شعر ماندگار ( 8 )


شعر ماندگار ( 8 )

بانِدایِ مُبهَمِ خویش مات و مَبهوت میرَوَم پیش من وَزیرِ مَستِ شَطرَنج شاهِ خود را میدَهَم کیش در جُنونِ نابَلَد کُش ؛ قاتِلَم من قاتِلِ خویش... مِثلِ عَقرَب بِینِ آتَش عَقلِ خود را میزَنَم نیش...

بانِدایِ مُبهَمِ خویش مات و مَبهوت میرَوَم پیش

من وَزیرِ مَستِ شَطرَنج شاهِ خود را میدَهَم کیش

در جُنونِ نابَلَد کُش ؛ قاتِلَم من قاتِلِ خویش ...

مِثلِ عَقرَب بِینِ آتَش عَقلِ خود را میزَنَم نیش ...

احسان پیرحیاتی
30 7 1402



روان منجم