غزل شماره 69 حافظ: کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست
غزل شماره 69 حافظ میگوید برای بدست آوردن این عشق بیهوده دست و پا مزن که هرچه تو بیشتر تلاش میکنی او بیشتر از تو فرار میکند. در هر جادهای که انسان پا میگذارد، بلا و فتنهای قرار دارد. عاشقی از اختیار فرد عاشق خارج است و این چشم و زیبایی معشوق است که از همگان دلبری میکند و عاشق چارهای ندارد جز آنکه بار ملامت کشد.
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر
کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست
در رهگذری کیست که دامی ز بلا نیست
چون چشم تو دل میبرد از گوشه نشینان
همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست
روی تو مگر آینه لطف الهیست
حقا که چنین است و در این روی و ریا نیست
نرگس طلبد شیوه چشم تو زهی چشم
مسکین خبرش از سر و در دیده حیا نیست
از بهر خدا زلف مپیرای که ما را
شب نیست که صد عربده با باد صبا نیست
بازآی که بی روی تو ای شمع دل افروز
در بزم حریفان اثر نور و صفا نیست
تیمار غریبان اثر ذکر جمیل است
جانا مگر این قاعده در شهر شما نیست
دی میشد و گفتم صنما عهد به جای آر
گفتا غلطی خواجه در این عهد وفا نیست
گر پیر مغان مرشد من شد چه تفاوت
در هیچ سری نیست که سری ز خدا نیست
عاشق چه کند گر نکشد بار ملامت
با هیچ دلاور سپر تیر قضا نیست
در صومعه زاهد و در خلوت صوفی
جز گوشه ابروی تو محراب دعا نیست
ای چنگ فروبرده به خون دل حافظ
فکرت مگر از غیرت قرآن و خدا نیست
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
زندگی صحنهای از غمها و شادیهاست. خودت را بیش از این خسته مکن که هر چه تو در فکر وصال هستی، او در حال فرار از این وصلت است پس اصرار و پافشاری سودی ندارد. شاید تقدیر اینگونه بوده است.
از سختیها و گرفتاریها نمیتوان دوری کرد ولی با صبر و تحمل میتوان به سلامت رد شد. دست به دعا شوید که دعا کلید آرامش قلبهاست.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال