من مات من العشق

بگذار نسیمی وَزَد از طره ات ای یار
تا دل به تو بندیم اُویسِ قَرَنی وار

ما را که خود از عشق به توحید کشاندی
هم لیلی و مجنونی و هم مخزن الاسرار

رخسار تو ام حک شده بر دانه تسبیح
ای نام خداییِ تو شایسته تکرار

فیروزه و یاقوت و عقیق و حجرالبرق
در سوزن حکاکی و در تیشه حجار

من مات من العشق فقد مات شهیدا
من کشته عشق تو ام و زنده ام انگار