تعلل در کارها | چطوری با امروز و فردا کردن خداحافظی کنیم؟
تعلل در کارها : چرا امروز و فردا میکنیم ؟ راه های مقابله با امروز و فردا کردن در کارها چیست ؟ در اینجا با مقاله ای درباره زندگی بهتر ، راه های مقابله با امروز و فردا کردن در کارها در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید. کار امروز را به فردا … نوشته تعلل در کارها | چطوری با امروز و فردا کردن خداحافظی کنیم؟ اولین بار در پورتال جامع ایران...
زندگی بهتر ، راه های مقابله با امروز و فردا کردن در کارها در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.
کار امروز را به فردا انداختن , تعلل در کارها
چرا امروز و فردا میکنیم؟
تعلل یا امروز و فردا کردن چیزی است که بیشتر آدمها کم و بیش تجربهاش را دارند. فرقی نمیکند چقدر اهل انضباط و مسئولیت باشید، به هر حال این احتمال وجود دارد که گاهی ساعتها انجام کار مهمی را به تاخیر بیندازید و در عوض به کارهای جزئی و کم اهمیت مشغول باشید. شما چه کارکردن روی پروژهای را پشت گوش بیندازید و چه کارهای مربوط به خانه را، به هر حال تعلل میتواند تاثیر اساسی روی کار و زندگیتان داشته باشد.
چرا تعلل میکنیم؟
همهی ما گاهی تعلل میکنیم و محققان دریافتهاند این مشکل در میان دانش آموزان و دانشجویان پُررنگتر دیده میشود. تقریبا ۲۵ تا ۷۵ درصد از دانشجویان معمولا در انجام کارهای خود امروز و فردا میکنند. یک بررسی در سال ۱۹۹۷ نشان داد تعلل کردن، یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت داوطلبان در آزمونهای ph.D بوده است.
دلایل اصلی امروز و فردا کردن:
به درستی آگاه نیستیم چقدر زمان برای انجام کار خود داریم.
به درستی نمیدانیم پیامدهای منفی تاخیر یا نتایج مثبت ِ به موقع انجام دادن کاری چیست
دقیقا نمیدانیم انجام فعالیت خاصی چقدر زمان میبرد.
به اشتباه فکر میکنیم باید حتما در شرایط روحی یا فکری خاصی باشیم تا بتوانیم آن کار را انجام دهیم.
حتما تا اینجای مطلب زمانهایی را به خاطر آوردهاید که دست کم یکی از موارد بالا باعث شده کارهایی را به تاخیر بیندازید. مثلا یادتان هست از انجام نظافت خانه طفره رفتید چون احساس کردید حوصله و انرژی انجامش را ندارید؟
ما اغلب تصور میکنیم انجام کاری به زمان زیادی نیاز ندارد و بعدا میتوانیم انجامش دهیم که باعث میشود به خودمان بقبولانیم که هنوز خیلی فرصت داریم تا به آن بپردازیم. یکی از بزرگترین عواملی که منجر به امروز و فردا کردن میشود این باور است که فکر میکنیم باید حتما انگیزه یا رغبت انجام کاری را در زمان خاصی داشته باشیم. واقعیت این است که اگر منتظر بمانید تا چارچوب روحی و فکری خاصی قرار بگیرد تا اقدام کنید (مخصوصا کاری که دوست ندارید و باب میلتان نیست)، خواهید دید که انگار هیچوقت آن زمان مناسب فرا نمیرسد!
تردید هم میتواند نقش مهمی در امروز و فردا کردن داشتن باشد. وقتی هنوز مطمئن نیستید چگونه کاری را انجام دهید یا نسبت به تواناییهای خود تردید دارید، ممکن است مشغول انجام کارهای دیگری شوید و از انجام آن کار اصلی طفره بروید.
