دل به که می سپاری ؟

شب ، ستاره ها را ، با چوب مُراد می راند آسمان ، غَداره به دست ، روزگار می گرداند آنچه ، نامش فریب است ، دشنه بر دست دارد خورشید، به گاهِ غروب ، پشت ابر می ماند نغمه ، گشته است ساکت ، خشم میشاعر:بردیا امین افشار