برای تو که میدانی 3

مها مرو به قفا تا سپیده بر نزند
به خلوتم گذری چون پرنده پر نزند
ز عافیت بروم چون تو در برم برسی
که عشق نوبر تو خود ز حلقه در نزند
خطا کند همه عالم به سمت خلق خدا
مراقبم که به پیشت خطای سر نزند
به ابر نو نرسد خاک مرده از طَرَفَت
غبار غم خط چشمی به چشم تر نزند
به صور میشنوم عاقبت رسیده وصال
تو نشنوی که صدا بر دو گوش کر نزند
گدای کوی توام تا ز طَرْف من گذری
که خاک پای تو بر آن علیق زر نزند
به پادشه تو بگو چون خطا کنم ز قضا
جوان عاشق رویت ز قبضه سر نزند
خبر نشد ز دعایت اگر به صبح نیاز
ندا ز عالم غیبش به بی خبر نزند
عدیل حسن تو را خود خدا ندیده چرا
چنان تویی ز خَلَق او خودش دگر نزند
پدر شدم به جوانی ز کودکیِ غمت
خدا روا نکند تا پدر پســـر نزند
ز خون دل می نابی گرفته ساقیِ خم
دوباره می قطَرانی ز این جگر نزند
ندیده پاکیِ دامن ز حجبْ جان جوان
که پیر بادیه دامن به پای تر نزند