تاثیر منفی امروز و فردا کردن
آمار نشان میدهد حدود ۲۰ درصد از آمریکاییها اهل امروز و فردا کردن هستند. این افراد گهگاه دچار تعلل نمیشوند بلکه تعلل و امروز و فردا کردن، بخشی از سبک زندگی آنهاست. آنها قبضها را دیر پرداخت میکنند، انجام پروژهای بزرگ را تا شب قبل از ضرب العجل شروع نمیکنند، خرید عید را تا شب کریسمس به تاخیر میاندازند و خیلی چیزهای دیگر.
متاسفانه این تعللها میتوانند تاثیر جدی بر خیلی از جوانب زندگی بگذارند، مثلا وضعیت روانی فرد را به خطر بیندازند. در مطالعهای محققان دریافتند در شروع ترم، دانشجویانی که اهل تعلل بودند، کمترین میزان استرس و اضطراب را داشتند اما در پایان ترم، این قضیه به طرز وحشتناکی تغییر کرد و بیشترین میزان استرس و اضطراب و حتی احساس ناخوشی مربوط به همین افراد بود.
امروز و فردا کردن نه تنها بر سلامت شما تاثیر منفی دارد بلکه میتواند به روابط اجتماعیتان هم آسیب بزند. با تاخیر در انجام امور در واقع باری بر دوش اطرافیان خود میگذارید. اگر عادت کردهاید انجام کار مهمی را موکول به آخرین دقایق فرصتتان کنید، آنهایی که در ارتباط با شما هستند مانند دوستان، اعضای خانواده و یا همکاران ممکن است از دستتان عصبانی شوند.
علاوه بر دلایل اصلی تعلل کردن، ما معمولا بهانه تراشیهایی میکنیم تا رفتار خود را توجیه کنیم. اینکه چرا امروز و فردا میکنیم، ۱۵ دلیل اصلی وجود دارد:
نمیدانیم چه کاری باید انجام شود
نمیدانیم چگونه انجامش دهیم
نمیخواهیم کاری را انجام دهیم
برایمان مهم نیست انجام شود یا نه
برایمان مهم نیست چه زمانی انجام شود
حوصله و انگیزهی انجامش را نداریم
عادت کردهایم تا آخرین زمان ممکن صبر کنیم
باورمان این است که تحت فشار بهتر کار میکنیم
فکر میکنیم در آخرین دقایق فرصت باقیمانده هم میتوانیم انجامش دهیم
نمیدانیم چگونه شروع کنیم یا مقدماتش را بلد نیستیم
اصلا فراموش میکنیم کاری را باید انجام دهیم
بیماری یا ناخوشی را بهانه میکنیم
منتظریم تا زمان مناسبش برسد (از جهت حوصله داشتن و آماده بودن)
برای فکر کردن در مورد آن کار به زمان نیاز داریم
انجام کاری را به خاطر انجام کار دیگری به تاخیر میاندازیم
آدم هایی که اهل تعلل کردن هستند با بقیه چه تفاوتی دارند؟
در بیشتر موارد، تعلل کردن علامت مشکل حادی نیست، بلکه گرایشی است که همهی ما گاهی دچارش میشویم. اما زمانی که امروز و فردا کردن و پشت گوش انداختن، تاثیر جدی روی زندگی فرد بگذارد تبدیل به مشکلی جدی هم میشود. در چنین شرایطی، مسئله فقط ضعف در مهارتهای مدیریت زمان نیست؛ بلکه دلالت بر سبک زندگی ناسازگار یا سازش نیافته دارد.
آنهایی که اهل تعلل نیستند روی کارهایی که باید انجام دهند تمرکز دارند. این اشخاص دارای هویت فردی قویتری بوده و اهمیت چندانی به اینکه «دیگران ما را چگونه میبینند» نمیدهند، اما در عوض اعتماد بنفس خوبی دارند و احساسشان هم نسبت به خودشان خوشایند است.
آنهایی که تعلل نمیکنند معمولا دقت و وجدان کاری ایده آلی دارند و افرادی که وجدان کاری خوبی دارند عموما دارای انظباط فردی، پشتکار، سر سختی و مسئولیت پذیری نیز هستند. افتادن در تلهی امروز و فردا کردن متاسفانه راحت است اما خوشبختانه راهکارهای گوناگونی برای مبارزه با آن وجود دارد که کمکتان میکند هر کاری را سر وقت خودش انجام دهید.
