بزرگترین حیوان پرنده Quetzalcoatlus یا کِتزولکواتلِس خزنده‌ای بالدار به اندازه یک زرافه

به بزرگترین حیوان پرنده ای که تا کنون دیده اید فکر کنید. مثلا غازها بسیار بزرگ هستند و قوها هم علیرغم شهرتشان می توانند خیلی بزرگ شوند. مرغابی های دریایی را هم می توان با تخفیف بزرگ نامید! شترمرغ هم بسیار بزرگ است ولی نمی تواند پرواز کند. اما Quetzalcoatlus غول پیکر می توانسته پرواز کند، در حالی که سایزی به اندازه ی یک زرافه داشته است! در ادامه با نت نوشت همراه باشید.

در اعماق آسمان ها! این یک پرنده و یا یک هواپیما نیست!

در اواخر دوران کرتاسه و در سال های طولانی سلطنت دایناسورها بر روی این سیاره، خزندگانی غول پیکر با بال هایی به اندازه ی یک اتوبوس به سمت آسمان پرواز می کردند. Quetzalcoatlus برای جدا شدن از سطح زمین نیاز به چنین بال های بزرگی داشته است، زیرا وزن این حیوان در حدود ۵۵۰ پوند (۲۴۹ کیلوگرم) بوده است. وزن این خزنده ی باستانی از یک گوریل کوهستانی هم بیشتر است و البته، آخرین باری که در مستند حیات وحش دیدیم، گوریل ها هنوز نمی توانند پرواز کنند! در روی زمین، Quetzalcoatlus می توانسته بر روی ۴ پا بایستد و در این حالت ارتفاع شانه های این حیوان از سطح زمین ۱۰ فوت (حدود ۳ متر) بوده است. البته یک گردن بلند و محکم به همراه جمجمه ای که بر آن سوار شده است (باز هم به طول ۱۰ فوت یا ۳ متر) را هم باید به این ۳ متر اخیر اضافه کنید تا به قد واقعی این غول پرنده ی بزرگ پی ببرید.

اما تصور کردن نحوه ی زندگی حیوانی بدین بزرگی بسیار مشکل است. آن ها چگونه غذا تهیه می کرده اند؟ آیا آشیانه های خود را همانند پرنده های امروزی بر روی درختان و صخره ها بنا می کردند؟ یا وقتی که پرواز نمی کردند، آیا مثل زرافه ها در علف زارها پرسه می زدند؟ یا شاید هم آن ها زمان زیادی را بر روی زمین صرف نکردند، بلکه به جای آن بیشترِ طول عمر خود را در پروازهای طولانی (مانند آلباتروس) گذرانده باشند؟ واقعیت بسیار ناراحت کننده است، زیرا از آنجایی که اسکلت های زیادی از این جانوران باقی نمانده است، بنابراین به احتمال زیاد، نحوه ی زندگی این جانداران عظیم الجثه برای بشر همواره به صورت یک راز باقی می ماند. خب اگر به نیمه ی پر لیوان نگاه کنیم، ما حداقل می دانیم که چنین جاندارانی در زمین وجود داشته اند. همین هم خوب است!

کلاغ پر، گنجشگ پر، کِتزولکالاتلِس… پر؟

البته حرفی که در ادامه ی این سطر می گوییم شاید کمی دل شما را بشکند: واقعیت این است که یک سری از “دیرین شناسان” می گویند که Quetzalcoatlus برای پرواز کردن خیلی سنگین بوده و احتمالا این جانور نمی توانسته پرواز کند. یعنی شاید اجداد این جانور پرواز می کرده اند، اما مثل شترمرغ، این غول عظیم الجثه هم کم کم سنگین شده و دیگر توانایی پرواز کردن نداشته است. اما فکر نکنید که این بحث همین جا به پایان می رسد. Quetzalcoatlus هنوز بازنده ی نبرد پرواز کردن یا نکردن نشده و بسیاری از دیرین شناسان هم وزن این پرنده را بسیار سبک تر، مثلا در حدود ۷۰ کیلوگرم تخمین می زنند. بنابراین با توجه به آن بال های بزرگ، اگر Quetzalcoatlus حدود ۷۰ کیلوگرم بوده باشد، به راحتی می توانسته پرواز کند.

علاوه بر این ها، پرندگان بی نظیر امروزی مانند شتر مرغ های استرالیایی و پنگوئن ها تقریبا بال ندارند که بخواهند از آن برای پرواز کردن استفاده کنند، اما Quetzalcoatlus چنین کمبودی نداشت و بال هایی به اندازه ی یک اتوبوس داشت. خب آیا فکر می کنید، پرنده ای که بال هایی به این عظمت دارد و به مدت ۱۳۰ میلیون سال هم بر روی این سیاره زندگی کرده است، از این بال های بزرگش هیچ استفاده ای نمی کرده است؟ من که شخصا این امر را بعید می دانم!

منبع: curiosity.com