جمکران

م‍ان ام‍ه‍ان‌: دی‍دار ب‍ا ام‍ام زم‍ان‌، م‍س‍ج‍د ج‍م‍ک‍ران‌، موسی مبرقع، شاهزاده سلیمان سجادی

از متن کتاب:
قلعه جمکران در نزدیکی مسجدی است که اکنون بدان مکان مقدس خوانده می شود و میتوان دریافت که این قلعه در زمان خود آبادان و مرکز دانشمندان بزرگی بوده است مانند (شهر دینور) که مشایخ بزرگی از آنجای برخاسته اند.
لفظ یا سرشت والای (جم) در نام جمشید میتوان دید. همچنین اسم پیشوای دوم (حسن مجتبی) از لفظ ساخته شده است و اصل آن مجتاب میباشد.
در تاریخ قم چنین می نویسند که یکی از بقاع مطهره (بقعه چهل اختران) می باشد در بالای سردرب بقعه در کتیبه ای که بخط ثلث از گچ بیرون آورده شده نوشته است.
این بقعه جمعی از سادات و امامزادگان است. ولی در سنه ۹۵۳ شاه طهماسب صفوی سقفی بسیار مرتفع و بنائی عالی بر این قبور بر پا نموده جالب است که بدانید اصل این بقعه مربع متساوی الاضلاع و هر ضلع آن پانزده زراع است. بر یک سقف مرتفع بیستون آن سقف زده شده و از بناهای بسیار خوب عالی است که کمتر مانند آن بنائی دیده شده است. بنا و معمار آن استاد سلطان قمی است که از مشاهیر معماران عهد صفویه بوده است آنچه باید دقت نمود اولا ساختمان قبر است که هر ضلع آن پانزده زراع می باشد.
توجه شما را به عدد (پانزده) جلب می کنم و چون مجموع اعداد چهار ضلع ششصد زراع می شود، در دیدار حسن مثله با امام میخوانیم که در محضر ایشان (شصت و اندی) حضور داشتند که برخی از ایشان را میشناخت و از چهل اختران بودند...