آدم در قفس

بلبلان آزاد آزادند و آدم در قفس این جماعت را ببین رفتند با هم در قفس بلبل و طوطی و سگ پا را برون بگذاشتند آدمی را با حیل کردند کم‌ کم در قفس کل جولانگاه انسان چند متری بیششاعر:دکتر آرمان داوری

بلبلان آزاد آزادند و آدم در قفس
این جماعت را ببین رفتند با هم در قفس

بلبل و طوطی و سگ پا را برون بگذاشتند
آدمی را با حیل کردند کم‌ کم در قفس

کل جولانگاه انسان چند متری بیش نیست
ناله هر دم در قفس غردرقفس غم در قفس

بعد از این ها طعم آزادی نمی باید چشید
آدمیان رفته اند از ترس از دم در قفس

بعدازین جولان که از آغاز هستی داده است
قامت رعنای آدم شد عجب خم در قفس

باخدا و بی خدا در چشم ویروسان یکیست
هم کراواتی و هم شیخ و معمم در قفس

در قفس آشوب ها بر پاست یا رب رحم کن
شیر هم از روی عادت می دهد لم در قفس

آدمی تسلیم گشت و آن غرورش را شکست
لاجرم در دست خود بگرفته پرچم در قفس

بس تخلف کرده انسان در تمام روزگار
زبن سبب افتاده این فرد مکرم در قفس

ای خدا حالا که ما بیچاره ایم و بی پناه
از تومی خواهیم یک آغوش محکم در قفس

شعر:آرمان داوری
۹ فروردین ۱۳۹۷
دوران سیاه کرونا

شعرنو