امروز و فردا کردن
داستان همیشگی امروز و فردا کردن و هدفگذاری
یادم میآید وقتی کتابها یا دورههایی درباره هدفگذاری میخواندم یا میگذراندم، انگیزهام بالا میرفت و سریعاً دست به کاغذ میشدم و هدفهایم را مینوشتم…
تا دو سه روزی هم انگیزهام خیلی بالا بود و حس میکردم قرار است دنیا رو تغییر بدهم! تا اینجا خوب بود و اگه هم جوّگیری بود باز هم به نفعم بود! چون بازدهی خوبی داشتم.
اما پس از چند روزی انگار نه انگار!
ممکن است اتفاق بالا برای شما هم پیش آمده باشد و شاید حتی دیگر بیخیال هدفگذاری شده باشید! به شما حق میدهم! من هم در آن بین، خیلی از مواقع میگفتم بیخیال! تو هزار بار هدفگذاری کردی اما نتیجهاش کو؟!! هیچی!
میخواهم صادقانه بگویم من نه متخصص این حیطه هستم و نه مدرس هدفگذاری! به عنوان فردی که بسیاری از کتابها را در این حیطه بلعیدهام! و دورههای آموزشی هدفگذاری را زیر و رو کردهام نمیخواهم هدفگذاری بگویم! و اصلاً وقتی متخصص چیزی نیستم اجازه این را به خودم نمیدهم که بخواهم آموزشهایی را زیر سوال ببرم و زحمت اساتید ارزشمند کشورمان را در این حیطه نادیده بگیرم.
من میخواهم راهکار اساسی برای رهایی از امروز و فردا کردن را به شما دوستان ارزشمندم بگویم و فقط تجربیات چندین سال یادگیری و سرمایهگذاری روی خودم را به اشتراک بگذارم. مطمئنم اگر با تمام توجه با من تا انتهای این مقاله همراه باشید، نکات خوبی را برداشت خواهید کرد.
مباحث هدفگذاری برای شما آشناست، مگه نه؟!…
خودشناسی….
از خودمان بپرسیم…
من چه کسی هستم؟
تفریح و سرگرمی من چی هست؟
اطرافیان من چه کسانی هستند؟
خواسته ی من چیست؟
چه میخواهم بشوم؟
به چه کسی میخواهم تبدیل شوم؟
برای رسیدن به این خواسته و هدف چه کارهایی باید بکنم؟
بین ما و خواسته ها و اهدافمان یک سری موانعی هست؟
و غیره و غیره!
شاید اینها را دیده یا شنیده باشید. نمیخواهم بگویم اینها را دور بریزید و اصلاً بدرد نمیخورند! نه! هرگز!
بسیاری از انسانهای موفق داخل کشور خودمان را از نزدیک میشناسم که اتفاقاً همین نکات را بکار گرفتهاند و نتایج خارقالعادهای را خلق کردهاند.
اما این نکات به تنهایی لااقل برای من کارگشا نبودند و بسیاری از افراد دیگری را میشناسم که با وجود اهل آموزش بودن، از وضعیت الان خودشان راضی نیستند و میدانند میتوانند به جایگاههای خیلی بهتر از اینها دست پیدا کنند.
شاید این آموزشهای هدفگذاری و غیره و غیره نیاز به مکملی داشته باشد!…
خداحافظی با امروز و فردا کردن! مکمل و نیاز ضروری برای بسیاری از آموزشها…
ممکن است خیلی نکته بدانید. ممکن نه، حتماً میدانید. اما مشکل کار کجاست؟
مشکل کار کجاست که اینها را در زندگیمان پیادهسازی نمیکنیم!
اهمالکاری! امروز و فردا کردن!
بسیاری از ما میدانیم چگونه هدفگذاری کنیم و دورههای بسیار مفیدی نیز وجود دارند که با مبلغهای بسیار پایین، هدفگذاری را آموزش میدهند. اما امروز و فردا میکنیم!
