یعنی نبودنت

نه حال ِ زندگی
نه عشق و نه جنون
اصلا بدون تو
چی داره خونمون؟

رفتی ولی دلم
از تو نمی بُره
این جای خالیته
که پیش من پُره


توو انتظار ِ تو
توو درد ِ خاطره
بی خواب میمونن
پلکای پنجره

ابرا که می بارن
عطر تو می رسه
کِی توی این بارون
چتر تو می رسه؟



این خونه ی ساکت
آتیش می گیره
وقتی سکوتت هست
آرامشم میره


چشم ِ غرورم و
کم ، تَر نمی کنی
من اونقدی تنهام
باور نمی کنی


بغضم رو می شکنم
وقتی یه شونه نیست
از بعد ِ رفتنت
این خونه،خونه نیست


دلشوره ی مُدام
بارون ِ توو چشام
شعرای ناتمام

یعنی نبودنت

آغوش ِ توحسرت
آیینه ی خلوت
تنها توو هر دعوت

یعنی نبودنت

بیدار موندنا
من ِ بدون ِ ما
سفارش ِ غذا

یعنی نبودنت

خیس بودن بالش
ریختنِ آرایش
نبودِ آرامش

یعنی نبودنت


بی نظمی ِ اتاق
خاموشی ِاجاق
هی داغ پشت ِ داغ

یعنی نبودنت

تقویم ِ توی برف
عکس ِ بدون ِ حرف
یه آدم و دو ظرف

یعنی نبودنت