شهید محراب

به مناسبت شهادت حضرت علی ع

همان شب که چشم همه خواب بود
علی در نیایش به محراب بود
یکی خفته در گوشه مسجد است
یکی که زمانی ز اصحاب بود

کمین کرد در ظلمت شام تار
که فرصت رسد موقع کار زار
کمین کرده بر قتل مولای دین
دلش پر ز کین تیغ او زهر دار


چگونه نظاره کنی آسمان؟
یکی خانه زاد است و هم آشیان
ولی جهل چشم دلش بسته است
که پُر گشته از کینه ی نهروان

علی جان بخوان تو نماز ممات
که پایان دهد سجده ات بر حیات
مروت بِمُردَست و مردانگی
به مُردار مردانگی کُن صلات

علی رفت بر سجده صبح سحر
سلامت نیاورد از آن سجده سر
چو بالا بشد تیغ آن تیره دل
فرود آمد و کرد شق القمر

یتیمان کوفه شدند بی پدر
شکسته ز دین محمد کمر
به این زخم کاریِ درفرق او
ندارد دگر هیچ مرحم اثر
احمد صحرایی کاش