میدانیم باید مهارتهای ارتباطیمان را ارتقاء دهیم، اما…
میدانیم باید برای سلامتیمان ورزش کنیم، اما…
میدانیم جلوی جمع نباید از همسرمان انتقاد کنیم، اما…
کار امروز را به فردا میفکن
چطوری با امروز و فردا کردن خداحافظی کنیم؟
منظور اینه که خیلی از ما شیرینیهای لحظهای و کوتاه الان را میخوریم، درحالیکه میتوانیم صبر کنیم و شیرینیهای خوشمزهتر و بیشتری را در آینده تجربه کنیم.
به عنوان مثال یک دانشجو که میتونه بجای اینکه در خوابگاه زمانش رو با بازی و تلگرامگردی و غیره بگذرونه (شیرینی لحظهای)، از وقتش برای ارتقای مهارتهاش استفاده کنه و نتیجهاش رو هم در آینده ببینه و طعم شیرینیهای بیشتر و خوشمزهتری رو بچشه! (مثل خودِ من!)
یا زوجی که میتونن بجای خرجهای بیخودی روی مهارتهای حل تعارض، حل مسئله و غیره خود سرمایهگذاری کنند و خب نتیجه و تمایز زندگی خودشون رو از زندگی خیلیها که به فکر عروسی و مدل گوشی موبایل بالاتر هستند رو هم خواهند دید.
در واقع ما میتونیم از شیرینیهای لحظهای و زودگذر الان بگذریم تا در آیندهای نه چندان دور، شیرینیهای خوشمزهتر و بیشتری رو بخوریم.
اولین و بهترین راهکار در خداحافظی با امروز و فردا کردن!
حالا میخواهم بهترین راهکار را در خداحافظی با امروز و فردا کردن با شما دوستان خوبم به اشتراک بگذارم.
صبح برنامهریزی شده!
بله! اگر دوست دارید امسالتان بهترین سال زندگیتان باشد و از بقیه سالهای عمرتان متفاوت، همین راهکار را همین الان بکار بگیرید.
به شما قول میدهم این یکی از بهترین راهکارها در خداحافظی با امروز و فردا کردن است.
صبح برنامهریزی شده یعنی چه؟!…
این راهکار، صبح برنامهریزی شده، یعنی اینکه صبحتان را با هرچیزی که پیش آمد آغاز نکنید.
یعنی فقط و فقط برای صبحتان یک برنامه مشخص داشته باشید. من اصلاً نمیگویم کاغذ بیاورید و شروع به برنامهریزی کنید. و نه اینکه از فردا از فلان ساعت بلند شوید!
نه! اصلاً ما نیازی به چنین کاری نداریم.
فقط از شما عزیزان میخواهم برای هر صبح خود یک برنامه مشخص داشته باشید.
یعنی اینکه صبحتان را هرگز و هرگز با گوشی موبایل، تلویزیون و رادیو و غیره شروع نکنید! بلکه هر ساعتی که بلند شدید بدونید قراره که ۹۰ یا ۶۰ دقیقه ابتدایی صبحتون رو چطور شروع کنید.
وایسید! وایسید! گولش رو نخورید…
اینجا دقیقاً جاییه که خیلیها اشاره نمیکنند و میتونه به شما آسیب بزنه! اونم اینکه مغز شما میگه این نکته رو که میدونستم!
مهم نیست بدونیم یا ندونیم! مهم اینه که اجرا کنیم. پس شما گول این فریب مغزی رو نخورید که میگه میدونستم! چرا که مغز ما این رو میگه تا ما رو به آسایش قبلیمون برگردونه و کارش اینه که انرژی رو تا میشه ذخیره کنه!
اجرا کردن انرژی میبره و یکی از کارهای مغز ما اینه که تا میتونه کاری کنه که انرژی کمتری مصرف بشه. بنابراین میگه میدونستم تا شما رو از اجرا و اقدام دور نگه داره.
لطفاً شما گول فریب مغزی رو نخورید و همین الان تصمیم بگیرید که حلقه گمشده بین خودتون و بهترین خودتون، یعنی حلقه گمشدهی اقدام رو دریابید.
