کتاب می‌سوزانم، پس هستم!

هفته گذشته در کمال حیرت و شگفتی پلیس سوئد اعلام کرد که برای پاسداشت و برقراری آزادی بیان در این کشور، مجوز سوزاندن قرآن در مقابل مسجد جامع استکهلم را صادر کرده است! این اوج حقارت و نهایت زبونی غرب صلیبی/ صهیونی در مقابل 2 میلیارد نفر مسلمان و میلیاردها نفر پیروان ادیان توحیدی و همچنین صدها میلیون مردم آزادی‌خواه جهان بود که «آزادی بیان» را در قاموس فرهنگ خود به آتش زدن کتاب و هتک حرمت و توهین به میلیاردها انسان معنی کرد!!

اما همین مدعیان آزادی وقتی دیوید ایروینگ، مورخ سرشناس بریتانیایی درباره چگونگی هلوکاست اظهارنظر کرد، در سال 2006 او را به جرم «انکار اتاق‌های گاز در آشویتس» محکوم به زندان کردند یا در سال 2017 پیرزنی 88 ساله به نام «اورسلا‌ هاوربک» در آلمان را تنها به‌دلیل اینکه از یک کتاب نقل کرده بود اردوگاه‌های کار اجباری یهودیان در جنگ جهانی دوم واقعیت ندارد، به جرم «انکار هلوکاست»، محاکمه و به زندان محکوم نمودند!

قابل ذکر اینکه شخصیت‌های معروفی همچون روژه گارودی، روبر فوریسون، یورگن گراف و... به‌خاطر سخن یا نوشته‌ای درباره کشتار یهودیان در جنگ دوم جهانی که به نوعی تاریخ‌نویسی درباره آن را مورد انتقاد قرار داده یا زیرعلامت سؤال می‌برد، محاکمه شده و به زندان و تبعید محکوم شدند.

کتاب‌سوزی در عهد باستان و قرون وسطی

اما کتاب‌سوزی و کتاب‌سوزان از سنت‌های دیرین صلیبیون بوده که در دوره‌های مختلف تاریخ در تقابل با علم و دانش و آگاهی و سواد بروز پیدا کرد و در حکومت‌های گوناگون صلیبی طول تاریخ که غالباً از حمایت و پشتیبانی کانون‌های اشراف و اشرار یهود برخوردار بودند، به صور گوناگون ثبت گردیده است. در مثال‌های ذیل به نمونه‌هایی از این کتاب‌سوزی اشاره می‌شود:

1- سال 392 میلادی:

کتابخانه اسکندریه توسط مسیحیان متعصب در دوران اسقف توفینس، سوزانیده شد. کتاب‌سوزانی که بعداً در تواریخ تحریف‌شده به گردن مسلمانان انداختند، در حالی که کتابخانه اسکندریه در حدود 250 سال قبل از فتح اسکندریه توسط صلیبیون سوزانده شده بود.

2- قرن یازدهم میلادی:

لشکر صلیبی به فرماندهی گاد فری بوین پس از فتح بیت‌المقدس در نخستین جنگ صلیبی، کتابخانه‌هایی مانند کتابخانه طرابلس با میلیون‌ها جلد کتاب را به آتش کشیدند. این کتابخانه‌ها در جریان جنگ‌های صلیبی ویران شد. در این کتابخانه‌ها آثار بسیار مهمی به زبان عربی درباره علوم ریاضیات وجود داشت که تعدادشان به‌طور قابل ملاحظه‌ای از مجموعه کتاب‌های لاتین و یونانی قرون وسطی بیشتر بود.

3- قرون 11 تا 15 میلادی:

طی برگزاری دادگاه‌های تفتیش عقاید یا انگیزاسیون (که با حمایت کانون‌های اشراف و اشرار یهودی و «مارانوها» یا یهودیان مخفی پیرامون پاپ‌ها و به ریاست آنها برگزار گردید) صدها هزار جلد کتب دانشمندان اسلامی که به اروپا رسیده بود و خصوصاً در زمینه نجوم مورد الهام اروپاییان قرار می‌گرفت مانند کتاب‌های خواجه نصیرالدین طوسی و قطب‌الدین شیرازی و ابن‌شاطر و البتانی و جابر ابن افلح و... به اتهام ترویج کفر و مخالفت با نظرات کلیسا سوزانده شد و دارندگان آنها به زندان و حبس محکوم گردیدند.

