نیک و بد

اندکی صبر زمین می‌ چرخد
می‌شود دنیا خراب از نیک و بد
زان همه نیکی که باشد از ریا
وَز زبان‌ و چشم هرز و بی‌حیا
پرده بر می‌دارد از ذات و درون
هرچه داری در نهان گردد برون
گر کنی نیکی به خلقی بی‌ریا
به ز عمری زهد و حمد کبریا
حال بنگر حالِ آن دنیا پرست
آنکه را نگرفته از افتاده دست
سیم و زر اندوخت از دنیای شور
خانه‌ی قبرش نمود از مار و مور
آنکه از نیش زبانش مردمان
ناگزیرند و ندارند زو امان
آنکه در انظار ما باشد زبون
بلکه او را قلب پاکی در درون
عیب ما کز دیگران ساتر شده
روز حشر بر همگان ظاهر شده
نیک و بد بس باشد از افکار ما
نِی رکوع و سجده و اذکار ما

مهدی کایدخورده