درخواستی

نفهمیدم‌ آخر چه‌ می‌خواستی
تو از عمرِ من‌از چه می‌کاستی...

زدی تیشه بر ریشه‌ی دوستی
چو آتش ز آهم تو برخواستی...

به یک‌شب کشاندی مرا تا کفن
چو طوفان به‌عمرم تو پیماستی...

چرا ای فلک، دورویی و پست
ندیدم در همه عمر روراستی...

به‌یک رنگیِ ساقی و مِی‌ْقَسم
هنوز از تبِ باده با ماستی...

من آیینه بودم تو تصویرِ من
تو از آینه آیه می‌خواستی.. ؟

نه فردوسی‌ام،نه‌حافظ،نه‌شمس
فقط عاشق شعرم و راستی...

به زورِ غزل‌های درخواستی
نوشتم دوخط آنچه می‌خواستی...



منتظر