به گزارش مشرق، سقف دهان شامل یک صفحه استخوانی در جلو و یک قسمت نرم غیر استخوانی در پشت است. این ها با هم به عنوان یک مانع بین حفره‌ های دهانی و بینی عمل می‌ کنند. گاه به گاه، ممکن است سقف دهان متورم ‌شود.

بیشتر بخوانید:

عوارض کاهش وزن سریع کدامند؟

تورم بر روی سقف دهان ممکن است به دلیل چندین عامل بالقوه باشد که بیشتر آن ‌ها با حداقل درمان حل خواهند شد. در مواردی که کمتر رایج است، این تورم ممکن است به دلایل شرایط جدی تری اتفاق بیفتد.

علت تورم سقف دهان چیست؟

علایم دیگری که ممکن است با تورم همراه شوند عبارتند از:

تاول و یا زخم‌ های دیگر

خشکی دهان

اسپاسم عضلانی یا انقباض ماهیچه

درد یا ناراحتی

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علل تورم سقف دهان با ما همراه باشید و این مطلب را مطالعه کنید.

علل ورم کردن سقف دهان

طیف وسیعی از شرایط می تواند تورم سقف دهان را ایجاد کند، از جمله این علل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

زخم در دهان

اغلب زخم های دهان، مانند زخم برفک و زخم سرد (تبخال)، بر روی لثه ها، گونه ها یا لب ها ظاهر می شوند. در برخی موارد، ممکن است این زخم ها بر روی سقف دهان ظاهر شوند. زخم ها می ‌توانند با درد، تاول و تورم همراه باشند. برخی از افراد ممکن است درد یا تورم را قبل از ظاهر شدن زخم تجربه کنند.

جراحت یا آسیب

یکی از شایع ‌ترین علل تورم در سقف دهان آسیب و یا ضربه است. برخی از شایع‌ ترین دلایل آسیب عبارتند از:

خوردن غذایی سخت که می‌ تواند بر سقف دهان تاثیر بگذارد

خوردن یا نوشیدن یک چیز بسیار داغ

یک خراش از یک تکه تیز غذا

دهیدراتاسیون یا کمبود آب

از دست دادن آب بدن می تواند تورم روی سقف دهان را ایجاد کند. دهیدراتاسیون می ‌تواند یک دهان خشک را به همراه داشته باشد که در صورتی که فرد برای تسکین این وضعیت اقدام‌ های لازم را انجام ندهد ، می ‌تواند منجر به تورم سقف دهان شود.

برخی از علل شایع کمبود آب بدن و خشکی دهان عبارتند از:

مصرف بیش از حد الکل

مصرف داروهای خاص

مصرف آب به مقدار کم و ناکافی

عرق ریختن بیش از حد، به خصوص در روزهای خیلی گرم و یا هنگام ورزش کردن

بیماری

فرد مبتلا به کم آبی که موجب عدم تعادل الکترولیتی می شود نیز ممکن است به طور خاص احساس ضعف کرده و یا انقباض ماهیچه را تجربه کند.

موکوسل

موکوسل به تورم پر از مایع در لب یا داخل دهان گفته می شود. موکوسل ها معمولا بدون درد هستند و معمولا پس از یک آسیب جزئی مانند برش روی سقف دهان رخ می دهند. آن‌ها معمولا نیازی به درمان ندارند و ممکن است به تنهایی تخلیه شوند. اگر فرد دارای موکوسلی باشد که به طور خاص بزرگ شده یا عود کرده است، پزشک می ‌تواند به راحتی آن را تخلیه کند.

ﭘﺎﭘﻴﻠﻮﻣﺎﻱ اسکواموس

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مسئول تشکیل پاپیلومای اسکواموس است. پاپیلومای اسکاموسی توده های noncancerous هستند که می توانند روی سقف دهان شکل بگیرند.

این توده ‌ها معمولا باعث درد نمی ‌شوند. با این حال، زمانی که تشخیص داده شوند، افراد باید به دنبال درمان آن ‌ها باشد. این امکان وجود دارد که یک پزشک بتواند با استفاده از جراحی توده را از بین ببرد.

شرایط پزشکی زمینه ای

به ندرت اتفاق می افتد که سقف متورم دهان ناشی از شرایط پزشکی اولیه مانند سرطان دهان یا هپاتیت ویروسی باشد. سرطان دهانی غیر معمول است. بنا به گفته انجمن سرطان آمریکا، حدود ۵۱،۵۴۰ نفر در ایالات ‌متحده در سال ۲۰۱۸ تشخیص سرطان دهانی را دریافت خواهند کرد.

درمان تورم سقف دهان در خانه

در بیشتر موارد، فرد می ‌تواند تورم سقف دهان را در خانه درمان کند و یا صبر کند تا خودش التیام یابد. آسیب‌ های متداول، مانند سوختگی ناشی از مصرف یک نوشیدنی داغ، معمولا ظرف چند روز التیام می ‌یابند.

زخم های سرد، تبخال و یا زخم برفک معمولا به خودی خود رفع می شوند. در برخی موارد، ممکن است فرد بخواهد از دارو برای کاهش شدت جراحات استفاده کند.

در موارد کمبود آب بدن و یا عدم تعادل الکترولیت، افراد می‌ توانند مصرف مایع خود را افزایش دهند. در این شرایط بهتر است نوشیدنی‌ هایی مانند آب و یا چای گیاهی بنوشید. اگر الکترولیت ها خیلی کم باشند، ممکن است فرد نوشیدن یک نوشیدنی ورزشی یا آب را برای کمک به بازگرداندن تعادل در نظر بگیرد.

در مواردی که یک فرد یک به بیماری زمینه ای دارد، باید به دنبال کمک پزشکی از سوی پزشک باشد. روش ‌های درمانی برای سرطان می‌ تواند شامل جراحی، اشعه یا شیمی ‌درمانی باشد.

زمانی که باید به دکتر مراجعه کنیم

اگر چه بیشتر عوامل تورم روی سقف دهان نیاز به مداخله پزشکی ندارند، اما فرد باید در برخی موارد با پزشک صحبت کند.

برخی دلایل مراجعه به پزشک عبارتند از:

دردی که با داروهای بدون نسخه برطرف نمی شود.

تورمی غیرقابل توضیح که بیش از یک هفته طول می ‌کشد.

تورمی که با علائم دیگر همراه است.

در بیشتر موارد نباید تورم روی سقف دهان موجب نگرانی شود. به طور معمول، فرد باید در عرض چند روز تا یک هفته به بهبود کامل برسد.

منبع: مجله سلامت