با عوارض سفوروکسیم (Cefuroxime) آشنایی دارید؟ آیا میتوان این دارو را در دوران بارداری مصرف کرد؟ تداخلات دارویی آن را می شناسید؟ سفوروکسیم (Cefuroxime) دارویی از گروه آنتی بیوتیک های سفالوسپورین است. سفوروکسیم با کشتن باکتری ها عمل می کند و از این رو برای درمان عفونت ها استفاده می شود. این دارو متعلق به نسل دوم سفالوسپورین ها است و در فرم قرص، شربت و تزریقی یافت می شود. با بخش داروهای دکتر سلام با شما هستیم. با ما همراه باشید.

احتیاط در مصرف سفوروکسیم (Cefuroxime )

در شرایط زیر باید از مصرف این دارو اجتناب کنید:

اگر حساسیت به این دارو یا سایر داروهای مشابه مانند پنی سیلین، آموکسی سیلین، آموکسیکلاو، آمپی سیلین، سفتریاکسون، سفافلر، سفالکسین، سفپیم، سفازولین و دیگر سفالوسپورین ها دارید.

سفوروکسیم ( Cefuroxime )؛ عوارض + نحوه مصرف در شیردهی و بارداری

نشانه های آلرژی عبارتند از:

خارش پوست قرمزی تورم صورت تورم زبان تورم گلو مشکل تنفس

آلرژی می تواند شوک آنافیلاکتیک ایجاد کند که ممکن است کشنده باشد.

اگر کولیت دارید (التهاب روده) اگر اختلالات کبدی یا کلیوی دارید اگر دیابت دارید اگر باردار هستید یا شیرده هستید اگر از داروهای دیگری استفاده می کنید که باعث آسیب کلیه می شوند، مانند جنتامایسین، استرپتومایسین، فروزماید (لازیکس) و غیره. مصرف آنتی بیوتیک اثر قرص های ضد بارداری را کاهش می دهد و می تواند منجر به حاملگی ناخواسته شود. هنگام استفاده از این دارو، از حفاظت اضافی استفاده کنید.

این دارو می تواند باعث اسهال شود که ممکن است با مدفوع خونی یا سیاه همراه باشد. این نشانه ای است که بروز عفونت روده را گوشزد می کند و شما باید از مصرف آن جلوگیری کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

بسیار مهم است که تا زمانی که پزشک شما توصیه کرده است از این دارو استفاده کنید، برای جلوگیری از ایجاد مکانیسم مبارزه با سفوروکسیم توسط باکتری ها این کار لازم است.

استفاده از سفوروکسیم در دوران بارداری و شیردهی

به گفته FDA (سازمان غذا و داروی آمریکا)، این دارو متعلق به گروه B است. این بدان معنی است که مطالعات حیوانی نشان داده است که برای جنین مضر نیست، اما در مورد انسان ها مطالعاتی وجود ندارد. در دوران بارداری، باید تنها در صورتی از این دارو استفاده شود که فواید آن برای مادر بیش از خطرات آن برای جنین باشد.

این ماده به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است به کودک شما آسیب برساند. هنگام استفاده از قرص، تزریق یا شربت آن از تغذیه کودک با شیر مادر اجتناب کنید.

زمینه های کاربرد این دارو

عفونت گوش، بینی و گلو عفونت های ریه ها، لوزه ها، سینوس ها عفونت سیستم تولید مثل (گونوره) عفونت های پوستی و بافت نرم عفونت های دستگاه ادراری مننژیت

سفوروکسیم ( Cefuroxime )؛ عوارض + نحوه مصرف در شیردهی و بارداری

نحوه استفاده از این سفوروکسیم

این دارو بعد از غذا، باید مصرف شود. دوز معمول برای بزرگسالان برای تزریق: 750 تا 1500 میلی گرم سه بار در روز است. گاهی لازم است تزریق ابتدا انجام شود و سپس فرم دارو به قرص تغییر یابد. دوز معمول در بیماران بالای 12 سال برای عفونت دستگاه تنفسی، پوست، بافت نرم و عفونت ادراری 250 تا 500 میلی گرم دو بار در روز است. مدت درمان بستگی به شدت عفونت دارد. در درمان پنومونی (عفونت ریه)، عفونت های دستگاه ادراری، درمان با عفونت های پوستی و نرم بافت باید 7 تا 10 روز طول بکشد. برای درمان گنوره، باید یک بار در روز، یک قرص با دوز 1000 میلیگرم را مصرف کنید. برای درمان بیماری لیم (گزش کنه) باید از دوز 500 میلی گرم دو بار در روز برای سه هفته استفاده شود. برای درمان مننژیت باید فقط به صورت تزریق در دوز 1500 میلی گرم 4 بار در روز استفاده شود. در کودکان 5 تا 12 ساله، این دوز از 125 تا 250 میلی گرم دو بار در روز متغیر است.

تداخلات دارویی

از ترکیب این دارو با داروهای زیر اجتناب کنید:

داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی. مصرف آنتی بیوتیک باعث کاهش اثر ضد بارداری خوراکی می شود و بنابراین خطر حاملگی ناخواسته افزایش می یابد. ضد انعقاد خوراکی، مانند: آسنوکومارول (سنتروم، سینکوم 4)، وارفارین (فارین) و غیره. مصرف همزمان با این داروها سبب افزایش خونریزی می شود. پروبنسید، مورد استفاده برای درمان نقرس. داروهایی که سبب آسیب کلیه می شوند، مانند: جنتامایسین، استرپتومایسین، فروزماید (لیزیکس)، بمانید، اسپیرونولاکتون و غیره. مصرف همزمان با این داروها خطر آسیب کلیه را افزایش می دهد. داروهای مورد استفاده برای درمان زخم معده و اثنی عشر از قبیل امپرازول، پنتوپرازول، اسموپرازول.

در مورد تمام داروها و داروهای گیاهی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.

اثرات جانبی سفوروکسیم

مصرف این دارو می تواند عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:

تهوع استفراغ اسهال (که می تواند با مدفوع خونی یا سیاه همراه باشد) آسیب کبدی (افزایش سطح آنزیم های کبدی، زردی زرد شدن پوست و چشم ها) سردرد خواب آلودگی آسیب کلیه سندرم استیون جانسون (یک بیماری خطرناک پوستی) تب ضعف درد قفسه سینه تورم مفصلی آلرژی نشانه های آنفولانزا (سرفه، گلو درد، آبریزش بینی) بثورات خارش قرمزی تورم صورت تورم زبان مشکل تنفس شوک آنافیلاکتیک

اگر در معرض عوارض جانبی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.