پیشنهاد من به شما…
این پیشنهاد رو من به بهترین عزیزانم میگم و میخوام اون رو با شما دوستان ارزشمندم به اشتراک بگذارم.
لطفاً همین الان تصمیم بگیرید که صبحهای خودتون رو قراره چطوری شروع کنید. میخواهیم یک رویه ثابت در نظر بگیریم.
اما پیشنهاد من به شما چیه؟
لطفاً و لطفاً و لطفاً هرگز صبحتون (یا روزتون) رو با عوامل بیرونی مثل موبایل، تلویزیون، رادیو و غیره شروع نکنید!
و حتماً و حتماً حتماً این سه کار رو انجام بدید: انگیزه (یادگیری) + اولویتبندی روزانه کارها + نرمش صبحگاهی.
منظور من از انگیزه یا یادگیری اینه که با کتابهای ناب نه چرت، انگیزه خودمون رو بالا ببریم. پیشنهاد من کتابهای انگیزهبخش و البته درجهیک و بصورت فیزیکی هست.
میتونید برای این بخش از صبحتون فقط ۱۰ دقیقه در نظر بگیرید. من با خوشحالی عددی که برای خودم در نظر گرفتهام، ۶۰ دقیقه است. این فقط برای ابتدای صبح است ولی باید همین الان بازه زمانی آن را مشخص کنید.
بعد از اون به اولویتبندی کارهایی که باید امروز انجام بشه میپردازیم. برای این کار هم یک بازه زمانی در نظر میگیریم. من برای اینکار ۳۰ دقیقه در نظر گرفتهام.
و در انتها یک نرمش صبحگاهی که مدت اون هم دست خودمونه. من برای نرمش خودم در ابتدا ۱۰ دقیقه در نظر گرفته بودم و کمکم آن را بیشتر و بیشتر کردم.
مارشملو رو زمین بذارید! الان وقت خداحافظی با امروز و فردا کردنه…
اینجا جاییه که خیلیها میگن نه دیگه! دونستیم! تموم! و ثبت نمیکنند!
و همین اقدام ساده ولی بسیار مهم رو جدی نمیگیرند!
همین الان وقت اینه که مهمترین تصمیم امسالتون رو بگیرید. تردید رو کنار بذارید. این بهترین راهکاره و بهتون قول میدم اگه با من همراه باشید بهترین نتایج رو خلق میکنید.
همین الان وقت خداحافظی با امروز و فردا کردنه!
لطفاً همین الان، پایین همین مقاله برنامه صبحتون رو یادداشت کنید. مطمئن باشید همین اقدام ساده و کوچک نتایج بسیار بزرگی رو برای شما به وجود خواهد آورد.
پس از همین الان شروع کنید و با من همراه باشید.
لطفاً همین الان پایین همین مقاله بنویسید که:
چه مدت زمانی رو برای یادگیری و افزایش انگیزه به خود، و با چه کتاب یا چه کاری،
چه مدت زمانی رو برای اولویت بندی روزانه
و چه مدت زمانی رو برای نرمش صبحگاهی در نظر گرفتهاید؟
لطفاً این اقدام ساده ولی بسیار مهم رو جدی بگیرید و همین الان اون رو پایین این مقاله یادداشت کنید تا ذهن شما توجهش رو برای اجرایی کردن این ایده بکار بگیره.
من تمام نظرات شما عزیزان رو میخوانم و به تک تک سوالاتتان پاسخ میدهم و از اینکه با گذاشتن نظراتتون باعث میشوید انگیزه بیشتری برای ادامه دادن بگیریم، بسیار سپاسگزارم.
در ادامه مقالههای دیگری رو برای خداحافظی با امروز و فردا کردن روی سایت قرار خواهیم داد و با کمک همدیگه، بهترین سال زندگیتان را رقم خواهید زد.
چرا امروز و فردا میکنیم ؟
تعلل در کارها | چطوری با امروز و فردا کردن خداحافظی کنیم؟
منبع : ehsanrezazadeh.com / برترین ها