مرور تاریخ با نوستالژی شیشه نوشابه/ تصاویری که اولین‌بار می‌بینید

الهام معروفی کارگردان عرصه مستند درباره مستند کوتاه «۳۳۰ سی‌سی خاطره» که به بخش مسابقه ملی دوازدهمین جشنواره «سینماحقیقت» راه یافته است، گفت: این مستند ۴۰ دقیقه‌ای سیری در تاریخ ایران داشته اما این مساله به بهانه شیشه نوشابه انجام شده است. از همین‌رو این مستند به روایت سیر تاریخی بطری نوشابه از زمانی که وارد ایران شده یعنی از سال ۱۹۱۰ تا به امروز می‌پردازد اما در همین بین به بهانه همین موضوع تاریخ ایران را هم مرور می‌کند و یک سری اطلاعات به مخاطب می‌دهد.

وی با اشاره به اینکه حدود ۲ سال تحقیق و پژوهش این اثر به طول انجامیده است، افزود: از همان اول که فیلمنامه «۳۳۰ سی‌سی خاطره» را نوشتم می‌دانستم که برای ساخت این اثر باید از تصاویر آرشیوی استفاده کنم و اصلا باید مبنای «۳۳۰ سی‌سی خاطره» بر تصاویر آرشیوی باشد به همین دلیل به یک سری منابع آرشیو و عکس سر زدم و تصاویر خوبی پیدا کردم به طوری که مخاطبان برخی از این تصاویر را برای اولین بار می‌بینند.

معروفی عنوان کرد: من متولد آبادان هستم و خاطره ای از زمان جنگ در این شهر دارم که بین اکثر آبادانی‌ها مشترک است به طوری که حتی در برخی از کتاب‌ها هم این خاطره را خوانده ام؛ وقتی جنگ آغاز شد با توجه به اینکه عراق شهر را بمباران کم کرده بود، افراد دسترسی بسیار کمی به بنزین پیدا کرده بودند به یاد دارم در همان روزها ما قصد خروج از شهر را داشتیم که پدرم در تهیه بنزین به مشکل خورده بود از همین رو با شیشه نوشابه‌ای بنزین تهیه کرد و ما به همین وسیله توانستیم از بنزین استفاده کنیم. این خاطره‌ای است که اکثر آبادانی‌ها به یاد دارند.

این کارگردان با بیان اینکه فیلم‌های چندانی از زمان آغاز جنگ در ایران وجود ندارد، اظهار کرد: در قسمتی از این اثر که دوران جنگ را نشان می‌دهد ما سعی کردیم به گونه‌ای آن را روایت کنیم که عامه با آن ارتباط برقرار کنند.

وی توضیح داد: «۳۳۰ سی‌سی خاطره» با کابوس من آغاز می‌شود و در ادامه به ورود نوشابه به ایران می‌پردازد سپس ما می‌بینیم که در زمان انقلاب از شیشه نوشابه به عنوان کوکتل مولوتف و در زمان جنگ به‌عنوان یکی از ابزارآلات جنگی استفاده می‌کرده‌اند به همین ترتیب این موضوع تا به امروز ادامه پیدا می‌کند برای مثال امروزه حتی ضرب‌المثلی در این باره وجود دارد به نحوی که وقتی کسی زیاد برای خودش احترام قائل می‌شود می‌گوییم او برای خود نوشابه باز کرده است.

معروفی در پایان بیان کرد: ساخت این فیلم حدود ۳ سال طول کشید البته همانطور که گفتم ۲ سال هم صرف پژوهش این امر شد.