زن بی باک

از چینِ پیشونیم دردو غمو وردار آرمشِ من باش ، سخته مگه اینکار؟ توی نگاهِ من احساسو پیدا کن حرفامو آیینه واسه تماشا کن من دختر نورم ، پروازه تو دستم از جنسِ طوفانِ عقل و دلت هستم نه طاقتمشاعر:سهیلا مولاوردی

از چینِ پیشونیم دردو غمو وردار
آرمشِ من باش ، سخته مگه اینکار؟
توی نگاهِ من احساسو پیدا کن
حرفامو آیینه واسه تماشا کن

من دختر نورم ، پروازه تو دستم
از جنسِ طوفانِ عقل و دلت هستم
نه طاقتم کوهه ، نه صبرِ اقیانوس
نه لایقِ بغضم ، نه وحشت و کابوس

"از لاکِ خودخواهی پاشو بیا بیرون
بسه ،خلاصم کن از وحشتِ زندون"

آرامشی دارم که توی خوابت نیست
بی من وفاداری پشتِ نقابت نیست
از من نمی گی و یک عمره مغروری
دشمن تراشی و وابسته ی زوری

وقتی که خوشحالم روحت بهاریه
انکارِ من درده ، آخه چه کاریه؟!
جنسِ حقیقت شو ، من ساده و پاکم
حسّاس و رنجورم ، زن ، اما بی باکم

"از لاکِ خودخواهی پاشو بیا بیرون
بسه ،خلاصم کن از وحشتِ زندون"

#سهیلا_مولاوردی

شعرنو