بازتاب سیاست‌های ترامپ در فیلم‌های سینمایی (1)

شاید برایتان جالب باشد که بدانید سیاست‌های یک رئیس‌جمهور می‌تواند بر صنعت فیلمسازی آن کشور تأثیر بگذارد. اگر می‌خواهید درمورد تأثیر سیاست‌های ترامپ بر فیلم‌های سینمایی بیشتر بدانید، این مطلب را بخوانید و نظراتتان را با ما به اشتراک بگذارید. تأثیر سیاست‌های ترامپ بر صنعت فیلمسازی پس از گذشت...

کلی ماری تران در فیلم جنگ ستارگان: آخرین جدای

شاید برایتان جالب باشد که بدانید سیاست‌های یک رئیس‌جمهور می‌تواند بر صنعت فیلمسازی آن کشور تأثیر بگذارد. اگر می‌خواهید درمورد تأثیر سیاست‌های ترامپ بر فیلم‌های سینمایی بیشتر بدانید، این مطلب را بخوانید و نظراتتان را با ما به اشتراک بگذارید.

تأثیر سیاست‌های ترامپ بر صنعت فیلمسازی

پس از گذشت حدود هجده ماه از دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، می‌توان بازتاب سیاست‌ها و نگرش‌های او را در فیلم‌های سینمایی مشاهده کرد. از فیلم‌‎های بسیار نامی و موفق تا فیلم‌های ساخته‌شده بر اساس زندگی افراد مشهور و حتی فیلم‌های خانوادگی و کمدی، همه‌وهمه به شکلی رویدادهای جهان و وضعیت اسفباری که تمامی جهان درگیر آن هستند را بازتاب می‌دهند. تمامی این فیلم‌ها قصد دارند همچون نوری در تاریکی به ما مسیر درست را نشان دهند.

بازتاب سیاست‌های ترامپ در فیلم‌های سینمایی همچنان ادامه دارد، اما هفت فیلمی که دراینجا به معرفی آن‌ها پرداخته شده است، نمونه‌هایی شاخص برای به‌تصویرکشیدن وضعیت ترسناک این روزهای آمریکا هستند.

بلکککلنزمن (BlacKkKlansman)

اسپایک لی، کارگردانی نیست که او را با فیلم‌های درامی که مملو از عواطف شدید انسانی‌اند به یاد بیاوریم. هرچند که امروز این عواطف و احساسات گوهر نایاب بشریت‌ هستند. متناسب با وضعیت امروزی سیاه‌پوستان، فیلم بلکککلنزمن فیلمی خوش‌ساخت با استانداردهای صریح اسپایک لی است. این فیلم، پلیسی آمریکایی-آفریقایی را در اوایل دهه‌ هفتاد میلادی نشان می‌دهد که قصد دارد با نفوذ در انجمن نژادپرستی کو کلاکس کلان (KKK) نقشه‌ حمله‌ا‌ی نژادپرستانه را خنثی کند. اسپایک لی توانسته با استفاده از اِلِمان‌هایی منحصربه‌فرد، فیلمی موفق و مقبول بسازد. او در این فیلم به شکلی استادانه، مرز هویتی بین دیوید دوک (یکی از اعضای ارشد گروه KKK) و دونالد ترامپ را ترسیم کرده است.

بلکککلنزمن را می‌توان فیلمی خنده‌دار و خشن در نظر گرفت. هرچند که خشونتش بیشتر از صحنه‌های خنده‌دار آن است. فیلم پس از اشاره به تظاهرات نازی‌ها در شارلوتسویل روندی خشن‌تر در پیش می‌گیرد و به‌شکلی صریح به این مسئله اشاره می‌کند که چطور یک ملی‌گرای سفیدپوست توانسته سکان کاخ سفید را در دست بگیرد. فیلم، مخاطب را به‌شکلی زیرکانه وادار می‌کند از خود بپرسد آیا این امکان وجود دارد که بتوان در یک سیستم فاسد و درهم‌شکسته تغییراتی بنیادین ایجاد کرد؟

لی با به‌تصویرکشیدن نژادپرستی‌های دهه‌ هفتاد آمریکا به‌شکلی غیرمستقیم خشم خود را به سیاست‌ها و نگرش‌های سیاستمردانی همچون ترامپ نشان می‌دهد. بلکککلنزمن با جای‌دادن برخی از مهم‌ترین مسائل عصر حاضر در قالب شبی خشونت‌بار و سرگرم‌کننده، بی‌تفاوت‌ترین تماشاچی‌ها را هم وادار می‌کند که خود را با مفهوم برتر‌ی‌گرایی آمریکایی‌ها رو‌به‌رو کنند.

