به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا، شادی حق مردم است و باید برای بقا و ارامش فردی و جمعی برای تداوم آن تلاش کنیم.

اما بر اساس آمارها مردم ایران از جمله انسان های افسرده و خشمگین دنیا معرفی هستند که دلیل این مصیبت، ریشه در مشکلات اقتصادی، عدم تامین معاش زندگی، عدم امنیت شغلی و نیز در مواقعی فقدان فرهنگ دارد.

با کمی تحقیق و تفحص می توان به آسانی جای خالی بسترسازی ها برای فرهنگسازی " خود شاد سازی" را درک کرد، اینگونه که تنها از زبان مسئولان ضروت نشاط اجتماعی و فردی شنیده می شود اما راهکار آن پیشنهاد نمی شود.

با استناد به این موضوع که راهکار نشاط فردی و اجتماعی در جامعه فراهم نیست به سراغ چند تن از مسئولان رفته ایم و در گفتگو با آنها به چند مورد کاربردی که دولت می تواند با اجرای آن این بخش را احیاء کند، برخورد کرده ایم.

مورد اول: رسول خضری ، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی

زیرساخت های اقتصادی را حل کنیم خود به خود جامعه امیدوار و شاد می شود / با حلوا حلوا دهان شیرین نمی شود / در 8 سال دفاع مقدس مردم ناامید نبودند چون اعتماد داشتند

وی اظهار داشت: ما اگر زیرساخت های اقتصادی در بخش معیشتی و اشتغال را حل کنیم تا جوانان از لحاظ مادی و معنوی بی نیاز شوند، خود به خود امید به زندگی در مردم تقویت شده و شادی جامعه را فرا خواهد گرفت.

وی تصریح کرد: در حال حاضر، با بی برنامگی اقتصادی، امید به زندگی از بین رفته و ما جزء 3 کشور دنیا با عصبانی ترین ملت دنیا هستیم.

خضری ادامه داد: مادامی که امنیت شغلی، مسائل مادی و تامین مالی وجود نداشته باشد، نمی توانیم مردمی شاد داشته باشیم، اینکه مسئولان بگویند مردم به شادی نیاز دارند باید گفت با حلوا حلوا دهان شیرین نمی شود، ابتدا باید بستر شاد سازی و امید به زندگی در جامعه فراهم شود پس از آن، با تدارک برنامه های مختلف، می توانیم به مردم مسیرهای فرار از افسردگی را نشان دهیم.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس بیان داشت: در حالی که هر روز شاهد یک پرونده اختلاس هستیم، باید گفت ما در 8 سال دفاع مقدس با روحیه به میدان جنگ رفتیم و در اوج تحریم و فشار، مردم کشور به اندازه امروز ناامید و عصبانی و افسرده نبوده اند، دلیل آن هم وجود اعتماد و باور در دل مردم بود.

وی تاکید کرد: امروزه وضعیت نامطلوب اقتصادی موجب شد تا یک جوان 30 ساله، به دلیل مشکلات مالی نتواند تشکیل زندگی دهد و یا زوج هایی که با مشقت زیر یک سقف رفته و سالهای طولانی از ازدواجشان می گذرد نتوانند فرزندی داشته باشند که تمامی این مسائل در قالب عصبانیت، نزاع، درگیری، طلاق، اعتیاد و ... خود را در جامعه بروز می دهد.

خضری افزود: آنچنان در بحث معیشتی و اقتصادی دچار بحران شده ایم که چند روز گذشته پسربچه ای بعد از خودکشی برای خانواده خود نوشت "متاسفم که برای تامین نیازهای من اذیت شدین"، اکنون باید گفت حقوق شهروندی این پسربچه چه فرقی با مسئولان کشور دارد؟ شعار خوب است اما وقتی توام با عمل نباشد باعث دلزدگی و دلسردی می شود .

حال باید گفت با این توضیحات و مشکلات محرز شده در بحث اقتصادی و حتی اسیب های اجتماعی ناشی از آن، آیا باید به مسئولان اجرایی سرعت بخشیدن به حل معضلات را یادآوری کنیم یا اینکه می دانند و هر کس مشغول به کار خود است.

مورد دوم: جواد برات، روانشناس و استاد دانشگاه

برای شادی مردم ساعت کاری را سرو سامان دهیم/ ضرورت وعده های غذایی صمیمانه در کانون خانواده

جواد برات اظهار داشت: ساختار کشور ما به لحاظ خانوادگی با سایر کشورها متفاوت است در کشورهییی مانند ترکیه و ... سفره غذایی تک نفره بسیار رایج است و افراد به جای دورهمی خانوادگی بیشتر وقت خود را برای صرف صبحانه، ناهار و شام در رستوران ها می گذرانند.

وی تصریح کرد: در حالی که در کشور ما، مردم تمایل دارند، وعده های غذایی خود را در کنار خانواده بگذرانند که این موضوع در کاهش طلاق، و افزایش مهر و محبت و شادی اعضای خانواده نقش بسزایی دارد.

