حیات معلق جیرجیرک کوهستانی در زمستان | فیلم

ویدئوهایی که دیگران تماشا کرده اند

پل معلق مورچه‌ای | فیلم...

سوسک هرکول؛ قویترین موجود روی کره زمین | فیلم...

یکی از مرگبارترین حشرات؛ زنبور سرخ | فیلم...

جیرجیرک‌ها خویشاوند ملخ‌ها هستند. آن‌ها می‌توانند به کمک پاهای عقبی بزرگشان به اندازهٔ چند برابر طول بدن خود بپرند. جیرجیرک‌ها معمولاً شب‌ها فعال‌اند. بعضی از آن‌ها مجراهایی حفر می‌کنند و تا زمانی که هوا روشن است در آن استراحت می‌کنند. بیش تر گونه‌های جیرجیرک برگ می‌خورند. اما بعضی از جیرجیرک‌های درختچه‌ای از حشره‌های دیگر تغذیه می‌کنند.

جیرجیرک‌ها مانند ملخ‌ها، آواز می‌خوانند. آن‌ها برای تولید صدا دندانه‌های شانه مانند یک بال خود را روی ناحیهٔ ضخیم بال دیگر می‌کشند. جلو بدن آن‌ها به صورت تشدیدگر عمل می‌کند و صدا بلندتر می‌شود. بعضی از جیرجیرک‌های گرمسیری به قدری بلند آواز می‌خوانند که می‌توان صدای آن‌ها را از فاصلهٔ ۱/۵ کیلومتری شنید. گوش جیرجیرک‌ها روی زانوهای جلویی آن‌ها قرار دارد.وقتی جیرجیرک می‌خواند، یعنی دمای هوا بالای ۲۰ درجه سانتی‌گراد است.

برخی از جیرجیرک ها خود را با سرمای زمستان تطبیق داده اند و با سردی هوا و کم شدن مواد غذایی به نوعی خواب زمستانی می روند. دو نوع خواب زمستانی وجود دارد: یکی خواب زمستانی اجباری است که حیوان یا حشره باید آن را طی تکاملش انجام دهد و دیگری خواب زمستانی اختیاری است یعنی حشره یا حیوان وقتی که چیز بدی در حال رخ دادن است به خواب می رود.
در هنگام خواب زمستانی اختیاری متابولیسم جیرجیرک ها کاهش یافته و آنها در یک جا ساکن می شوند و در این وضعیت آنها دیگر نگرانی برای یافتن مواد غذایی ندارند که این مساله باعث می شود تا آنها بتوانند در زمستان زنده بمانند.(البته با خواب زمستانی تفاوت دارد).

(۱۲۷)