مژگان

مژگان بهم زدیّ و جهانم بهم زدی
شکر خدا کنیم نه بسیار ،کم زدی

لشکر به دل کشیدی و تاراج کرده ای
بر قلّه بلند دلم یک علم زدی

این روزگار در دل ما غم نهاده بود
یک ائتلاف با غم دیرین رقم زدی

بی اذن ما حکومت سرکوب کرده ای
با نام خویش سکّه زر یا درم زدی

این اختناق در دل ما از برای چیست
این مرغ دل چه کرد که پایش قلم زدی

معلوم من نشد که تبارت چه بوده است
زینگونه هجمه ای که به رسم عجم زدی

از این هجوم تو همه حیران بگشته اند
در یک کلام ،حال خدا هم بهم زدی