غزل شماره 80 حافظ: عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت

غزل شماره 80 حافظ می‌گوید در پی پیدا کردن عیوب دیگران مباش که در این عالم هیچکس بی‌نقص نیست. این غزل به استقبال غزلی از خواجوی کرمانی سروده شده است. حافظ به زاهد ریاکار می‌گوید به فکر گناه خویش باش چرا که گناه مرا به پای تو نخواهند نوشت. در ادامه از او می‌خواهد از لطف خداوند ناامیدش نکند، چرا که از اسرار ازل خبر ندارد.

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت

که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش

هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست

همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت

سر تسلیم من و خشت در میکده‌ها

مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و خشت

ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل

تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت

نه من از پرده تقوا به درافتادم و بس

پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت

حافظا روز اجل گر به کف آری جامی

یک سر از کوی خرابات برندت به بهشت

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

به دنبال عیوب دیگران نگرد. هیچکس در این عالم بی‌عیب و نقص نیست. تو هرچه که باشی چه خوب و چه بد، به پای خودت نوشته می‌شود. پس این حق تو است که هر طور دوست داشته باشی زندگی کنی.

آرزوهای تو یکی پس از دیگری برآورده می‌شوند. تقوا و پرهیزگاری را پیش بگیر تا از پیشگاه خداوند متعال دور نشوی.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 81 - صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!