ترسناک ترین روستای تهران را دیده اید؟ + عکس ها
منبع خبر /
فرهنگی و هنری /
26-08-1397
روستاهای وردیج و واریش زیر مجموعه بخش کن و سولقان شهرستان تهران و منطقه 22 شهرداری تهران است.
آفتابنیوز : روستاهای وردیج و واریش زیر مجموعه بخش کن و سولقان شهرستان تهران و منطقه ۲۲ شهرداری تهران است.
بالاتر از محله وردآورد تهران، جاده آسفالته و کوهستانی پر پیچ وخمی به چشم می خورد که ساختار آن مانند جاده امامزاده داوود است. این مسیر در امتداد رودخانه ای که در دره ای تنگ و عمیق در سمت غرب دره کن جریان دارد، به روستای وردیج و پس از آن به واریش منتهی می شود. روستاهای وردیج و واریش زیر مجموعه بخش کن و سولقان شهرستان تهران و منطقه ۲۲ شهری تهران است. حوضچه هایی در شمال این روستا برای جمع آوری آب رودها، چشمه ها و آب های سطحی جهت آبیاری باغ ها و آب شرب روستا تعبیه شده اند. در میانه روستا، باغ های وسیع گردو، سیب، خرمالو، توت و شاتوت منظره زیبایی را به وجود آورده است. خانه های روستاییان در جنوبی ترین بخش قرار دارد که پنجره های شکسته تعداد زیادی از آن ها، خالی از سکنه بودنشان را نشان می دهد. در میان خانه های اهالی و بومیان، ویلاهای بزرگ و کوچک و رنگارنگی وجود دارند که محل تعطیلات آخر هفته صاحبانشان هستند و برای این روستا وصله ناجوری به حساب می آیند.
آبشار لت مال و دامنه ارواح سنگی دو جاذبه منحصربه فرد منطقه وردیج هستند.
لت یعنی سنگ و مال یعنی مالیده شدن و مالش، و این نام آبشار تمثیلی از مالیده شدن آب روی سنگ ها است.
برخی هم می گویند واقعا جاندارانی در این منطقه تبدیل به سنگ شده اند.
علم زمین شناسی به وجود آمدن این اشکال را ناشی از نوع خاصی از فرسایش بادی، به نام هوازگی، می دانند که یک نمونه کم نظیر و دیدنی را از تغییرات بافت زمین را به تصویر کشیده است.
در این روستاها امکانات اقامتی وجود ندارد اما می توانید در تهران یا شهرهای همجوار آن اقامت کنید و یک روز خود را به بازدید از این روستاها اختصاص دهید.
این منطقه هم چهار فصلش دیدنی است. در بهار شکوفه ها لباس تازه ای بر تن طبیعت می کنند و مناظر بدیعی را به وجود می آورند، در تابستان همه جا سرسبز است و خنکای نسیم جریان دارد، پاییز هزار رنگ به همه جا رنگ می پاشد و زمستان همه جا را سفیدپوش می کند.
راه دسترسی به روستا:
اگر قصد رفتن به این منطقه زیبا را دارید انتهای اتوبان همت غرب به هنگام گذر از کنار دریاچه تابلوی وردیج و واریش به چشم می خورد. با ورود به جاده کوهستانی و طی حدود ۱۰ کیلومتر در حالیکه ۵۰۰ متر ارتفاع گرفته اید به روستای وردیج در سمت راست خواهید رسید. پس از وردیج با ادامه مسیر در حدود ۵ کیلومتر، به روستای واریش و انتهای جاده آسفالته می رسید.
در انتهای اتوبان همت با ورود به بلوار پژوهش و رسیدن به شهرک دانشگاه شریف به خیابان شهید اردستانی وارد شوید. در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان «روستای وردیج-روستای واریش» وجود دارد که ابتدای جاده کوهستانی وردیج و واریش را نشان می دهد.