4- قرن پانزدهم میلادی:

صلیبیون در آندلس، پس از پیروزی بر مسلمانان و سرنگونی حکومت 800 ساله آنان، تمام مظاهر فرهنگی و هنری آنها را نابود کردند. از جمله تمامی کتاب‌های کتابخانه‌هایی مانند کوردوبا و گرانادا و والنسیا و... را به میادین شهرها آورده و به آتش کشیدند. بنا بر منابع تاریخی معتبر، تنها کتابخانه کوردوبا حدود 400 هزار جلد کتاب داشت (در حالی که به نوشته مورخین غربی مانند آدام متز در کل اروپای صلیبی بیش از 100 تا 150 جلد کتاب پیدا نمی‌شد). نقل شده که تنها کتب پزشکی را برای یافتن راه‌های درمان بیماری‌ها، نگه داشته و از آتش مصون نمودند!

کتاب‌سوزی پس از رنسانس و به وسیله منادیان روشنگری

5- با افول امپراتوری عثمانی از نیمه دوم قرن‌ شانزدهم به بعد، صلیبیون هر یک از متصرفات عثمانی را که می‌گرفتند، از جمله در ترانسیلوانیا یا مولداوی و یا والاچیا‌، همه مظاهر فرهنگی مسلمانان به‌خصوص کتابخانه‌ها را به آتش می‌کشیدند.

6- با تضعیف حکومت 500 ساله مسلمانان گورکانی بر شبه‌قاره هند در قرن نوزدهم توسط انگلیسی‌ها و خصوصاً از طریق کمپانی انگلیسی هند شرقی، صلیبیون جدید هزاران کتابخانه و مراکز فرهنگی و نشر را در شهرهای مختلف هند تخریب کردند و میراث بیش از 12 هزار شاعر و ادیب و نویسنده پارسی‌گوی را به نابودی کشاندند.

7- در اول دی‌ماه 1322 در ایران، گروهی تحت عنوان «پاکدینان» به سرکردگی احمد کسروی، جشن کتاب‌سوزی به راه انداخته و تعدادی از غنی‌ترین و مهم‌ترین کتاب‌های شاعرانی همچون حافظ و سعدی و مولوی و همچنین برخی کتب ادعیه شیعه مانند مفاتیح‌الجنان را آتش زدند. کسروی خود در سخنرانی اول دی‌ماه 1322 گفت:

«... بسیاری از کتاب‌هایی که نزد دیگران ارجمند است ما به آتش می‌اندازیم. اینک کتاب‌ها روی میز چیده شده در میان آنها گلستان و بوستان سعدی، دیوان حافظ و مفاتیح‌الجنان و مانند اینها هست و همه آنها درخور آتش است...»

کتاب‌دزدی صهیونیست‌ها و کتاب‌سوزی صلیبیون جدید

8- براساس اسناد و شواهد معتبر موجود، صهیونیست‌ها پس از اشغال سرزمین فلسطین، به غارت کتابخانه‌ها و کتاب‌های مردم آن پرداختند و تا آنجا که در اسناد اسرائیلی هم ثبت شده، 77 هزار جلد کتاب به شکل سیستماتیک از خانه‌ها و کتابخانه‌های مناطق اشغالی به غارت رفت.

این سرقت بزرگ فرهنگی که طی طرح عظیمی به نام «طرح جمع‌آوری کتاب» صورت گرفت‌، از ژوئن 1948 یعنی یک ماه پس از اعلام موجودیت اسرائیل در تمامی شهر و روستاهای مناطق اشغالی به مرحله اجرا درآمد.

برای نخستین‌بار در فیلمی مستند به نام «سرقت بزرگ کتاب»

(The Great Book Robbery) این سرقت فرهنگی توسط «بنی برونر» در سال 2012 در بنیاد 2911 و شبکه الجزیره به تصویر کشیده شد.

9- در اسفند 1389 (مارس 2011) کشیشی به نام تری جونز در ایالت فلوریدای آمریکا اقدام به سوزاندن کتاب قرآن نمود.

10- در 22 جولای 2011 طی یک واقعه فاجعه‌بار و تروریستی در نروژ، یک تروریست که خود را جنگجوی صلیبی می‌خواند به نام «آندریاس برویک» در اردوی تفریحی دانش‌آموزان و دانشجویان نخبه در شمال نروژ، قتل‌عام به راه انداخت و افراد اردو را به جرم مخالفت با ایدئولوژی صلیبی/ صهیونی و همچنین برپایی اسرائیل بزرگ با انواع و اقسام سلاح‌های جنگی به رگبار گلوله بست. در این حادثه وی پس از برجای گذاردن 79 تن کشته و 300 نفر زخمی، کتابخانه و کتاب‌های اردوی یادشده را نیز به آتش کشید. این واقعه بزرگ‌ترین حادثه تروریستی بعد از 11 سپتامبر خوانده شد.

