2 ساعت پیش شعرنو شعرنو 3

حنجره

هزار بار اگر به پیشوازِ خودم بروم حنجره سکوت را خواهم بوسید مهناز عبدی کاریمینیاتور

2 ساعت پیش شعرنو شعرنو 2

فعل معاصر

زنانِ شعر سیاسی، زنان آزادی زنان رد شده از مرز های الحادی زنان فعل معاصر، زنان استقلال زنانِ پرسه زدن در طراوت و شادی فرار کردن از آن دختر پریروزی...

2 ساعت پیش شعرنو شعرنو 2

طعم گَسِ سرکوب

خط میزنم اسمِ خودم را از بین ساکنینِ این اهالی چوب خط کشیدن روی دیوار زندان منتظر اعدام یا آزادی؟ عاشق شدن،پشت مصرعی شعر از یک شاعرِ سیاسی عاشق شدن...

2 ساعت پیش شعرنو شعرنو 2

رهایی

تنِ عریانِ باغ از ترس می لرزید و خون بر پیکرش آرام می لغزید هر آنکس را که فانوسی به دستش بود هیولایِ (سیاهی)، ناگهان بلعید شرف در کوچه ی تاریکِ...

2 ساعت پیش شعرنو شعرنو 2

قفل بسته

قفل بسته. یار آمدو بر دیده و دل ناز نمود دیده، لبِ خود به هرزه گی باز نمود. دل،شکوِه برِ دو دیده آغاز نمود عشق آمدو قفلِ بسته را باز نمود....

2 ساعت پیش شعرنو شعرنو 3

منِ مشترک

افکارم... امان از افکارم، صبح مثل پرنده خوشحال میخواند، عصر مثل آفتاب پرست تغییر میکند، و شب مثل هشت‌پا با بادکش‌هایش به گذشته میچسبد‌. فردایش خسته...

5 ساعت پیش شعرنو شعرنو 2

نظرگاه

هیچکس مثل درختان بهار دلخوش نیست آنچنان ذوق شکفتن دارند، شاخه روی شاخه می‌آرند، گویی هیچ نمی‌دانند چندی بعد پاییز است به گمانم گربه‌ی کوچه‌ی ما به...

5 ساعت پیش شعرنو شعرنو 2

بوسه

امشب بیا من و دل را خراب کن با بوسه داغ و سرکشت لبهای سرد مرا مذاب کن من تشنه یک پیک از لب تو ام بیا بیا و درمان من با پیک‌های شراب کن دستی بکش بر...

5 ساعت پیش شعرنو شعرنو 2

دیدار تو

کودکی صبح سنگ قبرم را که بوسید گویی بدنم آب حیاتی نوشید سنگ قبرم در شوق دیدار تو اما کفنم در ره دیدار تو پوسید

5 ساعت پیش شعرنو شعرنو 2

رویش

خسته‌ام از خزه‌های مصنوعی تنیده بر شاخک‌های بی‌حوصله باید از پژواکِ دانه‌ها به عمقِ رویش رسید خاک در انتهای این شهر می‌روید باید به پهنای زمین سبز...

5 ساعت پیش شعرنو شعرنو 2

تنهایی

در محاصره‌ی تنهائی‌ام... فالِ فنجانِ قهوه‌ام را بخوان لیلا طیبی (صحرا)

7 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

تصویرگر

اوست که با قلم همه چیز کشید جهان را چو نقطه ای ریز کشید درخت و جنگل و کوه آفرید قطره ای شبنم، چون گل آویز کشید

7 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

هر دو می برند

تا گنج را یکی می برد رنج را همه؛ یکی با ماه حال می کند همه با ملال، جدال

7 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

عطرِ خاطره

بهار استُ اُردیبهشتُ بادِ لطیفی می وَزَد عطرِ گلهآ خاطره یِ آغوشَت را برآیم زمزمه میکند. آگرین یوسفی

7 ساعت پیش شعرنو شعرنو 5

تکیه گاه

چو دنیای دنـی شد تکیـه گاهش به خاک می افکند او را به خواری

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

ضمیر غائب ِ مفرد

زمانه خواست مرا ماضی بعید کند ضمیرِ غائبِ مفرد کند ، حدید کند شناسنامه ی صبر مرا کند تمدید مرا اسیر زمان، مدتی مدید کند زمانه داد ، سیاست به دست آن...

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

سکوت

سکوتم را. حکایت ها بود اما به رضایت تعبیر کردند و قاضی ناشی و خیاط باشی حکم داده خود بریدند و دوختند و سوختند 8 11 ..ب

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

تزویر

خسته ام از تزویرها در دنیای وارونه ها از فریادهای بغض شده در گلوگاه غصه ها از دلتنگی های گل آلود در هیاهوی بی کسی ها از لبخندهای تلخ در زیستنِ به...

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

نپرس

نپرس حالم را ببین و نپرس؛ من جای زخم را میدانم، من آگاهم به رنج خود، خودم مرثیه میخوانم. اگر آواره دل رو شد، به من نگو که ویرانم. کنارم داستان نگو،...

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

پاییز پس از تابستان

او کجاها ماندست که چنین سرد شده قلب در بینِ بدن دست ها بهر چه است؟ که چنین میلرزند و چرا دور سرم وهم ها میچرخند؟ از میان خواهم بُرد رد پایِ فرو رفته...

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

(585)

چه آسان شکستی توپیمانِ مارا گرفتی تو نا دیده آن عهد ها را چه دانستم آخر تو هم بیوفایی نهی زیر پایت تو روزی وفا را توگفتی که هستی به عهدت وفا دار چه...

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

منتظر لبان تو

منتظر لبان تو جمع شوید به جمع من گرد شوید به شمع من گفت که پروانه منم خسته‌تر از جهان من جمع شدیم به گرد او شرم شدیم به شمع او جان بده به جان ما ای...

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

سرنوشت تاریک

دلی که برده‌ای از من، نصیب طوفان شد تو رفتی و شب و روزم چو حال باران شد بدون تو من و سرنوشتِ تاریکم تمامِ خط به خط سرنوشت، خسران شد آهای دلبر وحشی،...

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

پرنیان نگاه

پرنیان نگاه به تماشا ایستاده ام... خرق عادت نگاهم را در جاذبه ی چشم نواز چشمانم بهت زدگی اندیشه ام در انعکاس آیینه های آفرینش کیهان و چهارچوب...

10 ساعت پیش شعرنو شعرنو 1

رخ ماهت

رخ ماهت ز ما پنهان نمودی مرا چون کعبه سرگردان نمودی ز زلف و عارض و رخسار و قدت مرا چون کفر و چون ایمان نمودی تو را ناز از سَرِ لطف و روانی مرا چون...