ژن های خوبی که زندگی را احیاء می کنند

به گزارش گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، «اردوی جهادی» مفهومی است که در سال های اخیر بشدت جای خود را در فرهنگ و ادبیاتِ خدمت به همنوع باز کرده است، یعنی اگر در گذشته دایره کمک های ما به همنوع به صدقه، انفاق و وقف و زکات محدود می شد امروز و با ترویج فرهنگِ برگزاری اردوهای جهادی از مرحله جهاد با مال عبور کرده و به جهاد با جسم و جان و علم و توان رسیده است.

سازندگی و محرومیت زدایی از چهره رنج کشیده مناطق محروم هدفی است که این اردوها با حضور دانشجویان، طلاب و دانش آموزان و دیگر جوانان توانمند و متخصص در حوزه های مختلف اعم از فنی، پزشکی و آموزشی همراه است، دنبال می کنند. هدفی که به اذعان مردمان این مناطق و نیز صاحبنظران در بسیاری از موارد محقق شده و برکات آن شامل حال مردم شده است.

البته پیوند این محرومیت زدایی و تلاش برای رفع نیاز همنوعان با مفهوم «جهاد» که از مقدس ترین واژه ها در دین اسلام است نیز بر تحقق اهداف این اردوها تاثیر مستقیم بر جای گذاشته چراکه طلبه و دانشجو یا دانش آموز ما به حضور در این اردوها صرفاً نگاه اخلاقی و کمک به یک همنوع را ندارد بلکه می داند با این حضور، «جهاد» که از باارزش ترین اعمال نزد خدای متعال و از عوامل قُرب است را انجام می دهد.

دیگر دستاورد مهم این اردوها، «خودسازی» است که فارغ از دیگرسازی و آبادانی بیرونی، در اردوهای جهادی رخ می دهد، چنان که شرکت کنندگان در این اردوها که عموما از نخبگان اند با شعار «می سازیم، تا ساخته شویم» سختی های بسیاری را متحمل می شوند در حالی که می توانستند از ایام تعطیلات استفاده کرده و مثل بسیاری دیگر، فراغت شان را داشته باشند و در کوچه پس کوچه های فضای مجازی سرگرم ساخت «پیج» و «استوری» و ... باشند اما دغدغه ای فراتر از فراغت و خور و خواب آنها را به این میدان کشانده است ... و چه بسیار افرادی که از همین اردوها رهسپار دفاع از حرم شدند و از معبر همین اردوها جاودانه هایی چون شهید حججی ها خلق شدند.

از این رو، به نظر می رسد یکی از مهمترین دستاوردهای اردوهای جهادی، تمرین سبک زندگی اسلامی ایرانی است که خدمت به همنوع و غم دیگری را داشتن جزء مولفه های اصلی آن به شمار می رود نه مثل نسخه غربی که انسان و خواسته های شخصی اش را محور می داند و صرفا به آن اصالت می دهد.

چنان که پیامبر خدا(ص) فرمودند: «بهترین مردم کسی است که مردم از وجود او بهره مند شوند.»(بحارالانوار، ج2، ص50) و نیز از امام رضا(ع) است که فرمودند: «خداوند را در روی زمین بندگانی است که در برآوردن نیازهای مردم می کوشند، آنان در روز قیامت، ایمن و آسوده اند.»(اصول کافی، ج2، ص 197)

بی تردید سخن از برکات اردوهای جهادی می تواند «مثنوی هفتاد مَن کاغذ شود»، چنان که یکی دیگر از آثار شرکت در اردوهای جهادی بر سبک زندگی، مشق داوطلبانه ایثار و ازخودگذشتگی است چراکه شرکت کنندگان در طول چند روز حضور در مناطق محروم نه تنها سعی می کنند گره ای از کار مردمِ رنج دیده این مناطق باز کنند بلکه با گذشت و ایثار وقت و توان خود آنهم بدون هیچ چشمداشتی، وضعیت مستضعفان را درک کرده و روحیه ظلم ستیزی و عدالت گستری در خود تقویت می کنند.

علاوه بر این، هجرت کوتاه و چندروزه و دور شدن از روزمرگی ها و زرق و برق های کاذب باعث می شود که ویروس اسراف و تجمل طلبی و اصطلاحاً «لاکچری نمایی» که این روزها بسیاری را حتی از جامعه مذهبی آلوده کرده است، از جسم و جان حاضران در اردو خارج شود و جای آن را ساده زیستی، درد همنوع را داشتن و تلاش برای گره از کار خلق باز کردن، بگیرد. حلقه مفقوده ای که جان در حال احتضارش این روزها بسیار آزاردهنده است و روح همدلی و یکپارچگی را در جامعه تضعیف می کند.

همچنین، شرکت در اردوهای جهادی و لمس سادگی، قناعت و محرومیت زیر پوست مناطق محروم فرصتی را فراهم می کند تا با واقعیت آشتی کنیم و همّ و غم مان از به روز کردن صفحات در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی به بهینه سازی وضع معیشت همنوعان مان میل کند؛ تلاشی که ویروس ریا و خودنمایی را نیز در وجود آدمی خشک کرده و کسب رضای خدا را هدف این مشارکت و همدلی می کند.