عصرانه تماشا

عصر است،
عصر یک روز نیمه ابری بدون باران.
ابرهای تیره دوردست،
در پیچ و تاب دره اند
ما آویزان شاخه های بید تاب می خوریم
هوای دره خمار است
دلمان سرزیر تماشا
استکان های قدیمی لبریز چای بابونه
میلت به چای دو نفره ای نیست
می روی برای خواب سیصد ساله
عصر است
عصر یک روز بارانی
ما سیصد ساله ایم
بر شاخه بیدهای آویزان
با دو فنجان چای سرد شده بابونه.