افراد دچار اضافه‌وزن بیشتر مرخصی می‌گیرند

چهره‌های علمی گروه تحقیقاتی اقتصاد سلامت و سیاست سلامت موسسه مطالعات پیشرفته در وین هشدار داده‌اند که پیامدهای اقتصادی چاقی «بسیار گسترده» است و از سیاستگذاران خواسته‌اند «اقدام‌های بیشتری» انجام دهند.

این تحقیق بر اساس داده‌های ۲۶ کشور جهان انجام شد که بیشترشان در سال ۲۰۱۹ جمع‌آوری شده بود. بریتانیا و فرانسه اطلاعاتی برای این نظرسنجی ارائه نکردند و کشورهای ایرلند، مالت و ایسلند هم جزو این تحقیقات نبودند.

محققان در تجزیه و تحلیل اصلی از ۱۲۲ هزار و ۵۹۸ پاسخ که از حدود ۱۴۷ میلیون شاغل از ۲۶ کشور جمع‌آوری شده بود، استفاده کردند. شرکت‌کنندگان بر اساس شاخص توده بدنی یا بی‌ام‌آی (BMI/ نسبت وزن به قد) دسته‌بندی و با افرادی که وزن سالم داشتند، از نظر تعداد روزهای غیبت از محل کار، مقایسه شدند.

طبق یافته‌های محققان، افرادی با بی‌ام‌آی ۲۵ و ۳۰، که در گروه دارای اضافه‌وزن قرار می‌گیرند، ۱۲ درصد بیشتر احتمال دارد مرخصی استعلاجی بگیرند، در حالی که افراد با بی‌ام‌آی ۳۰ تا ۳۵ که در گروه چاق دسته‌بندی می‌شوند، ۳۶ درصد بیشتر در محل کار غیبت داشتند و افراد با شاخص توده بدنی ۳۵ تا ۴۰، به میزان ۶۱ درصد بیشتر روزهای بیماری گزارش کردند. چاق‌ترین شرکت‌کنندگان‌ــ با بی‌ام‌آی بیش از ۴۰‌ــ نیز ۱۴۷ درصد بیشتر احتمال داشت که در مرخصی استعلاجی به سر برده باشند.

البته این تاثیر در کشورهای مختلف متفاوت بود؛ به طوری که در دانمارک، افراد دارای اضافه‌‌وزن در مقایسه با افراد در گروه وزن سالم، ۳۰ درصد بیشتر مرخصی استعلاجی گرفته بودند.

دکتر توماس سیپیونکا، رهبر این پژوهش گفت: «پیامدهای چاقی بر سلامتی و اقتصاد بسیار گسترده است. با این روند چاقی و همچنین شیوع چاقی کودکان که بسیاری از کشورها با آن مواجه‌اند، سیاست‌گذاران باید به کمک تمامی ارزیابی‌های مبتنی بر شواهد موجود، برای مبارزه با چاقی اقدام‌های بیشتری انجام دهند.

طبق این تحقیق تعداد روزهای مرخصی سالانه افرادی که شاخص توده بدنی بالاتری داشتند، هم بیشتر بود.

بر اساس ۴۱ هزار و ۴۶۹ پاسخ بررسی‌شده‌، از میان کسانی که به دلیل بیماری در محل کارشان حاضر نشدند (از حدود ۵۴ میلیون شاغل)، افراد با شاخص توده بدنی ۳۵ تا ۳۵ به میزان ۳۸ درصد احتمال بیشتر داشت که بیش از یک هفته مرخصی استعلاجی بگیرند. این احتمال برای افراد با شاخص توده بدنی ۳۵ تا ۴۰ و بیشتر از ۴۰ به ترتیب ۵۲ درصد و ۱۲۱ درصد بیشتر بود.

زیگفرید آیزنبرگ که در این تحقیق حضور داشت، می‌گوید: «افزایش تعداد افرادی با اضافه‌وزن و چاقی زندگی می‌کنند، موجب شده است تا تعداد غیبت‌های کاری ناشی از بیماری‌ در کشورهای اروپایی بیشتر شود که غیرمستقیم بر اقتصاد و بهره‌وری اثر می‌گذارد.»