به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از باشگاه خبرنگاران،همه ما نام بزرگترین کشتی دنیا را شنیده ایم و یا فیلم آن را دیده ایم، کشتی بزرگ و حیرت انگیز که سازننده آن معتقد بود حتی خداوند هم نمی‌تواند آن را غرق نماید!

بله، کشتی تایتانیک، کشتی است که حتی سال‌ها پس از غرق شدنش هنوز نامش بر سرزبان هاست و همه را مبهوت خود کرده است و امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا شما را با دانستنی‌های جالب درباره کشتی تایتانیک آشنا نماید، پس پیشنهاد می‌کنیم با ما سفری به زمان و عجایب کشتی تایتانیک داشته باشید.

معرفی کشتی تایتانیک

آراِم‌اس تایتانیک (RMS Titanic) کشتی بخار بزرگی بود که در ۱۵ آوریل ۱۹۱۲، در هنگام سفر از بندر ساوت‌همپتون انگلستان به نیویورک آمریکا به علت برخورد با کوه یخی غرق شد و ۱۵۱۴ نفر از مسافران و خدمهٔ آن جان خود را از دست دادند.

طراح اصلی این کشتی بزرگ، مهندس ایرلندی، توماس اندروز، و ناخدای کشتی کاپیتان ادوارد جان اسمیت بود. مدیر شرکت دریایی ستارهٔ سفید (صاحب کشتی تایتانیک)، بروس ایزمای، فرار کرد و زنده ماند. ۷۱۰ نفر از ۲۲۲۴ نفری که در کشتی بودند زنده ماندند.

تایتانیک یکی از بزرگ‌ترین اشیا جهان بوده است

نه تنها کشتی تایتانیک عظیم بود، بلکه طبق مجله‌ی لایو ساینس بزرگ‌ترین شی قابل حرکت جهان بوده است که تا آن موقع بشر ساخته بوده است. این کشتی ۸۸۲ فوت طول داشت و ساخت آن ۲ سال طول کشید و طبق برآورد‌ها هزینه‌ای برابر ۷٫۵ میلیارد دلار صرف ساختن آن شده است. وقتی که در لنج کناره می‌گرفت، قدرت و ابهت آن هر چشمی را به خود خیره می‌کرد.

امکانات کشتی تایتانیک در نوع خود بی مانند بوده است

همان طور که ممکن است شنیده باشید تایتانیک کشتی‌ای بسیار لوکس بوده است که امکانات به کار رفته در آن در آن دوران در هیچ کشتی دیگری به کار نرفته بود.

از امکاناتی که در این کشتی به کار رفته بوده است، استخر آب گرم، حمام‌های ترکی، باشگاه، زمین اسکواش و… بوده اند علاوه بر این تایتانیک اولین کشتی بوده که می‌توانست آب لوله را به تمام کابین‌ها ببرد.

در تایتانیک چندین طبقه وجود داشته، از فرست کلاس تا طبقه‌ی درجه سوم، با این حال حتی درجه‌ی سوم این کشتی هم از بسیاری از کشتی‌های دیگر آن دوران بهتر بوده است.

دوساعت و نیم پیش از مرگ تایتانیک

۲۳:۴۰ نیمه شب ۱۴ آوریل ۱۹۱۲

دیدبان کشتی حضور کوه یخ را اعلام کرد. به دستور کاپیتان اسمیت تایتانیک به سمت چپ هدایت شد.تایتانیک با سرعت ۲۹ کیلومتر بر ساعت در حرکت بود و متوقف کردن آن با این سرعت بیش از ۸۰۰ متر طول می‌کشید و فرصت کافی برای چرخش به چپ و جلوگیری از برخورد قسمت راست خود با کوه یخ را نداشت.

۲۳:۴۸ نیمه شب

کاپیتان اسمیت سریع به داخل کشتی سرک می‌کشد و میزان آسیب را برای اولین بار از نزدیک مشاهده می‌کند. تنها در ۱۰ دقیقه اول برخورد آب تا ارتفاع ۴/۵ متر بالا می‌آید.

۰۰:۰۰ بامداد ۱۵ آوریل

خبر‌ها به سرعت به کاپیتان اسمیت می‌رسند که ۵ محفظه در حال پر شدن است او می‌داند تایتانیک ممکن است بیشتر از ۲ ساعت وقت نداشته باشد. در نتیجه به افسران دستور می‌دهد ۲۰ قایق نجات را آماده کنند.

۰۰:۰۵ بامداد

عملیات تخلیه مسافران و خدمه از کشتی آغاز می‌شود.

۰۰:۴۵ بامداد

اولین قایق نجات روی آب‌های اقیانوس اطلس شناور شد.

این قایق حدود ۶۵ نفر ظرفیت دارد، اما با ۳۷ جای خالی کشتی را ترک می‌کند به دلیل پیروی از قانون «الویت با زنان و کودکان است» و کم بودن تعداد زن‌ها و بچه‌ها در کشتی، بسیاری از قایق‌های نجات به جای ۶۹ نفر ظرفیت کامل خود، تنها چند ده نفر سر نشین داشتند.

