به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی برنا ، توزیع علوفه دستی در سراسر جهان در شرایط خشکسالی شدید و برف بسیار زیاد انجام می شود، اما به نظر می رسد این عمل در ایران در حال تبدیل به یک روند دائمی است و هرسال با فرا رسیدن فصل سرما شاهد توزیع علوفه در مناطق تحت حفاظت هستیم که مردم نیز با نام نذر طبیعت تشویق به تهیه علوفه برای توزیع در حیات وحش می شوند.

خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، در این باره با یکی از محیطبانان خوزستان گفتگو کرده است.

شجاع مؤمنی درخصوص تعلیف دستی حیات وحش که به تازگی در بعضی مناطق استفاده می شود، گفت: تجربه نشان داده که تعلیف دستی بیشترین ضرر را به حیات وحش می زند. حیات وحش همانطور که از معنی کلمه پیداست، حالات و خصوصیات ویژه ای را شامل می شود. تعلیف دستی باعث تغییر عادت در حیات وحش شده، به طوری که بدون واهمه به انسان ها نزدیک می شوند. این روش می تواند به عنوان ترفندی در دست متخلفین و شکارچیان قرار گیرد تا دور از دید محیطبانان به راحتی اقدام به شکارکنند. یعنی شکارچی یا متخلف مدتی در نقطه ای مشخص علوفه می ریزد. حیوان پس از مدتی عادتی شده و بدون ترس به آن مکان نزدیک می شود و شکارچی کمین کرده به راحتی آن را شکار می کند. این یکی از دلائل مخالفت ما با حیات وحش است؛ کما اینکه هم اکنون در خوزستان برای صید پرندگان از روشی استفاده می کنند که به آن «محمیه» گفته می شود؛ به این صورت که قسمتی از تالاب (حدود دو هکتار تا سه هکتار) را خاکریز می زنند ودر آن قسمت چند روز دانه می ریزند. وقتی پرندگان به آن نقطه عادت کردند، صیاد در همان نقطه دام گذاشته و در هر بار پانصد تا هزار پرنده را صید می کند .

این محیطبان استفاده نکردن حیات وحش از پوشش گیاهی زیستگاه خود را از دیگر معایب تعلیف دستی ذکر کرد: همانطور که در فیلم های منتشر شده قابل مشاهده است، با اینکه در برخی مناطق پوشش گیاهی مناسب است، حیات وحش منتظر می ماند که از یونجه دستی استفاده کند. تاکنون هیچ گزارشی نداشته ایم که حیات وحش ما از گرسنگی تلف شده باشد؛ حتی در روزگاران قدیم که خشکسالی ها و سرمای به مراتب بدتری رخ داده، اما گزارشی دال بر تلف شدن حیات وحش به دلیل گرسنگی نداشته ایم . حیات وحش در هر شرایطی خود را با طبیعت وفق می دهد. مثلا در فکه که زیستگاه آهوی شنی است، ماسه زارها ظاهرا هیچ پوشش گیاهی ندارند اما در همان مناطق گیاهانی وجود دارد که علاوه بر اینکه غذای این حیوان به شمار آمده، آب مورد نیاز آهو را هم تأمین می کند.

مؤمنی تعلیف را نوعی دستکاری در طبیعت دانست و گفت: زمانی که یونجه حاوی انواع کودهای ریز مغذی در اختیار حیات وحش قرار می گیرد، باعث تغییراتی در بدن حیوان می شود. برای مثال در سال های ۹۲و۹۳ گوزن های پارک ملی کرخه به بیماری مبتلا و تلف شدند. دکتر پرچمی، حشره شناس بعد از تحقیقی که در این زمینه انجام داد، دریافت که کاشت یونجه درسایت گوزن زرد ایرانی، باعث افزایش قندخون در گوزن ها شده و باعث گردیده مگس میاز بر روی نقاط مرطوب بدن حیوان یا نقاطی که زخمی شده اند ،تخم ریزی کند و بافت زنده حیوان را بخورد.

این محیطبان خوزستانی تعلیف دستی را باعث دخالت در حیات وحش و نزدیک شدن این حیوانات به محل سکونت انسان ها دانست که باعث می شود از پسماندهای شهری یا روستایی استفاده کنند یا به راحتی کشته شوند.