آندریاس برویک در بیانیه‌ای مفصل خود را از شوالیه‌های صلیبی معرفی کرد و مسلمانان را دشمن شماره یک خود دانست. این تروریسمی بود که دیگر مارک و علامت داعش و طالبان و القاعده را نداشت و تروریست یادشده، علناً و رسماً خود را اروپایی و موطلایی و صلیبی اعلام کرد.

در مدارس کانادا هم کتاب سوزاندند

11- در سال 2019 طی مراسمی، در یک مدرسه کانادایی، هزاران جلد کتاب سوزانده شد. در آن سال یک شورای مدارس کانادایی فرانسه‌زبان تصمیم گرفت قفسه‌های کتابخانه‌های خود را «پاک‌سازی» کند و در این بین پنج هزار کتاب کودکان و نوجوانان، از کتاب‌های مصور تا رمان‌ها و دانشنامه‌ها، به این دلیل که پیشداوری‌هایی را نسبت به مردم بومی به خوانندگان‌شان منتقل می‌کنند، از این کتابخانه‌ها حذف گردیده و سوزانده شدند.

کتاب‌هایی چون «تن‌تن در آمریکا»، «آستریکس و سرخپوستان»، سه کتاب مصور از «لوک خوش‌شانس» و همچنین رمان‌ها و دانشنامه‌های دیگر از جمله این کتاب‌های سوزانده شده بودند. در همان زمان رادیو کانادا نیز اعلام کرد یک شورای مدارس اونتاریو که بیست مدرسه را شامل می‌شود، پنج هزار جلد کتاب را به‌دلیل ترویج کلیشه‌ها نسبت به مردمان بومی سوزانده و دفن کرده است.

12- اینک در سال 2023 باز هم کتاب‌سوزی و قرآن‌سوزی دیگری انجام گرفته است. پلیس سوئد مجوز مراسم کتاب‌سوزی و قرآن‌سوزی را صادر کرد! و روز عید قربان این عمل شنیع در مقابل مسجد جامع استکهلم انجام شد. واقعه‌ای به‌شدت تاسف‌بار و تکان‌دهنده. چرا که مثلا صدور مجوز یک راهپیمایی اعتراضی یا تظاهرات معترضانه ماهیتا اشکالی نمی‌تواند داشته باشد و البته ممکن است در جریان آن تظاهرات و راهپیمایی پرچم یا نماد و یا مظاهری هم سوزانده شود.

ولی صدور مجوز برای آتش زدن یک کتاب بسیار مرتجعانه و قرون وسطایی به نظر می‌رسد‌، آن‌هم کتابی که برای حدود 2 میلیارد انسان روی این کره خاکی مقدس بوده و برای میلیاردها انسان معتقد به ادیان الهی دیگر و همچنین صدها میلیون انسان آزادی‌خواه و کتاب‌خوان و محقق و پژوهشگر قابل احترام است، اهانت و هتاکی به عقاید میلیاردها انسان محسوب می‌شود.

آزادی بیان به وسیله آتش زدن کتاب

اگر در مثال‌های قبل، صلیبیون در طی جنگ‌ها و اشغال‌ها و کشتارها و سایر سبعیت‌ها، حین یک‌سری وقایع تنش‌زا و سخت، کتاب‌ها را به آتش می‌کشیدند، اینک در یک شرایط عادی و معمولی در یک کشور ظاهراً آرام و به اصطلاح متمدن، از سوی دادگاه و پلیس آن کشور مجوز برای سوزاندن کتاب در ملاء عام صادر شد.

باز هم یک صلیبی این‌بار در سوئد، کتاب و این‌بار کتاب مقدس مسلمانان را سوزاند و علت آن را بیان نظرش درباره قرآن ذکر نمود! او در بیانیه خود گفت:

«... می‌خواهم نظرم را در مورد قرآن بیان کنم... قرآن را پاره می‌کنم و می‌سوزانم...»

رمان و دو فیلم «فارنهایت 451» نوشته ری برد بری و ساخته فرانسوا تروفو و رامین بحرانی را به‌خاطر بیاورید که در آنها پلیس ویژه دربه‌در به‌دنبال کتاب‌ها می‌گشت و آنها را به آتش کشیده و دارندگانش را دستگیر و محاکمه می‌نمود. گویا اینک در سوئد چنین فرآیندی اتفاق افتاده است.