آشنایی با رشته مشاوره و تفاوت آن با روانشناسی
رشتههای راهنمایی مشاوره و روانشناسی بالینی در 30 واحد درسی باهم تفاوت دارند. البته اگرچه سایر واحدهای درسی آنها مشابهاند اما این، لزوماً بدان معنا نیست که به یک شیوهی یکسان آموزش داده میشوند، بلکه تأکیدات در هر رشته متفاوت با دیگری است.
یک زندگی آرام، شیرین و بدون تنشهای عصبی بزرگترین آرزوی هر فردی است. آرزویی که دستیابی به آن بسیار دشوار است. چراکه امروزه افزایش مشکلات و پیچیدگی و آمیختگی آنها با یکدیگر، انسانها را بیش از زمانهای گذشته در برابر شرایط دشوار، نامساعد و پرفشار قرار میدهد تا جایی که انواع فشارهای روانی جزء لاینفک زندگی روزمره بسیاری از ما شده است و این به معنای آن است که ایجاد روابط سالم و صمیمانه با همنوعان، داشتن زندگی پرثمر و تحقق نیروهای بالقوهای که در وجود تک تک انسانها به ودیعه گذاشته شده است، به سختی امکانپذیر میباشد. حال چه باید کرد؟
برای ما خیلی پیش آمده که این دو را (مشاوره و روان شناسی) به جای هم به کار برده ایم. ولی احساس می کنم حداقل برای ما که روانشناس یا مشاور هستیم درست نیست که این دو رو به جای هم بکار ببریم چرا که تفاوت های اساسی بین این دو زمینه وجود داره و به نظر تنها وجه شبه این دو راهنمایی کردن شخصی که در روبروی آنها نشسته است می باشد. بهتر آن است که برای پیشگیری از فشارهای روانی از راهنمایی کارشناسان مشاوره و راهنمایی بهره ببریم. چراکه این مشاوران میتوانند مردم را برای رسیدن به یک بهداشت همگانی در مقابل بیماریهای روحی و روانی واکسینه کنند.
رشته راهنمایی و مشاوره یکی از رشتههای گروه علوم انسانی است که جنبه کاربردی دارد و دروس آن بیشتر در زمینه رشد، ابعاد مختلف شخصیت آدمی و پیشگیـری از مشکلات و اختلالات بهخصـوص مشکلات دانشآموزان و نوجوانان است. شخص مشاور به افراد آموزش میدهد که چه کنند تا دچار بحرانهای روحی نگردند و راه پیشرفت و تکامل را راحتتر و سریعتر طی نمایند. بخش دیگری از فعالیت مشاوره نیز شامل حال افرادی میشود که دچار بحران شدهاند و اکنون نمیدانند که چگونه باید از بحران مورد نظر عبور کرده یا با آن کنار بیایند در اینجا مشاور به فرد مراجعهکننده کمک میکند تا بتواند بر بحران موجود غلبه کند. مشاوره بیشتر جنبه کاربردی دارد و از تحقیقات و دادههای روانشناسی برای حل مشکلات مردم یاری میگیرد؛ مردم عادی که با بحرانهای روحی روبرو هستند.
تواناییهای لازم:
خوب گوش دادن و خوب سخن گفتن دو ویژگی مهم و ضروری برای علاقمندان به رشته مشاوره است. یک مشاور باید بتواند با صبر و بردباری و آرامش درونی خود، فضای مناسبی برای مراجعهکننده ایجاد کند و به او اجازه دهد که خود را تخلیه کرده و دغدغههای ذهنی خویش را بیان کند. یک مشاور خوب باید از مسائل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و مذهبی روز جامعه نیز اطلاع کافی داشته باشد.
موقعیت شغلی در ایران:
مشاوره دارای ابعاد مختلفی است و میتوان برای انتخاب رشته تحصیلی، ازدواج، شغلیابی، نحوهی ارتباط در یک محیط صنعتی، نحوه ارتباط میان اعضای خانواده یا نحوه روبهرو شدن با بحرانهای دوران نوجوانی و جوانی از راهنماییهای مشاور استفاده کرد.
امروزه شغل مشاوره یکی از شغلهای تعریف شده در آموزش و پرورش است. و هر مدرسه در مقطع متوسطه یا پیشدانشگاهی حداقل نیاز به یک مشاور دارد. به همین دلیل با کمبود کارشناس در رشته مشاوره روبهرو هستیم. در ضمن یک مشاور میتواند به غیر از آموزش و پرورش در سازمانهای بهزیستی، کمیتهی امداد، فرهنگسراها، مراکز بازپروری و زندانها به کار مشاوره بپردازد.
درسهای این رشته در طول تحصیل:
دروس پایه و اصلی:
ریاضیات پایه، مبانی جامعهشناسی، انسان از دیدگاه اسلام، روانشناسی عمومی، اصول فلسفه آموزش و پرورش، آمار توصیفی، آموزش و پرورش ابتدایی، راهنمایی و متوسطه، جامعهشناسی آموزش و پرورش، روانشناسی از دیدگاه دانشمندان اسلامی، مبانی راهنمایی و مشاوره، فیزیولوژی انسان (اعصاب و غدد)، آمار استنباطی، روشها و فنون راهنمایی و مشاوره، سنجش و اندازهگیری در علوم تربیتی، روشها و فنون تدریس، نماد خانواده در اسلام و ایران، روانشناسی رشد، روش تحقیق در علوم تربیتی و مشاوره، مقدمات مدیریت آموزشی، روانشناسی یادگیری، تولید و کاربرد مواد آموزشی، مبانی کامپیوتر، روانشناسی شخصیت، روانشناسی تربیتی، آسیبشناسی روانی، مسائل جوانان و نوجوانان، روانشناسی اجتماعی، روانشناسی و آموزش افراد استثنایی، بازی درمانی، اختلالات یادگیری، آسیبشناسی اجتماعی، بهداشت روانی.