برات ادامه داد: متاسفانه امروزه موضوعی که به این بخش مهم زندگی خانوادگی تا حدودی لطمه وارد کرده ، بحث ساعت کاری طولانی و نامشخص است. در این باره مراجعه کنندگان زیادی هستند که از عدم حضور همسر خود در خانه و در کنار فرزندان گلایه دارند و می گویند هیچ وعده غذایی را نمی توان با آنها تنظیم کنند چرا که اضافه کارهای بی مزد و مواجب، حتی فرصت دورهمی های خانوادگی برای صرف وعده شام را از آنها گرفته است.

این استاد دانشگاه افزود: باید به سرعت برای این افول اتفاق افتاده چاره اندیشی کنیم ، چرا که طلاق و عدم تمایل به ازدواج شاید بخش زیادی از آن نیازهای اقتصادی باشد، اما در کنار هم نبودن و رشد کودکان در چنین محیط خانوادگی، در بزرگسالی تمایل به تشکیل خانواده را کاهش می دهد، که آمار پایین ازدواج خود گویای این موضوع است.

این روانشناس بیان داشت: باید گفت مطابق با تحقیقات صورت گرفته، ساعت کاری زیاد در رشد اقتصادی کشور تاثیر گذار نبوده و تنها راندمان کار را کاهش داده است، اگر پنجشنبه و جمعه ها برای کارکنان تهرانی روز تعطیل است چرا برای شهرهای دیگر اجرا نمی شود، در حالی که تعطیلات آخر هفته برای تقویت بنیه و عملکرد درست مغز و استراحت دادن به بدن برای شروع روز کاری پرانرژی، بسیار حائز اهمیت بوده و همچنین در مسیر آن، سفره های خانوادگی صمیمی تر و افراد حس بهتری خواهند داشت.

برات با بیان اینکه نمی توانیم زندگی را فقط محدود به کار کنیم، تاکید کرد: جسم و ذهن بشر نیازمند به استراحت است و در صورت عدم توجه به آن با خشم های بی دلیل، درگیری های خانوادگی، خیابانی و محیط کار مواجه می شویم که این موضوع به تدریج افراد را به سمت افسردگی و ناامیدی از زندگی سوق می دهد.

این روانشناس گفت: اگر به واقع به دنبال شادی مردم هستیم، مسئولان و مدیران کشور باید یکی از دلایل افسردگی که موضوع ساعت کاری های طولانی بدون استراحت کافی است، را حل کنند.

اشاره این روانشناس به کاهش ساعت کاری می تواند به واقع در گذران وقت بیشتر با خانواده موثر باشد که این اقدام به طور حتم در ترمیم روابط عاطفی بین فردی و کاهش آسیبهای اجتماعی موثر باشد.

مورد سوم: زهرا ساعی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی

مسئولان حق ندارند با حرف های ناامید کننده مردم را مایوس کنند / تمرین برای نشاط درونی را جدی بگیریم

زهرا ساعی اظهار داشت: بحث نشاط به 2 دسته تقسیم می شود، نشاط فردی و اجتماعی. در نشاط اجتماعی مسئولین در خلق و ایجاد آن نقش دارند اما در نشاط فردی، شخص می تواند با کار کردن بر روی شادی درونی، حتی با کوچکترین فرصت ها خود را شاد کند.

وی تصریح کرد: مسئولان برای ایجاد نشاط اجتماعی می توانند سینماهای کشور را در روزهای تعطیلی و اخر هفته ها رایگان و یا نیم بها کنند و نیزدر نظر گرفتن سالن ورزشی رایگان، بازارچه های سنتی، پارک و امکاکن های تفریحی از دیگر اقدامات ترویج نشاط اجتماعی هستند تا

ساعی بیان کرد: مسئولان حق ندارند با حرف های ناامید کننده مردم را مایوس کنند، این اقدام خیانت به کشور است بنابراین دولت تا می تواند باید امکانات رفاهی رایگان را برای تمامی اقشار فراهم کند.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس افزود: در بحث نشاط فردی با استفاده از اموزش های مستمر در مدارس، دانشگاه ها، رسانه و ... می توانیم افراد را به تمرین ذخیره انژی مثبت در درونشان ترغیب کنیم.

شادی همیشه با هیجان وخنده وحرکت همراه است؛ اما لزوما خنده و طنز نیست، بلکه یک حس درونی است. بنابراین باید بتوانیم با راهکارهای درست نشاط زودگذر را به شادی مثبت و با دوام تبدیل کنیم.

برای افزایش نشاط جامعه باید به دنبال راهکارهایی پایدارتر باشیم و در کنار آن، در شادی های اجتماعی که بستر ساز آن جامعه و دولت است شرکت کنیم.

اما هر چه بیشتر فکر می کنیم جایی برای گذران وقت در محیط های سالم و ترمیم حال خوبمان در جامعه و شهرمان وجود ندارد.