بچه‌رئیس (Boss Baby)

بچه‌رئیس فیلمی‌ست که تلاش می‌کند بامزه و خنده‌دار باشد. درحالی‌که در بهترین حالت می‌توان آن را اثری خام و نه‌چندان سرگرم‌کننده برشمرد. داستان فیلم در مورد کودکی نوپاست که لباسی بزرگسالانه بر تن دارد و درصورتی‌که به آنچه می‌خواهد نرسد، سر ناسازگاری و بدخلقی می‌گذارد. شخصیت‌های داستانی این انیمیشن کارتونی انسجام ندارند و به‌خوبی پرداخته نشده‌اند. کارگردان فیلم، شخصیت‌های داستان را به سطحی‌ترین شکل ممکن خلق کرده است و این مسئله باعث شده که فیلم بچه‌رئیس به اثری نه‌چندان درخور تبدیل شود.

آلک بالدوین در نقش شخصیت اصلی داستان این انیمیشن صحبت می‌کند. در پایان فیلم می‌بینیم که بچه‌رئیس به این دلیل که در کودکی مهر و محبتی ندیده با یک حمله‌ موشکی افراد بی‌گناه زیادی را به کام مرگ می‌کشد. این اثر سینمایی افتضاح درجه‌ پخش A+ را دریافت کرد و توانست بیش از نیم‌میلیارد دلار بفروشد. طبق گفته‌های سازندگان این اثر، قرار است دنباله‌ آن در سال ۲۰۲۱ اکران شود.

برایم اسلحه بخر (Buy Me A Gun)

فیلم برایم اسلحه بخر در کنار فیلم‌های پروژه‌ فلوریدا (The Florida Project) و فرزندان انسان (Children of Men) توانسته به اثری موفق و جذاب تبدیل شود. داستان فیلم ترس حاکم بر جهان کنونی را از چشمان یک کودک نشان می‌دهد. کارگردان فیلم، خولیو هرناندز کوردو، توانسته است با شخصیت‌پردازی درست و محتوای پرمغزِ فیلم اثری واقع‌گرایانه و قابل‌ستایش را خلق کند. فیلم به‌شکلی ظریف، روی مرز بین کاستی‌های دنیای کنونی و خشونت آخر زمانی که همگی به‌سمت آن درحرکتیم، قدم برمی‌دارد.

داستان فیلم در مکزیک رخ می‌دهد؛ جایی که تمامی امور توسط کارتل‌ها اداره می‌شود. فیلم، خشونت و بی‌قانونی در این کشور را به‌ تصویر کشیده است. پس از مکس دیوانه، این فیلم توانسته تباهی و زوال یک جامعه را در دوره‌ای خاص از تاریخ بشریت به تصویر بکشد؛ اثری که به‌نوعی جنایات خشونت‌‌بار کارتل‌های مواد مخدر در مکزیک کنونی را به‌شکلی وحشتناک نشان داده است.

تاریکی فضای فیلم با وجود دختربچه‌ داستان که از پدرش جدا شده است، شدت بیشتری می‌گیرد. او در سایه‌ فقری شدید بزرگ می‌شود. دنیای او شاید تخیلی باشد، اما وقایع و تمام آنچه بر سرش آمده واقعی به‌نظر می‌آید. این فیلم برای اولین‌بار در جشنواره‌ فیلم کن امسال اکران شد و به‌زودی در سینماهای آمریکا نیز روی پرده خواهد رفت.

ادامه دارد…

منبع

با روزچین همراه باشید و قسمت دوم مطلب بازتاب سیاست‌های ترامپ در فیلم‌های سینمایی را هم بخوانید.

این مقاله را در شبکه‌های اجتماعی بازنشر دهید

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه فیلم و سریال

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!