از باشگاه های شناخته شده شود.

او از زمانی که به صورت رسمی سرمربی آرسنال شد همه متوجه تنوع تاکتیکی این تیم شدند. در ادامه این گزارش نکاتی جالب درباره این مربی فرانسوی می خوانید.

سربازرس کلسئو

آرسن ونگر در طول حضورش روی نیمکت آرسنال نام های مستعار زیادی داشت. دوستانش در دوران تحصیل به او "پتی" که در زبان فرانسه به معنای کوچک است، می گفتند. قد ونگر " 6 پا و 3 اینچ" است اما این رشد او به یکباره و بعد از سن 16 سالگی آغاز شد.

ونگر اسم های مستعار زیادی داشت. ژوزه مورینیو حریف همیشگی او به ونگر لقب "فضول" را داد. ری پارلر بازیکن مدافع سابق آسنال هم به او لقب "سربازرس کلسئو" یکی از شخصیت های داستانی را داد. رسانه های فرانسوی اما بر اساس کارتن پلنگ صورتی به او لقب "پروفسور" دادند که بریتانیایی ها هم از آن استفاده کردند. یکی دیگر از لقب های او پدربزرگ لیگ برتر است.

قول بازنشستگی 5 ساله

ونگر با "آنی بروسترهوس" از بازیکنان پیشین تیم ملی بسکتبال فرانسه ازدواج کرد و آن ها دختری به نام "لئا" دارند. این دو از سال 1990 در کنار یکدیگر بودند اما در سال 2015 از هم جدا شدند. زمانی که ونگر پیشنهاد آرسنال را قبول کرد، به همسر خود قول داد که بعد از 5 سال بازنشسته شود اما در نهایت او این کار را نکرد اما زندگی مشترکش 25 سال به طول انجامید. عده ای علت اصلی طلاق این دو را همین موضوع عنوان می کنند.

قبل از آن "آنی" با "جورج" بسکتبالیست پیشین فرانسوی ازدواج کرده بود که صاحب دو فرزند شده بودند.

آغاز فروتنانه

او در استراسبورگ متولد و در داتنهایم بزرگ شد. او بعد از اینکه پدرش به عنوان مدیر تیم روستایی انتخاب شد، در سال 1969 به تیم ماتزیک که تیمی برای فوتبال آماتور در آلزاس بود، پیوست.

او ارتباط ویژه ای با "مکس هیلد" مدیر این باشگاه داشت و هرجا که او می رفت همراهش بود و همین باعث شد ونگر راهی تیم "هیولد" شود.

بعد از سه سال ونگر به تیم "آر سی استراسبورگ" پیوست که در سال 1978 قهرمان لیگ یک فرانسه شده بود. او خیلی زود و در سن 32 سالگی از دنیای بازیگری یا بازیکنی خداحافظی کرد.

پروفسور

آرسن ونگر در سال 1971 مدرک کارشناسی اقتصاد را از دانشگاه استراسبورگ دریافت کرد و در همان سال در دانشکده علوم اقتصادی و مدیریت علوم پایه ثبت نام کرد. او نشان مربیگری را در استراسبورگ به دست آورد.

33179- شهاب سنگ

"33179- آرسن ونگر" یک شهاب سنگ (سیارک) به نام سرمربی آرسنال و این تنها سیارکی است که به نام یک سرمربی فوتبال ثبت شده است. این سیارک در 29 مارچ 1998 توسط "یان پی گریفین" کشف شد و به دلیل اینکه او طرفدار تیم آرسنال بود نام ونگر را روی آن گذاشت.

ونگر هم چنین بالاترین مقام غیرنظامی فرانسه و نشانی برای خدمات به بریتانیا را دریافت کرد.

زبان عزیز من

ونگر همانند رقیبش ژوره مورینیو زبان های مختلفی را یاد گرفته است. او می تواند به شش زبان مختلف فرانسوی، آلمانی، انگلیسی، اسپانیایی، ایتالیایی و ژاپنی صحبت کند.

سفر آغاز می شود!

اولین تجربه مربی گری او در دسته دو فرانسه با تیم کن بود که در سال 1983 به عنوان مدیر فنی در این تیم حاضر شد. سال بعد آلدو پلاتینی پدر میشل پلاتینی او را به عنوان مدیر تیم نانسی معرفی کرد.

آرسن پیشنهاد مربیگری تیم ملی فرانسه را به خاطر وفاداری به موناکو رد کرد، اما سال بعد (1993) همین تیم او را اخراج کرد. در طول دوران حضورش درموناکو (از 1987 تا 1994) ، او قهرمانی لیگ 1 و جام حذفی فرانسه را به دست آورد.

برنج، سبزی آب پز و ماهی

او در ژانویه 1985 در تیم ناگویا حاضر بود و یک بازیکن موناکو را هم به این تیم آورد. ونگر در زمان حضورش در ژاپن عاشق رژیم غذایی این کشور شد. ونگر در آن زمان گفته بود: " آن ها تنها برنج، سبزیجات و ماهی را می خورند؛ بدون شکر، بدون روغن؛ به همین دلیل شما مردم چاق را در آنجا نخواهید دید."

پیتزا گیت!

رقابت ونگر با منچستر یونایتد و سرالکس فرگوسنِ افسانه ای زمانی به اوج خود رسید که یکی از بازیکنان آرسنال که بعد ها مشخص شده فابرگاس بوده، به سمت الکس فرگوسن پیتزا پرتاب کرد. در این بازی که در اولدترافورد برگزار شد منچستر یونایتد به 49 بازی بدون شکست آرسنال خاتمه داد.

در جام حذفی سال 2007 ونگر فان نیستلروی رو یک متقلب خواند.

فرگوسن در کتاب زندگینامه اش درباره پیتزا گیت نوشت: پیتزا گیت مغز ونگر را درهم شکست.

این اتفاقات باعث شد ونگر و فرگوسن 5 سال هیچ گونه ارتباطی میانشان نباشد.

امیدوارم لذت ببرید

ونگر در طول حضورش در ناگویا کتابی با عنوان "روح فتح" را در سال 1997 به صورت انحصاری برای بازار کشور ژاپن نوشت. او در این کتاب به افکارش در خصوص فوتبال ژاپن می پردازد.