۱:۳۰ بامداد

۱۱۰ دقیقه پس از برخورد تایتانیک اولین قربانی‌هایش را می‌گیرد. ۵ کارمند که نامه‌های آب گرفته را از اتاق پست نجات می‌دهند غرق می‌شوند.

۱:۴۵ بامداد

ملوانان آخرین قایق نجات را به آب می‌اندازند. اکنون نجات جان بقیهٔ مسافران به دست خودشان است. برقتایتانیک به‌طور کامل قطع می‌شود.

۱:۵۰ بامداد

کشتی به تدریج به سمت چپ می‌چرخید. حوالی ساعت ۱:۵۰ بامداد، آب وارد یکی از راهرو‌های سمت چپ کشتی شد و در نتیجه چرخش شدت یافت.

۲:۱۵ بامداد

با افزایش فشار آب، دیگ‌های بخار متصل به دودکش شماره ۱ از جا کنده شد و دودکش سقوط کرد. آب در مسیری جدید وارد کشتی شدو غرق شدن کشتی شتاب یافت.

۲:۱۸ بامداد

تفاوت شدید وزن بین سینه کشتی که به دلیل ورود آب، سنگین شده بود و کشتی دم نسبتاً سبک، تنش عظیمی در بدنه کشتی ایجاد کرد و بدنه کشتی در مقابل دودکش سوم ترک خورد.

چند ثانیه بعد و با به حداکثر رسیدن نیروی خمشی، بدنه کشتی دونیم شد.

سینه کشتی و دم تنها از طرق اسکلت تقویت شده زیرین به هم متصل ماندند. کشتی دم به سمت چپ چرخید و افراد روی کشتی به بیرون پرتاب شدند.

۲:۱۹ بامداد

سینه کشتی از دم که هنوز شناور بود، جدا شد. کشتی دم سرو ته شده و آب از سمت جلو وارد آن شد.

۲:۲۰ بامداد

درحالی که سینه کشتی با سرعت به سمت کف دریا می‌رفت، کشتی دم به حالت تقریباً عمودی چرخیده و وسایل داخل آن به بیرون ریخته می‌شد؛ در همین حال کشتی دم از سطح اقیانوس ناپدید گشت. دیگ‌های بخار از جای خود خارج شده و مستقیماً به بستر اقیانوس سقوط کردند و پس از آن دیگر تا چند مدت دیده نشد.

۲:۲۱ بامداد

جریان آب در اطراف سینه کشتی باعث از جا درآمدن دکل جلوی کشتی و برخورد آن با سکوی فرماندهی و دودکش‌ها شدند.

دودکش‌ها از جا کنده شد به دلیل ظاهر مخروطی شکل سینه و کشتی دم، هر دوی آن‌ها با کم شدن سرعت به کف اقیانوس سقوط کردند.

چرخش ساعت گرد کشتی دم سبب شد قبل از اینکه با کف اقیانوس برخورد کند. وسایل بیشتری از داخل آن به بیرون ریخته شود سینه کشتی با سرعت ۵۵/۵ کیلومتر بر ساعت و بازاویه ۲۰ درجه با بستر اقیانوس برخورد کرد؛ در نتیجه بدنه شکسته شد و عرشه‌هایش خرد شدند.

بقایای متلاشی شده دم حاکی از برخورد بدتر آن با کف اقیانوس است.

فرضیه‌هایی پیرامون تایتانیک

پس از غرق شدن تایتانیک گزارش‌های متعددی در مورد تعداد کثیر کوه‌های یخ در اقیانوس اطلس شمالی منتشر شد. در همان زمان مقامات دریانوردی و هواشناسی آمریکا به روزنامه نیویورک تایمز گفتند که زمستان گرم آن سال باعث شده که توده بزرگی از کوه‌های یخ در آب‌های اقیانوس اطلس به حرکت درآیند. در روز‌ها و هفته‌های پیش از وقوع این حادثه جهت باد و دما شمال اقیانوس اطلس باعث شده بود که تعداد زیادی از کوه‌های یخ به سمت جنوب حرکت کنند.

همه این اطلاعات باعث شده بود که پژوهشگران در گذشته به این نتیجه برسند که در آن روز‌ها تعداد بسیار زیاد و بی‌سابقه‌ای از کوه‌های یخ در بخش شمالی اقیانوس اطلس شناور بودند. یک گروه پژوهشی از آمریکا این فرضیه را مطرح کرده بود که نزدیک شدن بیش از حد ماه به کره زمین باعث شد که در زمستان سال ۱۹۱۲ ارتفاع امواج اقیانوس به شکل چشمگیری افزایش یابد و بنابراین حجم عظیم‌تری از توده‌های یخ از مناطق یخبندان گرینلند جدا شده و در اقیانوس اطلس شناور شدند.

