اربعین؛ میعادگاه نور

به گزارش ایکنا از خراسان‌رضوی، اینجا کربلا و روز اربعین حسینی است و شور و غوغایی عجیب برپاست و هیات‌های عزاداری با حرکت از سمت خیابان جمهوری وارد حرم سیدالشهدا(ع) می‌شوند و با سینه زنی و عزاداری با خروج از درب سمت بین الحرمین و عبور از زیر پل‌های سیار که برای سهولت عبور و مرور در بین الحرمین در ایام اربعین قرار داده شده به سمت حرم حضرت ابالفضل العباس(ع) روانه و بعد از زیارت و عزاداری از درب باب القبله حرم حضرت عباس(ع) خارج می‌شوند.

هر لحظه و ثانیه بر جمعیت حاضران در کربلا و بر ازدحام رفت و آمدها در خیابان‌های اطراف حرم و مناطق داخل شهر به علت ورود زائران افزوده می‌شوند و با توقف چند نفر جمعیت عظیم پشت سر متوقف می‌شود.

تمام کوچه‌ها و خیابان‌های اطراف حرم امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) در شب اربعین مملو از جمعیت است و رفت وآمد به داخل حرم و اطراف آن با کندی و گاهی اوقات به سختی انجام می‌شود.

تقریبا موکب‌ها در اکثر پیاده‌روها، کوچه‌ها و خیابا‌ن‌های کربلا در حال پذیرایی از زائرین و مجاورین هستند.

به جرات می‌توان گفت اینجا بهشتی است که هرکس از فقیر و غنی از هرآنچه دوست دارد به میزانی که تمایل دارد بدون پرداخت پول و به رایگان در اختیارش قرار می‌گیرد. یکی می‌گفت چرا پول این همه خوراکی را بدهیم فقرا بخورند یکی از عراقی‌ها در جوابش گفت شما در بین مردم پولدارهایی می‌بینید که به برکت سیدالشهدا(ع)از سفره همان فقرا در حال خوردن هستند و تمام زندگیشان را در ایام اربعین وقف امامشان کرده‌اند.

در این میان هتل‌ها، مسافرخانه‌ها و مکان‌هایی اقامت زائرین نرخ ثابتی ندارند برخی‌ با وجود قانون رایج این حوزه اما هزینه‌های متغیری را از زائرین طلب می‌کنند و زائر می‌ماند و هیچ چاره‌ای جز پرداخت.

محمدعلی بابایی از نروز در حالی که برای اقامت 6 نفر به مدت پنج شب در یک هتل معمولی و ساده، 1350 دلار پرداخت می‌کند‌.

وی در گفت‌وگو با ایکنا می‌گوید: عشق امام حسین(ع) قیمت ندارد و هر چقدر پول برای زیارت آن حضرت و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) هزینه کنید باارزش است.

بابایی با بیان اینکه سفر چهارمی است که برای اربعین به کربلا سفر کرده و در مراسم پیاده‌روی شرکت کرده است، اضافه می‌کند: حضور در کربلا و رفتن به زیارت یعنی رسیدن به حاجت‌ها و آرزوها، چرا که امام حسین(ع) و خداوند متعال از دل انسان‌ها با خبر است و خیلی زود درخواست‌ها را اجابت می‌کنند.

در شب اربعین حسینی به نیت زیارت راهی حرم حسینی می‌شوم. مکانی مقدس که قلب‌های عاشقانش این روزها به عشقش در تپش است، مانند همه زائرین بعیدی که حرم او در قلبشان است اما حسرتی ناتمام را هر لحظه به دوش می‌کشند.

برای رسیدن به حرم دلم را جلوتر روانه حرم می‌کنم و جسمم را در بین سیل جمعیت رها می‌کنم و همراه سیل زائران برای رسیدن به معشوق رهسپار می‌شوم.

اگر چه گام‌ها به کندی پیش می‌رود و گاهی اوقات تلاقی با جمعیت در حال بازگشت از حرم صورت می‌گیرد اما هیچ چیز مانع از حرکت نمی‌شود.

وقتی به نزدیکی حرم سید الشهدا(ع) می‌رسم، ذهنم به مکه می‌رود و اعمال حج که مردم همانند نگینی کعبه را در بر گرفته‌اند و در حال طواف هستند.

اگر عکس‌های هوایی این زائران حسینی را منتشر کنند قطعا حرم امام حسین(ع) و حرم سقای دشت کربلا همانند نگین‌هایی در بین زائران می‌درخشد که به دورشان در حال طواف هستند و هرکه در گوشه‌ای در حال مناجات و راز و نیاز با خداست.

حال و هوای اینجا در حالی که برخی از زائران حسینی در راه بازگشت به مرزهای ایران هستند وصف نشدنی است و حس عاشق و معشوق آن هم بعد از سفر هزاران کیلومتر از راه‌های دور دیدنی است.

این‌جا نمی‌توان حتی کلمه‌ای در وصف این شور و ذوق به زبان آورد و تنها با حضور می‌توان هرآنچه که از دل و دیده‌ها می‌گذرد را لمس کرد.

به حرم مطهر حضرت اباعبدالله الحسین(ع) که می‌رسم، در آن شلوغی و ازدحام جمعیت فرصت کوتاهی پیدا می‌کنم زیر گنبد طلایی آن حضرت که آیینه کاری بخش‌هایی از زیر گنبد به اتمام نرسیده به مناجات و راز و نیاز با خدا مشغول شوم. ایستادن در جایی که تمام آرزوها و دعاهای انسان بدون حتی بیان کلمه‌ای راه اجابت را در پیش‌ گرفته‌اند.

گزارش از خبرنگار اعزامی ایکنا به کربلای معلی؛ علی‌اکبر ملکی

انتهای پیام