و در این غربت سبز
و غروبی به زیبایی صبح
که همین نزدیکی است
همچو طفلی که به دنیا خندید
باز هم به همان سادگی افکارم
و به جولنگه مستانه این ایامم
بی صدا
و به دنبال صدا
خندیدم
و غروبی به زیبایی صبح
که همین نزدیکی است
همچو طفلی که به دنیا خندید
باز هم به همان سادگی افکارم
و به جولنگه مستانه این ایامم
بی صدا
و به دنبال صدا
خندیدم