اما در این پژوهش جدید در دانشگاه شفیلد، تمام اطلاعات گارد ساحلی و اداره دریانوردی آمریکا از سال ۱۹۰۰ تا چند دهه بعد را بررسی کرده‌اند. روش‌های تحلیل و بررسی اطلاعات با گذشت زمان پیچیده‌تر شده‌است و مقایسه شرایط جوی دوره‌های مختلف را دشوارتر می‌کند. پژوهشگران بریتانیایی در مطالعات خود متوجه شدند که حجم و تعداد کوه‌های یخ شناور در آن بخش از اقیانوس اطلس در هر سال به نسبت سال‌های دیگر تفاوت قابل ملاحظه‌ای داشت. هر چند به حرکت درآمدن توده‌های یخ در سال ۱۹۱۲ میزان نسبتاً بالایی داشته، ولی این میزان نه غیرعادی و نه بی‌سابقه بوده‌است. تخمین زده می‌شود که در آن سال حدود ۱۰۰۰ کوه یخ از مدار ۴۸ درجه، که مرز منطقه مناسب برای دریانوردی تلقی می‌شد، عبور کرده بودند.

در بیست سال فاصله سال‌های ۱۹۰۰ تا ۱۹۲۰ که توسط پژوهشگران مورد بررسی قرار گرفته، حداقل در پنج سال تعداد کوه‌های یخی که از مدار ۴۸ درجه عبور کرده بودند بالای ۷۰۰ مورد بوده‌است. طبق آمار‌های گارد ساحلی آمریکا تعداد کوه‌های یخ شناور در این مناطق در سال ۱۹۰۹ از سال ۱۹۱۲ بیشتر بوده‌است. اگر مبنا را ۶۰ تا ۷۰ سال اول قرن بیستم در نظر بگیریم، تعداد کوه‌های یخ شناور در سال ۱۹۱۲ جزو بیشترین‌ها بود، ولی بدون شک پرشمارترین مورد نبوده‌است.

پژوهشگران با استفاده از اسناد گارد ساحلی آمریکا و داده‌های دیگر یک مدل کامپیوتری برای ردیابی مسیر حرکت کوه‌های یخ در سال ۱۹۱۲ طراحی کردند. آن‌ها با استفاده از این مدل کامپیوتری توانستند مسیر حرکت کوه یخی که کشتی تایتانیک را در جنوب گرینلند غرق کرد تشخیص دهند. آن‌ها معتقدند که این کوه یخ احتمالاً در پاییز سال ۱۹۱۱ از مناطق یخبندان شمال اقیانوس اطلس جدا شده و در آغاز حرکتش طول آن حدود ۵۰۰ متر و عمق آن حدود ۳۰۰ متر بوده‌است. براساس تخمین‌های این مدل محاسبه کامپیوتری، در زمان وقوع حادثه یعنی ۱۴ آوریل ۱۹۱۲، حجم و اندازه این کوه یخ با آنچه که در عکس‌های ویلیام اسکویرز ناخدای کشتی مینیا دیده می‌شود مطابقت دارد. کشتی مینیا در عملیات جستجو و نجات مسافران تایتانیک شرکت داشت و ناخدای آن از کوه یخی که به کشتی اصابت کرده بود چندین عکس گرفته‌است.

آیا میدانید؛ واقعه‌ی غرق شدن کشتی فورا گزارش نشد؟

بعد از اینکه کشتی غرق شد، آن‌هایی که در خشکی بودند خیلی هنوز از مقیاس حادثه‌ی رخ داده با خبر نبودند و بعد از چندین روز که اصل ماجرا را فهمیدند عمیقا افسرده و غمگین شدند.

نکته و دانستنی‌هایی درباره تایتانیک

هزینه ساخت فیلم تایتانیک که در سال ۱۹۹۷ ساخت شده بود خیلی بیشتر از هزینه ساخت خود کشتی تایتانیک بود (۳۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰$). از ۱۵۱۴ نفری که غرق شده بودند، فقط جنازه ۳۳۳ نفر از آن‌ها پیدا شد و از مابقی جنازه‌ها هیچ اثری پیدا نشد. قیمت سوئیت‌های درجه ۱ تایتانیک ۸۷۰£ پوند بوده که به نرخ امروز میشه ۷۶٬۰۰۰£ پوند. بیشتر از ۱۰ عروس و داماد در کشتی بودند که قصد سفر ماه عسل را داشته‌اند. دیدبان عرشه کشتی وقتی کوه یخ را می‌بیند و خبر می‌دهد ۳۰ ثانیه بعد کشتی با یخ برخورد می‌کند. فقط ۳ تا از ۴ دودکش‌های تایتانیک واقعی بوده و این به خاطر اینکه با عظمت‌تر و قویتر به نظر برسه. جنازه کشتی تایتانیک بعد از ۷۳ سال غرق شدن یعنی در سال ۱۹۸۵ پیدا شد. آخرین بازمانده کشتی تایتانیک، میلوینا دین در سن ۹۷ سالگی در سال ۲۰۰۹ میلادی درگذشت. ویولون که در زمان غرق شدن کشتی تایتانیک در حال نواخته شدن بوده در یک مزایده با قیمت ۱٫۷ میلیون دلار در سال ۲۰۱۳ میلادی فروخته شد.

انتهای پیام/