در مسیر دیگر از اتوبان تهران-کرج از پشت پمپ بنزین وردآورد (ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی بروید و وارد جاده کوهستانی این منطقه ییلاقی شوید
بالاتر از محله وردآورد تهران، جاده آسفالته و کوهستانی پر پیچ وخمی به چشم می خورد که ساختار آن مانند جاده امامزاده داوود است. این مسیر در امتداد رودخانه ای که در دره ای تنگ و عمیق در سمت غرب دره کن جریان دارد، به روستای وردیج و پس از آن به واریش منتهی می شود. روستاهای وردیج و واریش زیر مجموعه بخش کن و سولقان شهرستان تهران و منطقه ۲۲ شهری تهران است. حوضچه هایی در شمال این روستا برای جمع آوری آب رودها، چشمه ها و آب های سطحی جهت آبیاری باغ ها و آب شرب روستا تعبیه شده اند. در میانه روستا، باغ های وسیع گردو، سیب، خرمالو، توت و شاتوت منظره زیبایی را به وجود آورده است. خانه های روستاییان در جنوبی ترین بخش قرار دارد که پنجره های شکسته تعداد زیادی از آن ها، خالی از سکنه بودنشان را نشان می دهد. در میان خانه های اهالی و بومیان، ویلاهای بزرگ و کوچک و رنگارنگی وجود دارند که محل تعطیلات آخر هفته صاحبانشان هستند و برای این روستا وصله ناجوری به حساب می آیند.
لت یعنی سنگ و مال یعنی مالیده شدن و مالش، و این نام آبشار تمثیلی از مالیده شدن آب روی سنگ ها است.
اگر وارد روستای وردیج نشوید و از آن عبور کنید به منطقه ای می رسید که به دامنه ارواح سنگی یا آدمک جیان که از سنگ هایی که با اشکال خاص خود منظره جالبی را به نمایش گذاشته اند. این شکل ها بیش از هر چیز جمجمه انسان و بدن جانوران وحشی را به خود گرفته اند و شاید برای بسیاری این سوال پیش بیاید که سنگ ها جاندار شده اند یا جاندارها سنگ؟
افسانه ها و باورهای زیادی درباره این سنگ ها وجود دارد. برخی بر این باورند که این سنگ های پر از حفره بازمانده های یک قلعه قدیمی هستند که در کنار جاده ساخته شده است.
برخی هم می گویند واقعا جاندارانی در این منطقه تبدیل به سنگ شده اند.
در این روستاها امکانات اقامتی وجود ندارد اما می توانید در تهران یا شهرهای همجوار آن اقامت کنید و یک روز خود را به بازدید از این روستاها اختصاص دهید.
این منطقه هم چهار فصلش دیدنی است. در بهار شکوفه ها لباس تازه ای بر تن طبیعت می کنند و مناظر بدیعی را به وجود می آورند، در تابستان همه جا سرسبز است و خنکای نسیم جریان دارد، پاییز هزار رنگ به همه جا رنگ می پاشد و زمستان همه جا را سفیدپوش می کند.
اگر قصد رفتن به این منطقه زیبا را دارید انتهای اتوبان همت غرب به هنگام گذر از کنار دریاچه تابلوی وردیج و واریش به چشم می خورد. با ورود به جاده کوهستانی و طی حدود ۱۰ کیلومتر در حالیکه ۵۰۰ متر ارتفاع گرفته اید به روستای وردیج در سمت راست خواهید رسید. پس از وردیج با ادامه مسیر در حدود ۵ کیلومتر، به روستای واریش و انتهای جاده آسفالته می رسید.
در انتهای اتوبان همت با ورود به بلوار پژوهش و رسیدن به شهرک دانشگاه شریف به خیابان شهید اردستانی وارد شوید. در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان «روستای وردیج-روستای واریش» وجود دارد که ابتدای جاده کوهستانی وردیج و واریش را نشان می دهد.
در مسیر دیگر از اتوبان تهران-کرج از پشت پمپ بنزین وردآورد (ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی بروید و وارد جاده کوهستانی این منطقه ییلاقی شوید
نوداد