آیا مطالعه‌ی آیات با چشم قرائت قرآن محسوب می‌شود؟

شفقنا (پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه) – بعضی مردان یا زنان را مشاهده می‌کنیم که هنگام قرائت قرآن کریم در ماه رمضان یا در مجالس ختم، قرآن را در قلب خود می‌خوانند و لب‌هایشان را تکان می‌دهند و در ذهن خود تصور می‌کنند، بدون اینکه صدایی از دهانشان خارج شود، به گونه‌ای که اگر گوشتان را به دهانشان نزدیک […]

شفقنا (پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه) – بعضی مردان یا زنان را مشاهده می‌کنیم که هنگام قرائت قرآن کریم در ماه رمضان یا در مجالس ختم، قرآن را در قلب خود می‌خوانند و لب‌هایشان را تکان می‌دهند و در ذهن خود تصور می‌کنند، بدون اینکه صدایی از دهانشان خارج شود، به گونه‌ای که اگر گوشتان را به دهانشان نزدیک کنید هیچ صدایی نمی‌شنوید. آیا می‌توان او را در حال قرائت قرآن دانست یا تصور کرد که او ثوابی از قرائت قرآن ببرد؟ و آیا برای او یک ختم قرآن یا ثواب جزء یا آیه یا سوره‌ای نوشته می‌شود؟

بلکه بعضی‌ها فقط با نگاه به آیات کریمه، قرآن را قرائت می‌کنند، آیا این قرائت قرآن حساب می‌شود یا خیر؟

و آیا نماز کسی که در قلب خود قرائت را انجام می‌دهد و لب‌هایش را بدون اینکه صدایی از آن خارج شود، مثل نماز ظهر و عصر، تکان می‌دهد، صحیح است؟

و آیا ادعیه‌ای مانند دعای کمیل و جوشن و امثال آن و تسبیح حضرت زهرا (س) شامل همین حکم است؟

جواب اینکه: اگر صدایی از دهان خارج نشود که خودش هم بشنود، بگونه‌ای که اگر انسانی گوشش را به دهان او نزدیک کند هیچ چیز نشنود، حکم شرعی می‌گوید که در نهایت عمل او قرائت قرآن کریم حساب نمی‌شود.

و درست آن است که در جمیع عبادت‌ها، از جمله قرائت قرآن، و نماز، و ادعیه، و زیارت‌ها، و تسبیح حضرت زهرا، بالاخره صدایی از دهان انسان خارج شود و خودش آن را بشنود، اما کسی که در قلبش قرائت می‌کند و لب‌هایش را تکان می‌دهد عملش قرائت حساب نمی‌شود.

در فتاوای حضرت آیت‌الله العظمی سیستانی (دام ظله الوارف) بر حسب کتاب «منهاج الصالحین» آمده است:

«در قرائت نماز، و دیگر امور مثل اذکار و ادعیه، باید از لحاظ عرفی صدق تکلم بکند، و تکلم همان صدایی است که بر اساس مخارج دهان، و بگونه‌ای که گوش متکلم همهمه‌ی آن را ولو به صورت تقریبی بشنود، ادا می‌شود، و صرف اینکه انسان تصویر کلمات را در ذهن خود بیاورد و زبان و لب‌هایش را تکان ندهد، یا تکان بدهد اما صدایی از مخارج معمول خارج نشود، کفایت نمی‌کند…»

بنابراین، هرکس قرآن بخواند بدون ادای صوت، کار او قرائت قرآن حساب نمی‌شود و ثواب قرائت قرآن و ادعیه و زیارات و صلوات را کسب نمی‌کند.

و چنین نمازی از لحاظ شرعی باطل است، مگر اینکه به خاطر جهل خود معذور واقع شود. و در بعضی مجالس که هر شب جزئی از قرآن را قرائت می‌کنند، کسانی که همراه با قاری قرآن را قرائت نمی‌کنند و فقط به آیه نگاه می‌کنند و صدایی از دهانشان خارج نمی‌شود، عمل آنها به عنوان قرائت قرآن یا ختم قرآن محسوب نمی‌شود، بلکه ثواب نگاه کردن به قرآن را کسب می‌کنند نه ثواب قرائت آن را.

ترجمه شفقنا از پایگاه اطلاع‌رسانی عتبه‌ی عباسیه «الکفیل»

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!