ماه بلورین


ماه بلورین

چون مونالیزایی و با خنده دلبر می‌شوی آفرین بر تو که این اندازه محشر می‌شوی ای امان از دست تو با این‌همه افسونگری هرچه من دیوانه تر، تو دلرباتر می‌شوی شب به شب ماه بلورینی و عالمتاب عشق صبح برمی‌خیزی...

چون مونالیزایی و با خنده دلبر می‌شوی
آفرین بر تو که این اندازه محشر می‌شوی

ای امان از دست تو با این‌همه افسونگری
هرچه من دیوانه تر، تو دلرباتر می‌شوی

شب به شب ماه بلورینی و عالمتاب عشق
صبح برمی‌خیزی و خورشید خاور می‌شوی

باز هم پیراهن آبی به تن داری و باز
در وسیع آسمان من کبوتر می‌شوی

در خیالم باز از دریا میایی دیدنم
چون پری های پریشان موی بندر می‌شوی

پرسه پرسه راه می آیی تو با دلتنگی ام
زیر باران باز هم همگام من تر می‌شوی

خوش به حال شعر نوری که همه در وصف توست
خوش به حال این غزل که آخر از بر می‌شوی

آرمین نوری



آفَت