دروس تخصصی :
راهنمایی و مشاوره تحصیلی، راهنمایی و مشاوره شغلی، کاربرد آزمونهای روانی (هوش، استعداد، رغبت)، کاربرد آزمونهای تشخیصی و شخصیت در مشاوره، نظریه مشاوره و رواندرمانی، راهنمایی و مشاوره گروهی، مشاوره خانواده، مددکاری اجتماعی در مشاوره، روشهای تغییر و اصلاح رفتار، متون تخصصی زبان، پروژه تحقیقاتی، تمرین عملی مشاوره (فعالیتهای راهنمایی)، تمرین عملی مشاوره (فعالیتهای مشاورهای).
تفاوت رشتههای مشاوره و روانشناسی بالینی:
ü دانش آموزان گروه تجربی هم میتوانند در انتخاب رشتهی تحصیلی، روانشناسی را انتخاب کنند، اما مشاوره مختص به داوطلبان گروه انسانی است.
ü رشتههای راهنمایی مشاوره و روانشناسی بالینی در 30 واحد درسی باهم تفاوت دارند. البته اگرچه سایر واحدهای درسی آنها مشابهاند اما این، لزوماً بدان معنا نیست که به یک شیوهی یکسان آموزش داده میشوند، بلکه تأکیدات در هر رشته متفاوت با دیگری است.
ü حیطه کاری این دو رشته تا حدودی به هم نزدیک است؛ اما نکته اصلی آن است که مشاوران، بیشتر در راستای پیشگیری از بروز فشارهای روانی، به افراد سالم از حیث روانی مشاوره میدهند درحالیکه روانشناسان بیشتر درصدد درمان افرادی هستند که به نوعی از یک اختلال روانی رنج میبرند. به بیان دیگر، حوزه فعالیت مشاوران گستردهتر و تقریباً تمام افراد جامعه است اما حوزهی فعالیت روانشناسان محدود به جمع کوچکتری از افراد جامعه یعنی دارندگان مشکلات روحی و روانی است.
ü مشاور بعد از فارغ التحصیلی در دوره کارشناسی ارشد میتواند برای خود دفتری دایر کند و به ارائهی خدمات مشاورهای از قبیل مشاوره خانواده (که شامل ازدواج، مسائل زناشویی، مسائل عاطفی و ...)، شغلی و تحصیلی بپردازد. در واقع زمینه کاری یک مشاور شبیه به آن چیزی است که عموم مردم از یک روانشناس در ذهن دارند. البته به افرادی که به یک مشاور رجوع میکنند، مراجع کننده میگویند نه بیمار زیرا این افراد داری مسئله و مشکلاتی کوچک هستند نه بیماری.
اما یک روانشناس (بالینی) بعد از فارغ التحصیلی در دوران کارشناسی ارشد میتواند مطبی دایر کند و به درمان افرادی که دارای مشکلات روانی هستند بپردازد. به افرادی که به روانشناس بالینی مراجع میکنند عنوان بیمار داده میشود چون دارای بیماریهای روانی هستند. روانشناسان اغلب در بیمارستانهای روانی مشغول به کار می شوند.
---------
یکی از اساسی ترین تفاوت های روان شناسی و مشاوره به بعد زمانی اشاره دارد: یعنی اینکه روانشناس برای مشکل یا عواملی که در گذشته برروی فرد داشته تاکید می کند اما مشاوره آینده نگر هست و معمولا به انتخاب های افراد مربوط می شود. به این صورت که یک مشاور فرد را برای تصمصم گیری بین دو یا چند انتخاب برای آینده راهنمایی می کند. و در این رابطه از اسناد،آیین نامه ها و قوانین نیز کمک می گیرد.
تفاوت اصلی دیگر همانطور که قبلا اشاره شد این است که شخصی که به مشاوره مراجعه می کند، مراجع نام دارد لذا شخصی است که سالم است و تنها نیاز به راهنمایی دارد ولی شخصی که به روان شناس مراجعه می کند از درگیر برخی از افکار منفی،توهمات و هذیان هایی است که ناشی از اختلالات روانی است و عملکرد فرد را مختل کرده است و وی از این مسئله رنج می برد و نیازمند مداخله می باشد.
در مجموع مشاوران مشکلات خفیف و سطحی تر مانند مشکلات دانش آموزان و دانشجویان و افرادی که نیازمند راهنمایی در انتخاب ها (انتخاب رشته،شغل و همسر) می باشند سروکار دارند و همچنین افرادی که نیازمند برنامه ریزی می باشند و برای انتخابهای آینده خود دچار فشار هستند و معمولا جلسات مشاوره در یک یا دو جلسه به ثمر می رسد اما جلسات مداخلات روان شناس شاید در برخی اوقات به 15 جلسه و یا بیشتر می رسد .
-